Δώρα και αντίδωρα.....
"Ελλάδα κράτος κοσμικόν"
Θεοκρατία (κράτος θεού) θεωρείται εκείνο το σύστημα διακυβέρνησης στο οποίο ο θεός είναι ανώτατος άρχων και η διακυβέρνηση γίνεται από έναν εγκόσμιο άρχοντα, ελέω θεού μονάρχη, ως αντιπρόσωπός του. Το ρόλο της διακυβέρνησης αναλαμβάνει ενίοτε πέραν του ελέω θεού μονάρχη το ιερατείο της επίσημης θρησκείας του κράτους.
Από τον βασιλέα-ιερέα Μελχισεδέκ, στον βασιλέα Δαβίδ και τον Μωυσή, στον ιουδαιοχριστιανικό κόσμο
Η ιδέα του ελέω θεού μονάρχη είναι παρούσα στη Βυζαντινή αυτοκρατορία, με αυτοκράτορες που προωθούσαν την εικόνα του μονάρχη ως κεφαλή της εκκλησίας, και στην αγία ρωμαϊκή αυτοκρατορία και τα μουσουλμανικά κράτη.
ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ
Στην Αγία Γραφή αναφέρεται ένα πρόσωπο με αυτό το όνομα που αφορά τον ιερέα και βασιλέα της Σαλήμ Ιερουσαλήμ). Ο Μελχισεδέκ έφερε στον πατριάρχη του Ισραήλ Αβραάμ «άρτο και οίνο» και τον ευλόγησε στο όνομα "του Θεού του Υψίστου". Ο Αβραάμ του έδωσε «το ένα δέκατο» από όλα τα λάφυρα των εχθρών του. (Γένεση 14:18-20).Σύμφωνα με την Προς Εβραίους επιστολή, ο Μελχισεδέκ ήταν "απάτωρ, αμήτωρ, αγενεαλόγητος, μήτε αρχήν ημερών μήτε ζωής τέλος έχων" (Εβρ. 7,3) και πράγματι, η Αγία Γραφή δεν κάνει λόγο για τον πατέρα, τη μητέρα, τη γέννηση, τη γενεαλογία ή το θάνατό του. Θεωρείται ως προφητικός τύπος του Μεσσία καθώς με μοναδικό και άνευ προηγουμένου τρόπο υπήρξε ταυτόχρονα ιερέας και βασιλέας.
Η Κυριακή των Προπατόρων ή αλλιώς Κυριακή των Αγίων Προπατόρων του Ιησού Χριστού, είναι κινητή εορτή που εορτάζεται πάντα Κυριακή και πάντα την δεύτερη Κυριακή προ των Χριστουγέννων. Η αρχή υπολογισμού είναι η 11η Δεκεμβρίου.
Ενδεικτικά προπάτορες
Οι Πρωτόπλαστοι Αδάμ και Εύα,ο Δίκαιος Άβελ γιος του Αδάμ, Σηθ γιος του Αδάμ, Ενώς γιος του Σηθ ,Καϊνάν γιος του Ενώς, Μαλελεήλ γιος του Καϊνά, Ιάρεδ γιος του Μαλελεήλ, Ενώχ γιος του Ιάρεδ, Μαθουσάλας γιος του Ενώχ, Λάμεχ γιος του Μαθουσάλα, Νώε γιος του Λάμεχ
Στην γή αυτή όπου περπάτησαν ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Ομηρος , ο Αριστοτέλης, ο Περικλής ,ο Θεμιστοκλής, ο Λεωνίδας, ο Μιλτιάδης και τόσοι άλλοι που αποτελούν μέρος της Ελληνικής μας Ιστορίας εμείς γιορτάζουμε όλο το σόι των Ιουδαίων και αναρωτιόμαστε γιατί δεν πάει τίποτε καλό σε αυτή την χώρα.
Στην Ελλάδα υπάρχει μακρά παράδοση αλληλεξάρτησης Κράτους και Εκκλησίας, ήδη από την ίδρυση του Κράτους το 1832, και πολυεπίπεδη ανάμειξη μεταξύ τους. Με απλά λόγια το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δύο μαζί "λούζουν" το Χριστεπώνυμο ποίμνιο.
Το θέμα του χωρισμού Εκκλησίας και Κράτους επανέρχεται κάθε φορά χωρίς ποτέ κανένα κόμμα και καμμία κυβέρνηση να αναλάβει την ευθύνη για ουσιαστικές αλλαγές, αντίθετα χέρι χέρι , εκκλησία και πολιτεία έχουν πλέξει να πλέγμα νόμων σε ένα καθεστώς αλληλοεξάρτησης, όπως την μισθοδοσία των κληρικών από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, χρηματοδοτήσεις εκκλησιαστικών ιδρυμάτων και μοναστηριών φοροαπαλλαγές , την απαλλαγή των μοναχών από τη στράτευση. Πολλές επίσημες τελετές και αργίες δημοσίων υπηρεσιών καθορίζονται από το τυπικό της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Το Σύνταγμά μας, μοναδική εξαίρεση για Δημοκρατικά κράτη είναι αφιερωμένο στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετου Τριάδος και ορκίζονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις και ο ΠΤΔ.Στην Ευρώπη τα Συντάγματα ξεκινούν στο όνομα του λαού, παράδειγμα το Γαλλικό Σύνταγμα.
Η κλήση σας προωθείται..... ο θεός μιλάει στην άλλη γραμμή .....παρακαλώ περιμένετε.
Επήγες κι έπεσες μες στους ατσίδες
και σου τα τρώγανε οι παπατζήδες
Όπου κι αν πας όπου κι αν πας
εδώ παπάς εκεί παπάς
πού είν' ο παπάς πού είν' ο παπάς
Σαν κορόιδο πιάστηκες να τα χάσεις βιάστηκες
φύλαγαν στη γωνιά οι τσιλιαδόροι
και σου τα τρώγανε οι αβανταδόροι
εδώ παπάς εκεί παπάς
πού είν' ο παπάς πού είν' ο παπάς
Σαν κορόιδο πιάστηκες να τα χάσεις βιάστηκες
φύλαγαν στη γωνιά οι τσιλιαδόροι
και σου τα τρώγανε οι αβανταδόροι
Γέμισ’ ο κόσμος παπατζήδες,
απάτες και αεριτζήδες.
Όπου σταθείς κι όπου θα πας
“Εδώ παπάς, εκεί παπάς.”
Σήμερα στην κοινωνία
όλοι παίζουν τον παπά.
Κάνουν κάθε αδικία,
φτάνει να περνούν καλά.
Και όλοι παίζουν τον παπά.
Οι συγγενείς κι αυτοί είναι σκάρτοι,
κοιτούν πως θα σου βγει το μάτι.
Κι ο φίλος σου που αγάπας
“Εδώ παπάς, εκεί παπάς.”
Κι έτσι αυτό το πάθημα να σου γίνει μάθημα
αυτό που έπαθες μην το ξεχάσεις
κι απ' την οδό Αθηνάς να μην ξαναπεράσεις
“Εδώ παπάς, εκεί παπάς.”
απάτες και αεριτζήδες.
Όπου σταθείς κι όπου θα πας
“Εδώ παπάς, εκεί παπάς.”
Σήμερα στην κοινωνία
όλοι παίζουν τον παπά.
Κάνουν κάθε αδικία,
φτάνει να περνούν καλά.
Και όλοι παίζουν τον παπά.
Οι συγγενείς κι αυτοί είναι σκάρτοι,
κοιτούν πως θα σου βγει το μάτι.
Κι ο φίλος σου που αγάπας
“Εδώ παπάς, εκεί παπάς.”
Κι έτσι αυτό το πάθημα να σου γίνει μάθημα
αυτό που έπαθες μην το ξεχάσεις
κι απ' την οδό Αθηνάς να μην ξαναπεράσεις
“Εδώ παπάς, εκεί παπάς.”
https://www.youtube.com/watch?v=PqKhpHVYTGY
ΑπάντησηΔιαγραφή"Βρήκαμε παπά ας θάψουμε 5-6"
"Αλλού παπάς, αλλού τα ράσα του."
"Αυτά είναι αλλουνού παπά βαγγέλια…"
"Η νύχτα βγάζει επίσκοπο κι η αυγή μητροπολίτη."
"Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς."
Το αντίδωρο είναι μικρό κομμάτι από την προσφορά που ύψωσε ο λειτουργός ιερέας στην αγία Πρόθεση, από την οποία βγήκε ο «αμνός», που μεταφέρεται στην αγία Τράπεζα για να μεταβληθεί σε Σώμα Χριστού. Βγαίνει από τα πρόσφορα που προσεκόμισαν και προσέφεραν οι πιστοί, προκειμένου να τελεσθεί η Θεία Λειτουργία, γι’ αυτό και ονομασία πρόσφορο, από το ρήμα προσφέρω. Πρώτα εξάγεται ο αμνός που συμβολίζει το σώμα του Ιησού Χριστού. Δεύτερον εξάγεται η τριγωνική μερίδα της Θεοτόκου. Τρίτον εξάγονται οι μερίδες των εννέα ταγμάτων, δηλαδή πάντων και πασών των αγίων της Εκκλησίας. Τέταρτον εξάγεται η μερίδα υπέρ του οικείου επισκόπου και πέμπτον εξάγονται οι μερίδες των ζώντων και κεκοιμημένων, της θριαμβεύουσας και της στρατευμένης Εκκλησίας (πρόκειται για μαργαρίτες, μικρά δηλ. ψίχουλα). Τα υπόλοιπα των προσφόρων που προσκομίζονται στην Πρόθεση είναι αυτά που ονομάζουμε Αντίδωρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μοιράζει ο ιερέας στο τέλος της Θ. Λειτουργίας σε όσους δεν κοινώνησαν. Δηλαδή αντί του Δώρου (Θεία Κοινωνία) που έλαβαν όσοι εκοινώνησαν, οι μη κοινωνήσαντες λαμβάνουν το «αντίδωρο».
Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Δυτική Νέα Ρώμη ο παπισμός και η Ανατολική Νέα Ρώμη η ορθοδοξία θα μετέβαλαν όλον τον γνωστό και άγνωστο κόσμο σε ένα Κολοσσαίο αρένα και θα τον λήστευαν βάναυσα άγρια και φρικαλέα.
Αυτό που γνώρισε η ανθρωπότητα επί των ημερών της εξουσίας τους είναι πέρα από κάθε λογική και ηθική και δεοντολογία.
Στο όνομα του θεού κατέστρεφαν σαν ακρίδες με ένα απάνθρωπο τρόπο κάθε ομορφιά πάνω στη γη και ειδικά την Ελληνική, όταν δεν τη κλέβανε μαζί με τις λέξεις.Η Ορθοδοξία στην Ελλάδα τι ρόλο έχει;
Η Ορθοδοξία στην Ελλάδα είναι χαμένη στη μετάφραση των Εβραϊκών κειμένων. Είναι αναγκασμένη να τα ακολουθεί, ενώ δεν συμφωνεί και δεν μπορεί να τα δικαιολογήσει. Σαν τον πνιγμένο που πιάνεται από τα μαλλιά του, βαφτίζει το κρέας ψάρι σε πολλές αντιφάσεις και ανακολουθίες. Κατασκευάζει παράλογες ιστορίες και θεολογίες όπως πχ. ο Ιησούς είναι΄ Έλληνας, η Μύριαμ Ελληνίδα, μια μιλά για έθνος κα την πατρίδα, την άλλη θεωρεί τον εθνικισμό αίρεση και αναλαμβάνει προωθεί όλες τις ΜΚΟ των προσφύγων.
Ο Τζεσούα ήταν τόσο Έλληνας όσο ο Αλέξανδρος Σκοπιανός.
Και το κυριότερο είναι προσπαθεί απεγνωσμένα να νυμφευτεί τον Ελληνισμό σε ένα ελληνοχριστιανικό γάμο για να σωθεί. Πολιορκεί δηλ την Πηνελόπη απουσία του Οδυσσέα.
Αν η ορθοδοξία μπορούσε να σώσει την Ελλάδα θα την είχε σώσει, ούτε την Ανατολική Ρώμη δεν έσωσε, αλλά τον εαυτό της προσπαθεί να σώσει απεγνωσμένα.
https://astrobiblia.wordpress.com/2021/06/20/%ce%b7-%cf%87%cf%81%ce%b5%ce%bf%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%83%ce%af%ce%b1%cf%82/
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή