Έλληνες ,Ανακτώντας την χαμένη Αυτοεκτίμηση και Αυτοσεβασμό

 

Που χάθηκε η υπερηφάνεια και ο αυτοσεβασμός του Έλληνα

Τις πταίει και τι φταίει

Βαδίζουμε ολοταχώς σε μία Νέα Εποχή , ο κόσμος αλλάζει και η Ελλάδα θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο , μετά απο 20 αιώνες σκλαβιάς και φυλακής .Οι Έλληνες οφείλουν να αποτινάξουν την νοοτροπία του ραγιαδισμού που έχει γίνει δεύτερο ρούχο τους, να ανακτήσουν τις αξίες τους , την αυτοπεποίθησή τους, την λεβεντιά τους και να αναζητήσουν τις ρίζες τους στην ένδοξη ιστορία τους, που δεν ξεκίνησε στο Βυζάντιο ( Ρωμαική αυτοκρατορία, όπου ο καλύτερος έχει σφάξει την μάνα του) αλλά αιώνες πριν.

Οι Έλληνες δεν είναι ζητιάνοι ρακένδυτοι στο Παλάτι τους, άθλιοι επαίτες, φολκλόρ για τους τουρίστες, εξαθλιωμένοι δούλοι, υπηρέτες , χαμέρποντες δειλοί, αλαλάζοντες φανατικοί εθνικιστές, αυτοκαταστροφικά κατακερματισμένοι, στείροι προγονολάγνεις με μια τέτοια κληρονομιά, ανόητοι παγανιστές με μια τέτοια γνώση στα χέρια τους, νεόπλουτοι κοιλαδάρες καναπεδοδείχτες,
ούτε βάρβαροι τζάμπα μάγκες, με τόσα θαύματα κα θαυμαστά που δημιούργησαν,αμόρφωτοι, θρησκόληπτοι θεοκράτες,ανέλπιδες γραφικοί μίμοι, απόγονοι της ανύπαρκτης ινδοευρωπαϊκής φυλής;

Ο ρόλος των συμβόλων προτύπων και αρχετύπων της λαμπρής ιστορίας μας και της μυθολογίας μας  είναι πολύ ισχυρός γιατί επιδρά έμμεσα στο υποσυνείδητο και το ενεργοποιεί προς την κατεύθυνση που δείχνει.
 Πρώτος στόχος είναι η ένωση. Αυτό που πέτυχε ο Αλέξανδρος με μια συνεργασία των Ελληνικών δυνάμεων θαυμαστή.Οδυσσειακό πνεύμα και μια Αλεξανδρινή μέθοδο, οργάνωση και στρατηγική! Με τον τρόπο και την αλάνθαστη τακτική τους.

Οι πολεμιστές

Η έννοια του πολεμιστή είναι μία έννοια υψηλή και περιλαμβάνει διαρκή πολεμική σε εσωτερική και εξωτερική πολιτική.
Ο πολεμιστής είναι ένα όρθιο νοήμον ον, υψηλής συνείδησης που έχει κηρύξει τον πόλεμο σε καθετί που κρατάει τον άνθρωπο σε φυσική νοητική και κοινωνική σκλαβιά γιατί η ελευθερία για έναν πολεμιστή είναι η πρώτη του φυσική προτίμηση και επιλογή.
Τον πρώτο πόλεμο ο πολεμιστής τον δίνει με  τον μικρονοικό "εαυτούλη του",τον εγωισμό, τον περιττό εγωισμό, τον ηλίθιο ναρκισσισμό την αυταρέσκεια και τη σπουδαιότητα ενός μικρούς βεληνεκούς εγώ.Θα κρατήσει την αξιοπρέπεια την τιμή και τη λεοντή.   Αν θελουμε να αλλάξουμε τον κόσμο ξεκινάμε  από τον εαυτό μας πρώτα. 

Διορθώνουμε τα λάθη μας, κατανοούμε τις ήττες μας χαιρόμαστε με τις νίκες μας
 Ο πολεμιστής αγαπά και σέβεται την ζωή

Είναι συνεργάσιμος χωρίς να είναι υποχωρητικός αλλά δεν είναι δουλικός εκβιάσιμος και εξαγοράσιμος. Αν του ζητήσεις την αλήθεια και την γνώμη του, θα σου την πει, εντίμως και ευθαρσώς.
Η πατρίδα είναι ένας χώρος της ύλης που ο πολεμιστής θα υπερασπιστεί γιατί ανήκει στην τιμή του πνεύματος του και περιλαμβάνει ό, τι και όλους τους ανθρώπους που αγαπά.

Αν κάτι δεν αφήνει τους Ἕλληνες να πάνε μπροστά, είναι  η  διχόνοια. 

Στην Ἰλιάδα του Ὁμήρου, η αυλαία ἀνοίγει με τον θυμό του  Αχιλλέα  και τον τσακωμό του με τον Αγαμέμνονα. Μόνο όταν ομονοούν οι Έλληνες κάνουν θαύματα.

"Ἡ Διχόνοια ποὺ βαστάει
Ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερή·
Καθενὸς χαμογελάει,
Πάρ' το, λέγοντας, καὶ σύ.
Κειὸ τὸ σκῆπτρο ποὺ σᾶς δείχνει
Ἔχει ἀλήθεια ὡραία θωριά·
Μὴν τὸ πιάστε, γιατὶ ρίχνει
Εἰσὲ δάκρυα θλιβερά.
Ἀπὸ στόμα ὁποὺ φθονάει,
Παλληκάρια, ἂς μὴν ’πωθῆ,
Πῶς τὸ χέρι σας κτυπάει
Τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή." Εθνικός Υμνος

Διχόνοια, η Έρις, είναι παντού και πανταχού παρούσα άμα τη συστάσει του Ελληνικού Έθνους από τα νεοατλαντικά πελασγικά φύλα, του κινούμενου Ελληνικού κατά Θουκυδίδη, από την εποχή του Τρωικού Πολέμου ξεκινώντας με τον φιλονικία του Αγαμέμνονα και του Αχιλλέα με όλες τις επιπτώσεις αυτού του εμφυλίου που περιγράφει τόσο διδακτικά ο Όμηρος ποιητής στην Ιλιάδα.

Θα ακολουθήσουν οι έριδες και οι φιλονικίες των Ελλήνων κατά τους περσικούς πολέμους, ο μεγάλος διχασμός κατά τον πελοποννησιακό πόλεμο, οι διαμάχες με τον Αλέξανδρο μέχρι τον πρόσφατο εμφύλιο πόλεμο το 1946 -49 και τους αριστερούς με τους δεξιούς να σφάζονται μέχρι σήμερα στα έδρανα της βουλής για την μάχη των εντυπώσεων χωρίς καμιά σημασία και ουσία.

Όμως τι είναι διχόνοια;

Διχόνοια είναι μία εξωτερική κατάσταση αντιπαράθεσης ή διαφορετικής γνώμης, πιστεύω και πεποιθήσεων που μπορεί να έχουν δύο διαφορετικά άτομα.

Η διχόνοια σαν εσωτερική κατάσταση είναι μία διχογνωμία αμφιγνωμία που μπορεί να έχει το ίδιο άτομο μέσα του και να συγκρούεται ανάμεσα σε δύο διαφορετικές γνώμες και απόψεις.

Οι χειρότεροι πόλεμοι, εμφύλιοι, είναι ανάμεσα στα άτομα του ίδιου γένους της ιδίας φυλής του ίδιου Έθνους ακόμη και μέσα της ίδιας οικογένειας, πράγμα που σημαίνει ότι καταρρίπτεται η θεωρία των παγκοσμιοποιητών που υποστηρίζει,ότι με τη δημιουργία της μιας Φυλής και την κατάργηση των Εθνών θα γλιτώσουμε τον πόλεμο και θα έχουμε Ειρήνη. Μόνο την ειρήνη των αγορών θα έχουμε και για την οποία ενδιαφέρονται πίσω από την υποκρισία του πασιφισμού.

Ούτως ή άλλως και η Βίβλος, η Ιουδαϊκή Μυθολογία ή, κατά άλλους το ιερό βιβλίο των θεοσοφιστών, αποδεικνύει πώς ο πρώτος μεγάλος πόλεμος άρχισε μεταξύ των δύο αδερφών του Άβελ και του Κάιν, παραβλέποντας τον δυαδικό, καλό και κακό θεό της μονοθεϊστικής θρησκείας και, δεν συζητάμε για τους ενδοοικογενειακούς πόλεμους Τιτανομαχίες Γιγαντομαχίες των Τιτάνων και των θεών της Ελληνικής Μυθολογίας.

Το συμπέρασμα είναι πώς η διχόνοια είναι ο μεγαλύτερος και ο χειρότερος εχθρός των ανθρώπων και των θεών καλών και κακών.

Σε έναν άνθρωπο η εσωτερική διαμάχη, μία γνώμη έχουμε το πρωί και μία άλλη γνώμη το βράδυ ( συνήθως αυτό συμβαίνει) και δεν ξέρει τι απόφαση μπορεί να πάρει, τον καταστρέφει κυριολεκτικά, μία οικογένεια την διαλύει και ένα έθνος μία φυλή την αποδομεί κυριολεκτικά.

Γιατί η διχόνοια είναι μία κατάσταση πολύ ενεργοβόρα, καταναλώνει μεγάλα ποσά ενέργειας για την υπεράσπιση της σπουδαιότητας του εγωισμού που ταΐζει μαζί με το τέρας που μας εξουσιάζει, τον μεγάλο τύραννο δηλ. με τους μικρούς του τυράννους.

Όμως ερώτημα αναδύεται διαχρονικό.

Και τι θα γίνει δεν μπορεί να συμφωνούμε σε όλα.

Ναι, δεν μπορεί να συμφωνούμε σε όλα, αλλά υπάρχει τρόπος να συμφωνούμε και υπάρχει λόγος να διαφωνούμε και πρέπει να υπάρχει σοβαρός λόγος για να συμφωνούμε και ακόμη σοβαρότερος για να διαφωνούμε.

Τις περισσότερες φορές το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι η διαφωνία ή αντίθετη γνώμη αλλά, ο τρόπος της διαφωνίας και της αντίθεσης και όταν αυτή είναι μία απλή και στείρα αντιπαράθεση, αντίθεση για την αντίθεση χωρίς κατάθεση κάποιων προτάσεων με κάποιες λύσεις.

Και τις περισσότερες φορές διαφωνούμε με τον γρύλο (που απαντούμε ) γιατί δεν καταλάβαμε αυτό που λέει ο άλλος, δεν τον ακούσαμε προσεκτικά και διαφωνούμε με κάτι που νομίζαμε και είναι λάθος αρκετά,

Για αυτό και ο Θεμιστοκλής μεγάλος μαέστρος της διαλεκτικής αναφώνησε στον Ευρυβιάδη διαλλακτικά :

Πάταξον μεν, άκουσον δε προσεκτικά

Να ακούμε προσεκτικά, να κατανοούμε καλύτερα και να διαφωνούμε με τον σωστό τρόπο την κατάλληλη στιγμή ισορροπιστικά.

"Μην ειπούν στο στοχασμό τους Τα ξένα έθνη αληθινά: Εάν μισούνται ανάμεσό τους Δεν τους πρέπει Ελευθεριά." Δ. Σολωμός

Το σπαθί του Νικηταρά

Ομως που χάθηκε η υπερηφάνεια και ο αυτοσεβασμός του Έλληνος

Η αυτοπεποίθηση είναι μία εσωτερική δύναμη πού βασίζεται κυρίως στην αυτογνωσία, να ξέρεις τι είσαι, τι δεν είσαι και τι μπορείς να γίνεις. Δεν είναι ένας κομπασμός, μία επίδειξη δύναμης και ένας ανόητος μάγκας και νταής με μία μεγάλη ασυμμάζευτη ιδέα για τον εαυτό, ούτε μία μικρή χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Η αυτοπεποίθησή απορρέει από πράξεις αψογοσύνης, δηλαδή να κάνεις το καλύτερο που μπορείς με τα μέσα που διαθέτεις. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτό σε εσωτερική και εξωτερική αρμονία και ισορροπία.

Απλό, αλλά δύσκολο, γιατί είναι σαν να βαδίζεις σε ένα τεντωμένο σκοινί. Και δεν μπορείς να την αποκτήσεις με ατελείωτες ομφαλοσκοπήσεις και ψυχαναλύσεις του καναπέ, ούτε με προσκυνήματα και τάματα σε θεούς και αφέντες, επειδή είναι μία πορεία ζωής που πάντα διαλέγεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις σε σταυροδρόμια Υ επιλογής.

Η αυτοεκτίμησή πηγάζει από την παρουσία του αυτοσεβασμού, η χαμηλή, από την έλλειψη του. Αυτοσεβασμός σημαίνει ότι σέβεσαι τον εαυτό σου πρωτίστως και δεν κάνεις κάποια πράγματα, ούτε γιατί φοβάσαι κάποιον ή κάτι, ούτε γιατί θέλεις να κερδίσεις κάτι.

Είναι η Συνείδησή σου, ο μεγάλος θεός, που σου επιτρέπει να κάνεις ή να μην κάνεις κάποια πράγματα και είναι αυτή που σε ρωτάει τα βράδια πριν κοιμηθείς αν έχεις κάνει λάθος ή σωστά και τι μπορείς να κάνεις μετά.

Ο άνθρωπος έρμαιο της κοινωνικής διαμόρφωσης, στη φυλακή του εκάστοτε Matrix κάνει πράγματα για να κερδίσει, έτσι νομίζει και θέλει να περνιέται για έξυπνος. Τα περισσότερα από αυτά είναι πολύ κουτά, όχι γιατί όχι μόνο δεν κερδίζει τίποτε αλλά γιατί χάνει τα καλάθια και τα αυγά.

Πότε χάθηκε και πως η αυτοπεποίθηση των Ελλήνων;
Και πού είναι ο αυτοσεβασμός;     Ερωτήσεις για δήλιους κολυμβητές

Η αυτοπεποίθηση των Ελλήνων χάθηκε όταν άρχισαν να προσκυνούν σαν δούλοι τους αφέντες τους και όταν θέλησαν να επιβάλουν προσκυνήματα σαν αφέντες στους δούλους τους μαζί με τη θρησκεία της δουλείας και ως κύρια διαπαιδαγώγηση των Ελληνοπαίδων τα θρησκευτικά.

Μαζί με την αυτοπεποίθηση των Ελλήνων χάθηκε ο αυτοσεβασμός και η αυτοεκτίμηση. Τι αυτοεκτίμηση να έχει ένας προσκυνημένος δούλος , προτεκτοράτο της Δύσης και γιουσουφάκι της Ανατολής; Μόνο ενοχή, μαστιγώματα και αυτομαστιγώματα του ταιριάζουν, αυτά που διδάσκουν οι Πατέρες της Εκκλησίας ευρέως, σε «θεόπνευστα «κείμενα ταραγμένου εν κρανίω, θυμικού.

Τι αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμό να έχει ένας άνεργος Έλληνας όταν απλώνει το χέρι του στη ζητιανιά στην επαιτεία στα επιδόματα; Όταν παρακαλάει για μία θέση σερβιτόρου και καμαριέρας στις ξαπλώστρες των πολυεθνικών Resort, όταν τρέχει στα γήπεδα και ουρλιάζει χούλιγκαν της Λεμουρίας όταν ξημεροβραδιάζεται στα μπαρ και στα καφενεία σκοτώνοντας το χρόνο του που δεν έχει και τρέχει στα πορνεία να πληρώσει για το απαγορευμένο σεξ; Και πού να βρει τον αυτοσεβασμό και την αυτοεκτίμηση σε αυτές τις ορνιθοασχολίες;

Πώς έφτασε η Ελλάδα μέχρι εδώ, η Χώρα του Φωτός;

Με τον εξαγορασμό των συνειδήσεων των Μηδίσαντων.

Γιατί πριν χάσεις την αυτοπεποίθησή, χάνεις την αυτοεκτίμηση και το αυτοσεβασμό, επειδή πουλάς τη συνείδησή σου για λίγα ευρώ.

Τα ιερατεία της Λεμουρίας δεν μπόρεσαν να κατακτήσουν την Ελλάδα με τα όπλα, την κατέκτησαν με δόλια μέσα, άρχισαν να εξαγοράσουν συνειδήσεις με το χρυσό των Μήδων και της ανατολής και την Μήδεια, που αλλοίωσε τον χαρακτήρα και το εθνικό τονάλ ύπουλα και διαβρωτικά.

Με αυτόν το χρυσό κάποιοι στρώθηκαν πρώτο τραπέζι πίστα και τρώνε και πίνουν σε βάρος του λαού της σε θρόνους και καρέκλες αχόρταγης εξουσίας.

Ουκ είθισται τοις Έλλησι προσκυνέειν

Τα προσκυνήματα, οι γονυκλισίες οι οσφυκαμψίες και τα κοψομεσιάσματα είναι χαρακτηριστικό της ανατολής και της ανατολίτικης νοοτροπίας που περνάει μέσα από όλες τις θρησκευτικές της ιδεολογίες, αποτέλεσμα του φόβου και του τρόμου των πρώτων ανθρωπίδων της Λεμουρίας.

Οι πρώτοι ανθρωπίδες που προσπαθούσαν να σταθούν όρθιοι, τον καιρό της Λεμουρίας ζούσαν με τον φόβο, πολύ τρόμο και με πολύ λίγη κατανόηση. Ό,τι φοβόταν, το προσκυνούσαν και προσπαθούσαν να το εξευμενίσουν με διάφορους τρόπους προσκυνήματα θυσίες γλοιωδίες και κολακείες. Ό,τι έβλεπαν και δεν μπορούσαν να το καταλάβουν και να το εξηγήσουν, τον ήλιο τα αστέρια, τα φεγγάρια τα μεγάλα ζώα τους, ψηλούς Κύκλωπες τους άγριους δεινόσαυρους, τα τρομερά φίδια, τα θεοποιούσαν και τα προσκυνούσαν.

Οι πρώτοι παμπόνηροι ανθρωπίδες ανάμεσα στους άλλους τους πιο αφελείς δημιούργησαν τα ιερατεία και τις θρησκείες με σκοπό να καλλιεργούν αυτό τον φόβο και τον τρόμο των ανθρώπων για να τους κυβερνούν να τους ελέγχουν και να τους απομυζούν. Αντί να εξηγήσουν στους ανθρώπους τι ακριβώς βλέπουν, τι συμβαίνει και τι σημαίνει τους κρατούσαν σε νηπιακή κατάσταση ( ακόμη και τώρα ) και τους παραπλανούσαν με τους καλούς και κακούς θεούς. Έτσι άρχισαν τις θεοποιήσεις και φυσικά το πρώτο πράγμα μετά «τον Θεό» που θεοποιήσαν ,ήταν ο εαυτός τους, αφού αυτοχρίστηκαν και αυτοευλογήθηκαν εκπρόσωποι του.

Έτσι συντηρήθηκαν και συντηρούν μια νοοτροπία προσκυνητών προσκυνημάτων ένα σύστημα δουλείας και εθελοδουλίας που προώθησαν μέχρι την Ελλάδα και την Δύση φτιάχνοντας ολόκληρες στρατιές από πιστούς του κάθε Θεού υπό τις διαταγές τους.

Το τι φρίκη τι λεηλασία και τι βασανιστήρια γνώρισε η ανθρωπότητα μέσα από αυτή τη νοοτροπία των ευσεβών δούλων του θεού, δεν περιγράφεται, γιατί αυτή η νοοτροπία συμβαδίζει πάντοτε με ένα δίπολο, αυτό του δούλου και του αφέντη. Πάντα κάποιος είναι δούλος σε κάποιον και είναι αφέντης για κάποιον άλλον, έτσι λειτουργεί αυτή η ιεραρχία και αυτή η παγίδα της αλληλεξάρτησης και της χαμένης αυτοπεποίθησης. Διότι αυτοπεποίθηση δεν μπορεί να έχει ένας αφέντης που εξαρτάται συνεχώς από το πόσους δούλους έχει και φυσικά δεν μπορεί να έχει ένας δούλος, γιατί δεν έχει καμιά αυτοεκτίμηση. Αυτή την εθελοδουλία την λένε «ευσέβεια και σεβασμό» στον θεό, μέγεθος αντιστρόφως ανάλογο με την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση. Να προσκυνάς στα 4 και να σέρνεσαι μπροστά σε ένα » Θεό». Ποιος θεός το θέλει και το χρειάζεται αυτό; Μόνο οι τύραννοι.

Η δουλεία συνεχίστηκε και συνεχίζεται μέχρι τις ημέρες μας σε μία σύγχρονη μορφή δουλείας και εξάρτησης σε κόμπους χαμένης αυτοπεποίθησης ραγιαδισμού και χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Ποιος και τι κρατάει τους Έλληνες την κατάσταση της ζητιανιάς, της βλακείας, της ανοησίας του ραγιαδισμού, του προσκυνημένου δούλου, της επαιτείας ,να ζει γονατιστός της Γερακίνας ο γιος;

Ποιος τους βαπτίζει δούλους, τους παντρεύει δούλους, και τους θάβει δούλους του αφέντη θεού;

Ποιος και τι μετέτρεψε τους Έλληνες σε άβουλα όντα και προσκυνημένους ραγιάδες; Είναι μία ερώτηση που με το ένα χέρι στην καρδιά πρέπει να απαντηθεί και το άλλο στο σπαθί.

Και λύνεται μόνο με το σπαθί του Αλέξανδρου και το σπαθί του Κολοκοτρώνη που λέει σε λόγια απλά Ελληνικά και απελευθερωτικά:

Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους! Φωτιά!

Το Μπρίκι “ΑΡΗΣ”. Υδατογραφία Αντώνη Μιλάνου.
ΜΙΛΑΝΙΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Τι μπορούν να κάνουν οι Έλληνες για να ξαναβρούν την χαμένη αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση τους;

Ομόνοια, ευφυής συνεργασία σε κοινό γεωμετρικό τόπο, όλοι και ένας και ένας για όλους και, αρμονία δράσεων και αποφάσεων, όρθιοι ατενιστές του διηνεκούς της Ιστορίας τους στα αυλάκια του Χρόνου.

"Στα Τρίκορφα, λέει, στα Τρίκορφα
στα Τρίκορφα μες στη κορφή
Κολοκοτρώνης πολεμεί
Κολοκοτρώνης φώναξε
Κι όλος ο κόσμος τρόμαξε
Το Νικηταρά φωνάζει
Και τους Τούρκους τους τρομάζει "

Η χαμένη αυτοπεποίθηση των Ελλήνων