Ομηρικοί Skywalkers στο ατένισμα των αστεριών

«Τι να σκέφτεται ο Βοώτης  καθώς οδηγεί τα κυνηγόσκυλά του πάνω απ' το ζενίθ;»  Τόμας Καρλάιλ γράφει στο Sartor Resartus:

Αστροπαρατηρητές του έναστρου καθαρού ουρανού

με την δίψα των Λεόντων του καλοκαιρινού αστερισμού,

με τα μάτια του Αχιλλέα, του Μενέλαου, του Νέστορα, του Οδυσσέα

και των άλλων μεγάλων πολεμιστών... όπως βλέπουν

την ιστορία να κυοφορεί μία μεγάλη της συνείδησης αλλαγή

και τον χρόνο ανάποδα αντίστροφα στο αυλάκι του

να ρέει σε αναπόφευκτη Μυθιστορική ανατροπή

Εσπερινοί αστέρες της Αθηνάς, οι Λυρίδες
δημιουργούν «μπάλες φωτιάς»,
από τον γαλαξιάκο ωκεανό της κοσμικής αντίληψης,

μετέωρα πιο φωτεινά και από τον πλανήτη Αφροδίτη.
Χαιρετισμοί , αύρες της σκέψης του Διός
σε ομηρικές απελευθερωμένες ραψωδίες
και ολυμπιακές παραβολές.
Βροχή από «πεφταστέρια», εν μέσω πολέμου νοητικού και καταδυναστευτικού.
Τα παιδιά που τα μετρούν , καταμετρώντας τα κάνουν μια ευχή:
Από τους μικρούς και μεγάλους τυράννους πάσης φύσεως να απαλλαγούν!

Νιώσε μέσα σου το ηφαίστειο που ξυπνά και θα εκραγεί

σε χρώματα αλουργίδας ενός παραμυθιού
σε μυθιστορία πολύχρωμα Ελληνική.

Όπως είναι πάνω ο Ελληνικός παγκόσμιος ουρανός
ζωγραφισμένος με τα ονόματα και τις μορφές
των Ελλήνων πολεμιστών

Έτσι είναι και κάτω μαζί

με τον νου την καρδιά τους και την ψυχή τους

ο Άνθρωπος ο Ελληνικός

Oι Skywatchers της Ηφαιστιακής φωτιάς και της Ολυμπιακής φλόγας
παρόντες στην γέννηση των αστεριών

Η πρότυπη μορφή του αστερισμού χρειάζεται οκτώ ολόκληρες ώρες για να δύσει από τα γεωγραφικά πλάτη της νότιας Ευρώπης και ακόμα και τότε το χέρι του δεν εξαφανίζεται κάτω από τον ορίζοντα, γεγονός πιο εμφανές πριν από 3.000 χρόνια εξαιτίας της μεταπτώσεως του γήινου άξονα. Αυτό εξηγεί το χαρακτηρισμό που του έδωσε ο Όμηρος: «οψέ δύων», αργός στη δύση του.

O Βοώτης μαζί με την «άρκτο-άμαξα», τον Ωρίωνα, τις Υάδες, τις Πλειάδες και τον Σκύλο με τον Σείριο είναι οι μοναδικοί αστρικοί σχηματισμοί που αναφέρονται από τους δύο μεγάλους επικούς ποιητές, τον `Ομηρο και τον Ησίοδο.

Ο Αρκτούρος είναι η κλασική ονομασία του αστέρα α (άλφα) του αστερισμού Βοώτη. Πρόκειται για τον φωτεινότερο αστέρα (με το μικρότερο δηλαδή  όχι μόνο του Βοώτη, αλλά και ολόκληρου του βόρειου ουράνιου ημισφαιρίου.

Ο Αρκτούρος, ένας πορτοκαλί γίγαντας, είναι επίσης και ο προπομπός της άνοιξης.

Σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια, ο Ήλιος μας θα μοιάζει με ένα τεράστιο και φωτεινό κόκκινο μπαλόνι. Όταν έρθει εκείνη η εποχή, ο Αρκτούρος, που δημιουργήθηκε πριν από τον Ήλιο και που για πάντα θα βρίσκεται ένα βήμα μπροστά, θα έχει εκτοξεύσει τον εξωτερικό του φλοιό στο διάστημα, αφήνοντας πίσω του ένα μικρό, αόρατο, με γυμνό μάτι λευκό νάνο.

Oι Πολυνήσιοι θαλασσινοί γνώριζαν τον Αρκτούρο από τους προϊστορικούς χρόνους ως Hokulea, το «άστρο της χαράς», πολύ χρήσιμο αφού περνά από το ζενίθ στη Χαβάη, όπως και ο Σείριος περνά από το ζενίθ στην Ταϊτή. Ο Ιπποκράτης περί το 460 π.Χ. τονίζει την επίδρασή του στο ανθρώπινο σώμα.

 Οι αστερισμοί που συχνά οδηγούν τους ναυτικούς, Villa Farnese, Caprarola

Εναν  μύθο θα σας πώ

Η Καλλιστώ κόρη του Λυκάονα, βασιλιά της Αρκαδίας, από μικρό κορίτσι ορκίστηκε πίστη και αφοσίωση στη θεά Άρτεμη και πως θα μείνει για πάντα παρθένα, να την υπηρετεί και να τη συνοδεύει. Έτσι πήγε να ζήσει μαζί της στο δάσος κυνηγώντας άγρια θηρία. 

Την είδε ο Δίας, γνωστός γυναικάς   και την ερωτεύτηκε.Ετσι άπειρη που ήταν το κοριτσάκι δεν ήθελε και πολλά να την ρίξει στην αγκαλιά του ο ομορφάνδρας Ζεύς, η οποία  του  γέννησε ένα γιο, τον Αρκά.

 Ο Δίας, όπως και κάθε άνδρας, ακόμη  και ο κουταλιανός σούζα κάθονται στις γυναίκες τους, έτσι φοβούμενος την οργή της Ηρας  αν μάθαινε για  την Καλλιστώ, γι' αυτό και την μεταμόρφωσε σε αρκούδα. 

Η Καλλιστώ μεταμορφωμένη σε αρκούδα, τριγυρνούσε χρόνια στα δάση ψάχνοντας το γιο της, τον Αρκάδα. Όταν τον βρήκε, άντρα πια, θέλησε να τον αγκαλιάσει. Εκείνος καθώς δεν ήξερε πως η αρκούδα ήταν η μητέρα του, ετοιμάστηκε να τη σκοτώσει. 

Ο Δίας όμως τους λυπήθηκε και για να αποτρέψει τη μητροκτονία, τους μεταμόρφωσε σε αστερισμούς (τη Μικρή και τη Μεγάλη Άρκτο) και τους πήρε κοντά του στον ουρανό. Η Ήρα, που δεν έπαψε να είναι θυμωμένη, ζήτησε από τον Ωκεανό, το ποτάμι που περιβάλλει τη γη, να μην τους αφήσει ποτέ να λουστούν στα νερά του.

 Έτσι οι δύο αυτοί αστερισμοί δεν δύουν ποτέ. Ο Δίας όμως για να τους γλιτώσει για πάντα από τη ζήλια της Ήρας τοποθέτησε κοντά τους και ένα άλλο αστέρι τον Αρκτούρο, το όνομά του οποίου σημαίνει ο φύλακας της Άρκτου (άρκτος + ούρος), για να τους συνοδεύει και να τους προστατεύει στην αιωνιότητα.

Ο Σοφοκλής στον Οιδίποδα αποκαλεί τη Μεγάλη Άρκτο «Αρκάδιον αστέρα», από την πατρίδα της ΚαλλιστούςΩς προς την, παράλληλη με την Άρκτο, χρήση του ονόματος «Άμαξα», ο Άρατος παραθέτει ότι η λέξη προέρχεται από το άμα = «μαζί» και το άξων (ο γήινος άξονας). Η «άμαξα» επομένως είναι ο αστερισμός του οποίου οι αστέρες περιφέρονται όλοι μαζί γύρω από έναν άξονα, εκείνον που περνά από τον Βόρειο Ουράνιο Πόλο 

Επωδοί Μυθιστοριών

Με την ματιά, την γνώση των μεγάλων ποιητών μαχητών

Και των ουρανίων χαρτογράφων, γαλαξιακών εξερευνητών.

Για τα μάτια δύο πανέμορφων γυναικών.

Της Ελένης, Ρίγκελ της κλεμμένης ομορφιάς

Και της Πηνελόπης, Σπίκα της σοφίας της ανθρωπιάς

Αχιλλεύς, Σείριος λαμπερός και ο Πάτροκλος Προκύων φίλος πιστός

Αγαμέμνων, Βασιλίσκος ηγεμονικός

Νέστωρ, αιγιφόρος αρματηλάτης, Κάπελα στον Ηνίοχο σωστός

Μενέλαος ,Αντάρης πολεμικά κοκκινωπός

Αίας ,Κανώψ προπύργιο θωρηκτό

Διομήδης, μαινόμενος Αλγκόλ ταυρικός

Μαχάων, Σινίστρα θεραπευτικός

Και Οδυσσέας, Αρκτοφύλακας στην Άμαξα του Ουρανού

άγρυπνος πολικός φρουρός.

Όπως μας κοιτάζουν μέσα από το παράθυρο του κοσμικού της συνείδησης Ωκεανού,

Όπως μας γνέφουν σφυρίζοντας της ιστορίας τον σκοπό

Και όπως τους ατενίζουμε και εμείς
από τον μετέωρο βήμα του πελαργού
σε βηματισμό αναγεννησιακό για το ταγκό της Γης
σε βροχή μετεώρων Λυρίδων λαμπερών
κάτω από τον αστερισμό του Υδροχόου της Αρτέμιδος
του νέου Φεγγαριού,

Η NASA Εντόπισε Πύλες Χωροχρόνου και επιβεβαιώνει τον ΌΜΗΡΟ που τα έλεγε 3.000 πριν

“Αυτόματες οι πύλες  τ’ ουρανού, μετακινούνται που τις έχουν οι Ώρες, γιατί σ’ αυτές έχει ανατεθεί ο μεγάλος ουρανός και ο Όλυμπος, να ανοίγουν με πυκνό νέφος και να κλείνουν”.
Όμηρος Ιλιάδα ραψωδία Ε’ στίχοι 741-751.

Πύλες και Κύκλοι Εποχών

Στον αέναο χορό της ύλης και της ενέργειας Άνοιξη Καλοκαίρι Φθινόπωρο Χειμώνας και… Άνοιξη Που πας βατραχάκι με τέτοιο καιρό.....

Στις Αστροπύλες Θύρες του Βορρά Βοώτη