Η Επιτομή της ασημαντότητας

"Ασημαντότητα, ταινία του 
Nicolas Roeg 1985

Από την άνοδο της ασημαντότητας στην αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι , με πολλά βραβεία, βραβεία ταγμάτων, και  επίτιμοι παντού 

Στις κοινωνίες της υπερκατανάλωσης, γιατί καταναλώνουμε  αμάσητα, απο ιδέες , απόψεις, ιδεολογίεςς, προτιμήσεις .
«Ο έξυπνος και συνειδητός χειρισμός της οργανωμένης γνώμης των μαζών είναι σημαντικό στοιχείο μιας δημοκρατικής κοινωνίας.
Αυτός που είναι σε θέση να καθοδηγεί αυτό τον αθέατο μηχανισμό της κοινωνίας συνιστά μια αόρατη κυβέρνηση, που αποτελεί την πραγματική δύναμη που κυβερνά ολόκληρη τη χώρα» – (Edward Bernays, Propaganda, 1928)

Αυτή η προσοδοφόρα επιστήμη  (σήμερα το λέμε πιο κομψά "Δημόσιες σχέσεις") και οι γκουρού Image makers  μας “πουλάνε ” με άνεση και αποτελεσματικά οτιδήποτε, από χαρτί υγείας  μέχρι τη δημόσια εικόνα Προέδρων, Πρωθυπουργών , χάρτινων ατάλαντων Σταρ που κυριαρχούν όμως έντεχνα πλασαρισμένοι, και επεκτάθηκε ακόμη και τις ίδιες μας τις απόψεις, και τις προτιμήσεις μας . Γιατί ο ρόλος του καταναλωτή είναι να χειροκροτεί και απολαμβάνει’, σε διαρκή ύπνωση , πλήρη αποχαύνωση.

"Ο μακαρίτης, ο καημένος ο Πλάτων έλεγε ήδη ότι ακόμα και οι τοίχοι της πόλης εκπαιδεύουν τους ανθρώπους και νομίζω ότι αυτό είναι μια τρομερά σημαντική και βαριά αλήθεια Θα έλεγα πρώτα-πρώτα ότι δεν μπορούμε να χωρίσουμε την εκπαίδευση από τη συνολική κοινωνική κατάσταση.

Η εκπαίδευση ενός ανθρώπου, η παιδεία ενός ανθρώπου αρχίζει από την ηλικία μηδέν και φτάνει ως την ηλικία ωμέγα, δηλαδή τη στιγμή που θα πεθάνει, συνεχώς διαμορφώνεται αυτός ο άνθρωπος. Διαμορφώνεται από τι; Διαμορφώνεται από όλα όσα προσλαμβάνει. Διαμορφώνεται από όλα όσα είναι γύρω του. Κάθε υπουργός παιδείας αλλάζει και κάθε χρόνο πάει και χειρότερα το πράγμα, γιατί; Γιατί δεν μπορούν να αλλάξουν, ούτε είναι ικανοί να σκεφτούν πού είναι το πραγματικό πρόβλημα.

Πώς θα ήταν τα Μέσα Ενημέρωσης αν δεν εγκλωβίζονταν στον ξύλινο πολιτικό λόγο, και δεν προωθούσαν τις ασημαντότητες παρουσιάζοντας τις σαν κάτι συνταρακτικό?
Πώς θα ήταν τα σχολεία αν δίδασκαν την σκέψη , τον έρωτα για την γνώση και όχι παπαγαλία και τον κατακερματισμό της γνώσης?
Αν δεν αξιολογούσαν το «κατά γράμμα» αλλά το «κατά κρίση» " Κ. Καστοριάδης "Η άνοδος της Ασημαντότητας"

Η αναγόρευση του Βλαντιμίρ Πούτιν ως επίτιμου διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.

Το Πανεπιστήμιο Αθηνών ο Πούτιν τιμήθηκε το 2001 και παραμένει επίτιμος διδάκτορας μέχρι σήμερα, ενώ το Πανεπιστήμιο της Πελοποννήσου τον ανακήρυξε διδάκτορα το 2018 , η τελετή πραγματοποιήθηκε στην πρεσβεία της Ρωσίας στη χώρα μας, παρουσία του τότε υφυπουργού Εξωτερικών Γ. Κατρούγκαλου, . Εν μέσω μνημονίων και ενώ η χώρα ήταν σε τέτοια κατάσταση που την βιώσαμε όλοι, ο Σύριζα είχε την μόνη έγνοια εκτός από το να οργανώνει τα ΜΜΕ προπαγάνδας του, να τιμήσει τον Πούτιν, ο οποίος να υπενθυμίσω με πόση απαξίωση φέρθηκε στην χώρα μας αλλά και στους ίδιους όταν επισκέφτηκαν ως επαίτες την Αγ. Πετρούπολη .

Και πάμε στο έτος 1976 όταν ....

Η Ακαδημία Αθηνών δέχεται ως αντεπιστέλλον μέλος της την ΕΛΕΝΑ ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟΥ (ELENA CEAUSESCU), σύζυγο του Προέδρου της ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ της ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΕ ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟΥ (NICOLAE CEAUSESCU) και σε έκτακτη συνεδρία τής απονέμεται το σχετικό δίπλωμα. Ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΟΥΡΟΣ στην ομιλία του αναφέρεται στο σημαντικό έργο της ΕΛΕΝΑΣ ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟΥ. Μεταξύ των παραβρισκομένων διακρίνονται, εκτός από το ΝΙΚΟΛΑΟ ΛΟΥΡΟ, ο Υπουργός Πολιτισμού και Επιστημών ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΡΥΠΑΝΗΣ, ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΒΕΡΩΦ-ΤΟΣΙΤΣΑΣ, ο Πρόεδρος της Βουλής ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ο πρώην Πρωθυπουργός ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ, ο πρώην Πρωθυπουργός και Ακαδημαϊκός ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ-ΝΟΒΑΣ, ο Βουλευτής Α Θεσσαλονίκης της Ν. Δ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ, ο Δήμαρχος Αθηναίων ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ, ο Πρόεδρος της ΕΔΑ και Βουλευτής Α Αθηνών της Ενωμένης Αριστεράς ΗΛΙΑΣ ΗΛΙΟΥ, ο Πρέσβης της ΚΥΠΡΟΥ στην ΑΘΗΝΑ ΝΙΚΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ, η σύζυγος του Προέδρου της Δημοκρατίας ΙΩΑΝΝΑ ΤΣΑΤΣΟΥ, ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, ο τέως Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και τέως Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΖΕΠΟΣ, ο πρώην Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Ακαδημαϊκός ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ, πολλοί ακαδημαϊκοί και άλλοι. Ακολουθεί αγόρευση της ΕΛΕΝΑΣ ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟΥ

Η κυρία του κυρίου συχνά συνόδευε τον σύζυγό της στις επίσημες επισκέψεις στο εξωτερικό,

 Οταν επισκέφτηκαν τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας το 1971, παρατήρησε πώς η Τζιανγκ Τσινγκ, σύζυγος του προέδρου Μάο Τσε τούνγκ διατηρούσε θέση πραγματικής εξουσίας.

 Της άνοιξε η όρεξη και το είδε και αυτή κάπως, δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος να καβαλήσει το καλάμι ειδικά όταν είναι αμόρφωτος 

 Οσο πιο αστοιχείωτος είναι κάποιος τόσο μεγάλη  ροπή  έχει στην τυραννία και την μεγαλομανία.

Ετσι άρχισε να σχεδιάζει την δική της πολιτική άνοδο στη Ρουμανία, η συντρόφισσα Λενούτσα, που έγινε διδάκτορας ,απόφοιτος Δημοτικού, το ΚΚ Ρουμανίας την έχρισε διδάκτορα Χημείας και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Επιστήμης και Τεχνολογίας της χώρας της , παρακαλώ ! 

Εμείς εδώ στο Ελλαδιστάν ποτέ δεν αφήνουμε τέτοιες ευκαιρίες χαμένες, τον κάθε λογής τυχοδιώκτη και απατεώνα αμέσως να τον βραβεύσουμε, έχουμε άπειρα παραδείγματα και πρόσφατα  και φρέσκα φρέσκα και  ο νοών νοείτω.  Ετσι η συντρόφισσα  ανακηρύχθηκε τις 26 Μαρτίου 1976, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, και  σηκώθηκαν όρθιοι  όλοι  να  χειροκρότησαν τη γραφική τελετή.

Παρόντες ο  τότε προέδρος της Δημοκρατίας Κ. Τσάτσος με την σύζυγό του  ο υπουργός Πολιτισμού κ. Τρυπάνη και ο εθνάρχης  της εργολαβίας "Ολα τσιμέντο"

Ο ποιητής Βρεττάκος (και τον είχα σε εκτίμηση) για να κρατήσει την θεσούλα του, (μπορούσε να παραιτηθεί αξιοπρεπώς, αντί να συμμετέχει σε αυτή την γελοιότητα) δικαιολογήθηκε λέγοντας “μας πίεσε ο Καραμανλής να της δώσουμε τον τίτλο”…ο οποίος με την σειρά του πιέστηκε απο τον Τσαουσέσκου ως όρο για να επισκεφθούν την Ελλάδα. Και ερωτώ γιατί τόση πρεμούρα για να μας επισκεφθεί ένας ελεεινός δικτάτορας και έπρεπε να του κάνουμε και όλα τα χατήρια;;;; Μάλιστα απαίτησε να μείνει στο Μέγαρο Μαξίμου.

Η πιο αποτελεσματική μέθοδος των «δημοκρατικών » κοινωνιών για να ελέγχουν τους πολίτες τους είναι να τους διατηρούν σε πλήρη άγνοια. Η εκπαίδευση είναι οργανωμένη γι΄αυτόν ακριβώς τον σκοπό . Τα δημόσια σχολεία αλλά και τα μεγάλα και σπουδαία πανεπιστήμια κατασκευάζουν και μοιράζουν ντοκτορά και μεταπτυχιακά σε ανδρείκελα που έχουν παντελή άγνοια σε ουσιαστικά θέματα της ζωής και της ουσίας της . Και αυτούς ακριβώς χρειάζεται το σύστημα για θέσεις εξουσίας.
Σύμφωνα με τον Τσόμσκυ , γνωστοί τεχνοκράτες διανοούμενοι, έβλεπαν στο λαό «ένα αποπροσανατολισμένο κοπάδι» που πρέπει να καθοδηγηθεί για το καλό του, παίρνοντας σαν δεδομένη «την βλακεία του μέσου ανθρώπου». Οι μέντορές του που σκέφτονται αντί για αυτόν, θα του δώσουν «τις απαραίτητες φαντασιώσεις», θα τον εφοδιάσουν με «απλές αλλά ψυχολογικά αποτελεσματικές ιδέες».
Σε μία δημοκρατία, ο ρόλος που παρέχεται στις μάζες πρέπει να είναι εκείνος «των θεατών που ενδιαφέρονται για όσα συμβαίνουν και όχι εκείνων που συμμετέχουν». 

Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι όλες αυτές οι ιδέες έγιναν ένα ισχυρό δόγμα που επικράτησε σε όλες τις «δημοκρατικές» κοινωνίες. 

Κάποιοι οξυδερκείς διανοούμενοι έχουν καταλάβει τις ακριβώς συμβαίνει, αλλά οι περισσότεροι συμμετέχουν στην επιχείρηση υποταγής, χωρίς να το καταλάβουν, γιατί αυτό είναι μέρος της εκπαίδευσής τους. «Στην πραγματικότητα , ο ρόλος των διανοουμένων ,συνίσταται στο να κάνουν ότι πρέπει ώστε οι άνθρωποι να παραμένουν παθητικοί, υπάκουοι, αστοιχείωτοι και προγραμματισμένοι»

"All in all, it's no one's fault
Excuses turn to carbon walls
Blame it all on chemical intercourse

The swallowed seeds of arrogance"

Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΣΗΜΑΝΤΟΤΗΤΑΣ