Από τι ακριβώς αποτελείται αυτό το στρώμα συντριμμιών; Πολλά διάφορα... Υπάρχουν κυρίως προωθητικά προωθητικά που αποκόπηκαν κατά την εκτόξευση διαστημικών λεωφορείων, καθώς και υπολείμματα τυχαίων ή εσκεμμένων εκρήξεων. Υπάρχει ακόμη και μια περίεργη συλλογή αντικειμένων που χάνονται από τους αστροναύτες: ένα γάντι, μια κάμερα, εργαλεία, σακούλες με σκουπίδια κ.λπ.
Ξεκινώντας με την εκτόξευση του δορυφόρου Sputnik το 1957, η ανθρωπότητα έχει τοποθετήσει χιλιάδες αντικείμενα στο διάστημα. Πολλά από αυτά τα ανθρωπογενή αντικείμενα παραμένουν σε τροχιά μέχρι σήμερα, και πολλά από αυτά δεν είναι πλέον χρήσιμα.
Αυτή η μεγέθυνση από το ASTRIAGraph δείχνει διαστημικά αντικείμενα που καταλαμβάνουν τροχιακούς αυτοκινητόδρομους της Γης. (Πηγή: ASTRIAGraph)
Και ενώ το πρόβλημα με τα διαστημικά σκουπίδια της Γης επιδεινώνεται και παρά τα στρατιωτικά, εμπορικά και επιστημονικά κίνητρα για τον καθαρισμό των διαστημικών σκουπιδιών, δεν υπάρχουν σαφείς λύσεις, τελευταία βλέπουμε και μία υπερκινητικότα για το φεγγάρι μας.
Περιστρεφόμενα θραύσματα προηγούμενων διαστημικών πρωτοβουλιών παγιδεύονται σε τροχιά γύρω από τη Γη και αποτελούν απειλή για το μέλλον μας στο διάστημα. Ο αριθμός, η μάζα και η επιφάνεια αυτών των αντικειμένων αυξάνονται σταθερά και αυτό αυξάνει τον κίνδυνο που ενέχουν για τους ενεργούς δορυφόρους.
Ο αριθμός τους συνέχισε να αυξάνεται και οι εκρήξεις και οι συγκρούσεις στο διάστημα δημιούργησαν εκατοντάδες χιλιάδες επικίνδυνες εκρήξεις συντριμμιών.
Ο αριθμός τους συνέχισε να αυξάνεται και οι εκρήξεις και οι συγκρούσεις στο διάστημα δημιούργησαν εκατοντάδες χιλιάδες επικίνδυνες εκρήξεις συντριμμιών.
Τα περισσότερα από τα διαστημικά σκουπίδια που ανησυχούν τους επιστήμονες βρίσκονται σε μια περιοχή που ονομάζεται «χαμηλή τροχιά» της Γης. Σε αυτήν την περιοχή κυκλοφορεί ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) και η πλειονότητα των λειτουργικών δορυφόρων, επειδή απαιτεί λιγότερη ενέργεια για να κινηθεί από ό,τι σε πιο μακρινές τροχιές και είναι ευκολότερο να παρατηρήσει κανείς την επιφάνεια της Γης από κοντά (σχετικά). Βρίσκεται σε υψόμετρο από 180 έως 2.000 km πάνω από την επιφάνεια της γης.
Μέχρι στιγμής, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν επίγνωση της τεράστιας ποσότητας σκουπιδιών που αυτή τη στιγμή φράζουν τους ωκεανούς μας, με τα σκουπίδια του Μεγάλου Ειρηνικού και μόνο να εκτιμάται ότι είναι διπλάσια από το μέγεθος του Τέξας. Η ρύπανση των ωκεανών απειλεί τη ζωή των ανθρώπων και των ζώων που βασίζονται στον ωκεανό για τροφή και ως βιότοπο, δημιουργώντας αυτό που ορισμένοι αποκαλούν υπαρξιακή κρίση.
Τελικά μεταφέραμε μια παρόμοια κρίση και στο διάστημα;
Ξεκινώντας με την εκτόξευση του δορυφόρου Sputnik το 1957, η ανθρωπότητα έχει τοποθετήσει χιλιάδες αντικείμενα στο διάστημα. Πολλά από αυτά τα ανθρωπογενή αντικείμενα παραμένουν σε τροχιά μέχρι σήμερα, και πολλά από αυτά δεν είναι πλέον χρήσιμα.
Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 30.000 αντικείμενα που περιφέρονται γύρω από τη Γη σε μεγέθη από κινητό τηλέφωνο έως διαστημικό σταθμό, και αυτά είναι μόνο τα αντικείμενα αρκετά μεγάλα για να παρακολουθούνται. Αυτά τα αχρησιμοποίητα αντικείμενα εμποδίζουν τους «τροχιακούς αυτοκινητόδρομους» που περιβάλλουν τη Γη και συχνά παρακολουθούνται ανεπαρκώς καθώς απειλούν να συγκρουστούν με σημαντικούς δορυφόρους και αντικείμενα που χρησιμοποιούνται ακόμη.
Κατανομή των διαστημικών απορριμμάτων γύρω από τη Γη
Το Space Junk είναι ένα τεράστιο πρόβλημα - και γίνεται όλο και μεγαλύτερος
Εκατοντάδες χιλιάδες ανθρωπογενή αντικείμενα περιστρέφονται γύρω από τον πλανήτη μας - από νεκρούς δορυφόρους μέχρι λανθασμένα παξιμάδια και μπουλόνια, θέτοντας σε κίνδυνο τους δορυφόρους που λειτουργούν.
Το 2009, σχεδόν 500 μίλια πάνω από τη Σιβηρία, δύο δορυφόροι συγκρούστηκαν με περίπου 22.300 mph, ξεσπώντας σε ένα σύννεφο από χιλιάδες κομμάτια συντριμμιών. Οι ένοχοι αυτού του ατυχήματος υψηλής ταχύτητας ήταν ο ανενεργός ρωσικός δορυφόρος Cosmos 2251 και ο ενεργός δορυφόρος επικοινωνίας με έδρα τις ΗΠΑ Iridium 33.
Κατανομή των διαστημικών απορριμμάτων γύρω από τη Γη
Το Space Junk είναι ένα τεράστιο πρόβλημα - και γίνεται όλο και μεγαλύτερος
Εκατοντάδες χιλιάδες ανθρωπογενή αντικείμενα περιστρέφονται γύρω από τον πλανήτη μας - από νεκρούς δορυφόρους μέχρι λανθασμένα παξιμάδια και μπουλόνια, θέτοντας σε κίνδυνο τους δορυφόρους που λειτουργούν.
Το 2009, σχεδόν 500 μίλια πάνω από τη Σιβηρία, δύο δορυφόροι συγκρούστηκαν με περίπου 22.300 mph, ξεσπώντας σε ένα σύννεφο από χιλιάδες κομμάτια συντριμμιών. Οι ένοχοι αυτού του ατυχήματος υψηλής ταχύτητας ήταν ο ανενεργός ρωσικός δορυφόρος Cosmos 2251 και ο ενεργός δορυφόρος επικοινωνίας με έδρα τις ΗΠΑ Iridium 33.
Το καταστροφικό τους τέλος ήταν η πρώτη γνωστή φορά που δύο δορυφόροι συγκρούστηκαν στο διάστημα και μας υπενθύμησαν το αυξανόμενου πρόβλημα Τα διαστημικά σκουπίδια.
Τα περισσότερα από αυτά τα συντρίμμια βρίσκονται σε απόσταση 1.250 μιλίων από την επιφάνεια της Γης σε αυτό που είναι γνωστό ως χαμηλή τροχιά της Γης , όπου βρίσκονται πολλοί δορυφόροι, όπως ο στόλος του Συστήματος Παρατήρησης Γης της NASA και ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός. Και ενώ το διάστημα είναι μεγάλο - έτσι ακόμα και 23.000 θραύσματα τείνουν να είναι μακριά το ένα από το άλλο - ακόμη και τα πιο μικροσκοπικά κομμάτια τεχνητού flotsam μπορεί να είναι προβληματικά για τους ενεργούς τροχιακούς της γης λόγω των ιλιγγιωδών ταχυτήτων τους.
Τα διαστημικά σκουπίδια μπορούν να προσκρούσουν σε άλλα αντικείμενα με ταχύτητα άνω των 22.300 mph, πιο γρήγορα από μια σφαίρα με ταχύτητα. Οι συγκρούσεις με αυτά τα μικροσκοπικά κομμάτια συχνά αφήνουν κοιλώματα στους πολλούς δορυφόρους, τηλεσκόπια και άλλα αντικείμενα που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας. Το 2006, για παράδειγμα, ένα μικροσκοπικό κομμάτι διαστημικών σκουπιδιών συγκρούστηκε με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό , βγάζοντας ένα τσιπ από το βαριά ενισχυμένο παράθυρο.
Τι είναι όλα αυτά τα σκουπίδια;
Τα διαστημικά σκουπίδια έχουν συσσωρευτεί από τότε που ο πρώτος ανθρωπογενής δορυφόρος, ο Σπούτνικ 1, ξέφυγε από τη βαρυτική έλξη της Γης στις 4 Οκτωβρίου 1957. Το σημαντικό γεγονός προανήγγειλε την έναρξη της Διαστημικής Εποχής καθώς οι άνθρωποι άρχισαν να εξερευνούν όλο και πιο μακριά από τον κόσμο της πατρίδας μας. κατόρθωμα που έχει επαναληφθεί σε περισσότερες από 4.700 εκτοξεύσεις σε όλο τον κόσμο . Αλλά αυτό σημαίνει επίσης ότι έχουμε αφήσει το σημάδι μας στο διάστημα με τη μορφή σκουπιδιών.
Αλλά ο αριθμός έχει αυξηθεί απότομα τις τελευταίες δεκαετίες χάρη τόσο στη σύγκρουση δορυφόρων το 2009 όσο και στην καταστροφή του μετεωρολογικού δορυφόρου Fengyun-1C το 2007 από την Κίνα κατά τη διάρκεια μιας δοκιμής αντιδορυφορικού πυραύλου. Στις 27 Μαρτίου 2019, η Ινδία ανακοίνωσε ότι ολοκλήρωσε επίσης με επιτυχία μια δοκιμή αντιδορυφορικού πυραύλου, δημιουργώντας ένα νέο σύννεφο τουλάχιστον 400 τεμαχίων συντριμμιών, το οποίο αύξησε τον κίνδυνο πρόσκρουσης στον ISS κατά 44 τοις εκατό σε διάστημα 10 ημερών. περίοδος. (Ο ISS μπορεί να απομακρυνθεί με ελιγμούς εάν βρίσκεται σε κίνδυνο.)
Καθώς οι ουρανοί γεμίζουν ολοένα και περισσότερο με επιστημονικά και εμπορικά τροχιακά, όλα τα έθνη πρέπει να παρέμβουν για να καταπνίξουν το αυξανόμενο πρόβλημα.
Τα περισσότερα από αυτά τα συντρίμμια βρίσκονται σε απόσταση 1.250 μιλίων από την επιφάνεια της Γης σε αυτό που είναι γνωστό ως χαμηλή τροχιά της Γης , όπου βρίσκονται πολλοί δορυφόροι, όπως ο στόλος του Συστήματος Παρατήρησης Γης της NASA και ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός. Και ενώ το διάστημα είναι μεγάλο - έτσι ακόμα και 23.000 θραύσματα τείνουν να είναι μακριά το ένα από το άλλο - ακόμη και τα πιο μικροσκοπικά κομμάτια τεχνητού flotsam μπορεί να είναι προβληματικά για τους ενεργούς τροχιακούς της γης λόγω των ιλιγγιωδών ταχυτήτων τους.
Τα διαστημικά σκουπίδια μπορούν να προσκρούσουν σε άλλα αντικείμενα με ταχύτητα άνω των 22.300 mph, πιο γρήγορα από μια σφαίρα με ταχύτητα. Οι συγκρούσεις με αυτά τα μικροσκοπικά κομμάτια συχνά αφήνουν κοιλώματα στους πολλούς δορυφόρους, τηλεσκόπια και άλλα αντικείμενα που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας. Το 2006, για παράδειγμα, ένα μικροσκοπικό κομμάτι διαστημικών σκουπιδιών συγκρούστηκε με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό , βγάζοντας ένα τσιπ από το βαριά ενισχυμένο παράθυρο.
Τι είναι όλα αυτά τα σκουπίδια;
Τα διαστημικά σκουπίδια έχουν συσσωρευτεί από τότε που ο πρώτος ανθρωπογενής δορυφόρος, ο Σπούτνικ 1, ξέφυγε από τη βαρυτική έλξη της Γης στις 4 Οκτωβρίου 1957. Το σημαντικό γεγονός προανήγγειλε την έναρξη της Διαστημικής Εποχής καθώς οι άνθρωποι άρχισαν να εξερευνούν όλο και πιο μακριά από τον κόσμο της πατρίδας μας. κατόρθωμα που έχει επαναληφθεί σε περισσότερες από 4.700 εκτοξεύσεις σε όλο τον κόσμο . Αλλά αυτό σημαίνει επίσης ότι έχουμε αφήσει το σημάδι μας στο διάστημα με τη μορφή σκουπιδιών.
Αλλά ο αριθμός έχει αυξηθεί απότομα τις τελευταίες δεκαετίες χάρη τόσο στη σύγκρουση δορυφόρων το 2009 όσο και στην καταστροφή του μετεωρολογικού δορυφόρου Fengyun-1C το 2007 από την Κίνα κατά τη διάρκεια μιας δοκιμής αντιδορυφορικού πυραύλου. Στις 27 Μαρτίου 2019, η Ινδία ανακοίνωσε ότι ολοκλήρωσε επίσης με επιτυχία μια δοκιμή αντιδορυφορικού πυραύλου, δημιουργώντας ένα νέο σύννεφο τουλάχιστον 400 τεμαχίων συντριμμιών, το οποίο αύξησε τον κίνδυνο πρόσκρουσης στον ISS κατά 44 τοις εκατό σε διάστημα 10 ημερών. περίοδος. (Ο ISS μπορεί να απομακρυνθεί με ελιγμούς εάν βρίσκεται σε κίνδυνο.)
Καθώς οι ουρανοί γεμίζουν ολοένα και περισσότερο με επιστημονικά και εμπορικά τροχιακά, όλα τα έθνη πρέπει να παρέμβουν για να καταπνίξουν το αυξανόμενο πρόβλημα.
Αυτή η μεγέθυνση από το ASTRIAGraph δείχνει διαστημικά αντικείμενα που καταλαμβάνουν τροχιακούς αυτοκινητόδρομους της Γης. (Πηγή: ASTRIAGraph)
Και ενώ το πρόβλημα με τα διαστημικά σκουπίδια της Γης επιδεινώνεται και παρά τα στρατιωτικά, εμπορικά και επιστημονικά κίνητρα για τον καθαρισμό των διαστημικών σκουπιδιών, δεν υπάρχουν σαφείς λύσεις, τελευταία βλέπουμε και μία υπερκινητικότα για το φεγγάρι μας.
Η Σελήνη κοντεύει να γίνει χωματερή -Υπάρχουν εκεί 181 τόνοι διαστημικών σκουπιδιών<
Ανθρώπινα υπολείμματα κατευθύνονται στη Σελήνη, παρά τις αντιρρήσεις
Η φυλή των Ναβάχο ζήτησε να καθυστερήσει η εκτόξευση του εμπορικού σκάφους Peregrine, το οποίο πρόκειται να μεταφέρει ανθρώπινα λείψανα σε ιδιωτική αποστολή στο φεγγάρι.
Ανθρώπινα υπολείμματα κατευθύνονται στη Σελήνη, παρά τις αντιρρήσεις
Η φυλή των Ναβάχο ζήτησε να καθυστερήσει η εκτόξευση του εμπορικού σκάφους Peregrine, το οποίο πρόκειται να μεταφέρει ανθρώπινα λείψανα σε ιδιωτική αποστολή στο φεγγάρι.
Το Peregrine εκτοξεύτηκε στις 8 Ιανουαρίου 2024,η προσγείωση στην σελήνη είχε προγραμματιστεί για τις 23 Φεβρουαρίου 2024. Τελικά μετά από έξι ημέρες σε τροχιά, το διαστημόπλοιο κατευθύνθηκε πίσω στην ατμόσφαιρα της Γης , όπου κάηκε πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό στις 18 Ιανουαρίου
H εκτόξευση που έγινε την Τετάρτη 16/11 2022 ως αποστολή Artemis 1 ,είναι το πρώτο βήμα και έχει ως ζητούμενο τη δημιουργία διαρκούς παρουσίας ανθρώπων στον πλανήτη.
Το «σύνδρομο Κέσλερ» - που προτάθηκε από τον επιστήμονα της NASA Ντόναλντ Κέσλερ το 1978 - είπε ότι εάν υπάρχουν πάρα πολλά διαστημικά σκουπίδια στην τροχιά της γης, τότε τα αντικείμενα θα μπορούσαν να συγκρουστούν και να δημιουργήσουν ακόμη περισσότερα διαστημικά σκουπίδια, με αποτέλεσμα την αποσταθεροποίηση της
Το Gravity είναι μια ταινία επιστημονικής φαντασίας του 2013
Το Space Shuttle Explorer , με διοικητή τον βετεράνο αστροναύτη Matthew "Matt" Kowalski, βρίσκεται σε τροχιά της Γης για να εξυπηρετήσει το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble (HST). Η Δρ Ράιαν Στόουν επιβιβάζεται στην πρώτη της διαστημική αποστολή, για να εκτελέσει μια σειρά από αναβαθμίσεις υλικού στο Hubble. Κατά τη διάρκεια ενός διαστημικού περιπάτου , το Mission Control στο Χιούστον προειδοποιεί το πλήρωμα του Explorer για ένα ταχέως αναπτυσσόμενο σύννεφο διαστημικών σκουπιδιών που προκλήθηκε κατά λάθος από τους Ρώσους που κατέρριψαν έναν υποτιθέμενο αδρανές κατασκοπευτικό δορυφόρο (βλέπε σύνδρομο Kessler ) και διατάζει το πλήρωμα να επιστρέψει αμέσως στη Γη. Η επικοινωνία με το Mission Control χάνεται λίγο μετά, καθώς περισσότεροι δορυφόροι επικοινωνίας απενεργοποιούνται λόγω συντριμμιών.
