Της Δικαιοσύνης η Συμπαντική Νομοτέλεια

 

Άγαλμα της θεάς Θέμιδος, αφιέρωμα του Μεγακλέους Ραμνουσίου και έργο του επίσης Ραμνουσίου γλύπτη Χαιρεστράτου (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο)

Άγαλμα της θεάς Θέμιδος. Πεντελικό μάρμαρο. Βρέθηκε στη Ραμνούντα Αττικής στο μικρό ναό της Νέμεσις. Η θεά φορά ψηλό χιτώνα, πλούσιο ιμάτιο και σανδάλια. Το κεφάλι είναι ένθετο και ο δεξιός βραχίονας ήταν κατασκευασμένος από ξεχωριστό κομμάτι μάρμαρο. Η Θέμις, κόρη του Ουρανού και της Γαίας, ήταν θεά της δικαιοσύνης και στη Ραμνούντα λατρευόταν στον ίδιο ναό με τη Νέμεση. Σύμφωνα με την επιγραφή στην μπροστινή βάση, το άγαλμα λαξεύτηκε από τον Χαιρέστρατο του Ράμνου και αφιερώθηκε στη Θέμιδα από τον Μεγακλή. 

Από τον 4ο αι. π.Χ. σταδιακά ο τόπος αρχίζει να εγκαταλείπεται αλλά ο ναός της Νέμεσις εξακολουθεί να διατηρείται μέχρι τον 4ο αι. μ.Χ. ενώ στα τέλη του ίδιου αιώνα τοποθετείται και η καταστροφή του αγάλματος της θεάς Νέμεσης από το φανατικό μαινόμενο πλήθος των χριστιανών

Αναπαράσταση του ιερού της Νέμεσης κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα από τον αρχαιολόγο Βασίλειο Πετράκο

ΝΕΜΕΣΙΣ Η ΤΙΜΩΡΟΣ   

Απο το ρήμα «νέμω», δήλωνε αρχικά τη δίκαιη διανομή Μεταφορικά εννοούμε τη θεία δίκη. Αποκαθιστά  την τάξη (της φύσης, της ανθρώπινης κοινωνίας, του κόσμου), όταν αυτή διασαλεύεται. Τιμωρεί  την υπεροψία και την αλαζονεία των ανθρώπων (την ύβριν).

Σύμβολα  της , το Σπαθί, η ζυγαριά, το  χαλινάρι, ο πήχυς. Τα σύμβολα αυτά είναι ενδεικτικά της λειτουργίας της να προσμετρά τις ανθρώπινες σκέψεις, συναισθήματα, δράσεις και να θέτει ένα όριο στην αχαλίνωτη ασυδοσία του εγωισμού των ανθρώπων. Έτσι η έπαρση των θνητών έναντι των Κοσμικών Νόμων (ύβρις) και η κατάφωρη αδιαφορία για το Κοινό Καλό, σαρώνονται με τη δράση της Νέμεσης και εδώ μοιάζει με Συμπαντική Ζυγαριά που απονέμει αέναα Δικαιοσύνη.

Ζώο της η Χήνα.  

Η Πηνελόπη  την τελευταία βραδιά πριν ο Οδυσσέας τιμωρήσει τους μνηστήρες και πάρει πίσω τον κόσμο που του έκλεψαν, είδε ένα όνειρο με 20 χήνες και έναν αετό .

ΝΕΜΕΣΙΣ,  1837 Alfred Rethel

Στις αρχές του 6ου π.Χ. αιώνα, ιδρύθηκε το ιερό της Νέμεσης, η μεγάλη ακμή του, όμως, ορίζεται στους δύο επόμενους αιώνες. Η θεά θεωρείται ότι μοιάζει πολύ με την Άρτεμη, ίσως μάλιστα να αντιπροσώπευε μια τοπική της μορφή. Σε κάθε περίπτωση, όμως, τιμωρούσε την αδικία, αλλά κυρίως την αλαζονεία και την ύβρη.
Ο Παυσανίας, μιλώντας για το μήνυμα που έστειλε στους υβριστές βαρβάρους η θεά Νέμεσης από το ιερό της,  ονοματίζει και ως γλύπτη του αγάλματος τον μεγάλο Φειδία: «… τούτον Φειδίας τον λίθον ειργάσατο άγαλμα μεν είναι Νεμέσεως, τη κεφαλή δε έπεστι της θεού στέφανος ελάφους έχων και Νίκης αγάλματα ου μεγάλα. Ταις δε χερσίν έχει τη μεν κλάδον μηλέας, τη δεξιά δε φιάλην». 

Ωστόσο, στην πραγματικότητα ήταν ο Αγοράκριτος, μαθητής του Φειδία και σπουδαίος γλύπτης και αυτός, που το είχε φιλοτεχνήσει.

. Ο πρώτος ναός της Νέμεσης κατασκευάσθηκε στην Αρχαϊκή εποχή, καταστράφηκε όμως από τους Πέρσες το 480 π.Χ., έτσι στη συνέχεια, στα μέσα του 5ου π.Χ. αιώνα, κτίσθηκε καινούργιος και μεγαλύτερος, δίπλα στον προηγούμενο. Στο εσωτερικό του βρισκόταν το άγαλμα της θεάς, ύψους σχεδόν τεσσάρων μέτρων από το μάρμαρο, το οποίο είχαν φέρει οι Πέρσες μαζί τους, προκειμένου να ανεγείρουν το τρόπαιο της νίκης τους στο Μαραθώνα (τόσο σίγουροι ήταν ότι θα νικήσουν μέσα στην αλαζονεια τους) Κάτι το οποίο, βεβαίως, δεν συνέβη.

Άγαλμα της ιέρειας της Νεμεσης Αριστονόης  Εθνικό Αρχαιλογικό μουσείο

Στην αγορά του δήμου και στη συνέλευση που έχει ζητήσει ο Τηλέμαχος μιλά στο λαό της Ιθάκης για τα άσχημα  έργα των μνηστήρων για το μεγάλο πλιάτσικο στο παλάτι της 

Πανα-Γαίας-Γής και επικαλείται τον Δία Ζήνα και την Θέμιδα για την απονομή δικαιοσύνης.

Από το Τ, τίθημι, θέτω σε ισχύ και νόμο και τον κορμό το δέντρο της ζωής με τους δύο βραχίονες γεννιέται το Ο, ο κύκλος, το αρκτικό σύμφωνο της Θέμιδος
και ο οριζόντιος άξονας 1ος-7ος των συντεταγμένων του χωροχρόνου.
Η ουδετερότητα της Τιτανίδος Θέμιδος θα δώσει την συγκατάθεση της στο γάμο με τον αυτοσύστατο Νόα τον νέο άρχοντα του Ολύμπου και η σύζευξη αυτή θα φέρει τις 360 μοίρες του κύκλου σε τρεις ιδιότητες τους την σταθερή Άτροπο, τη μεταβλητή Κλωθώ και την παρορμητική Λάχεση και τις Ώρες Αστραία- Δίκη, Ειρήνη και Ευνομία στη Ωραία Ώρα τους η καθεμιά

Θυγατέρες του Δία και της Θέμιδος, αδελφές των τριών Μοιρών και των Νυμφών που κατοικούσαν στον Ηριδανό ποταμό.

Το κτίριο της Βουλής  των Ελλήνων είναι χτισμένο πάνω στον Λόφο της ΜΠΟΥΜΠΟΥΝΙΣΤΡΑΣ, όπου υπήρχε μία κρήνη με νερά του ποταμού ΗΡΙΔΑΝΟΥ. Ονομαζόταν έτσι γιατί τα νερά της έκαναν πολύ θόρυβο.

Οι πόρτες του παλατιού της Γης  κλείνουν ερμητικά , με το Βέλος της Νέμεσης να απονέμει Δικαιοσύνη.

Διόνυσος και Ώρες.

Στην Αθήνα αναφέρονταν ως Θαλλώ, Αυξώ και Καρπώ.

Στον Ησίοδο αναφέρονται ως Ευνομία, Δίκη και Ειρήνη.

Έργο τους ήταν να παρακολουθούν τα έργα των ανθρώπων.

Ο χορός των Ωρών Gaetano Previati

Οι θεές Ώρες ήταν οι πρώτες που υποδέχτηκαν την Αφροδίτη και, αφού την έντυσαν, τη συνόδεψαν στον Όλυμπο.

Η Κοσμική Δικαιοσύνη θα αναζητήσει την ανθρώπινη δικαιοσύνη με τη λογική την διαύγεια την καθαρότητα του νου και τη μαντεία την όραση και τη ενόραση διόραση.
Το κάτω μέρος του ημισφαιρίου, το Νότιο, ο Νότος, θα γίνει ο οίκος της Νέμεσης ανταπόδοσης, ο καθένας με αυτό που του αξίζει και το πάνω ημισφαίριο το Βόρειο, ο Βορράς, θα γίνει το σπίτι της Αδράστειας της μη δράσης των θεμιστοφυλάκων.
Δράσεις και μη δράσεις, πράξεις και μη πράξεις στο Θεμιστοπόλο Χώρο στον αέναο κύκλο της ζωής.
Από την πρωτόγονη ζωή της Λεμουρίας θα περάσουμε στην πολιτισμένη ζωή της Ατλαντίδας
και ο Οδυσσέας θα παλέψει με τα τελευταία υπολείμματα της αδικίας στο αθέμιστο  νησί του Κύκλωπα. 

Μετά θα γεννηθεί η Θαλλώ, η Αυξώ και η Καρπώ στην Αθήνα Ελλάδα ήτοι η καλλιέργεια η καρποφορία και η βλάστηση νέων νοών και έννοων ανθρώπων.
Γιατί η δικαιοσύνη κρατά ζυγαριά; Για να ζυγίζει τα καλά και τα κακά
Γιατί η δικαιοσύνη είναι τυφλή; Δεν είναι τυφλή, είναι αποστασιοποιημένη αντικειμενική (όπως ο Όμηρος ο Ποιητής ) και ενορατική. Βλέπει με το πνεύμα του νόμου όχι μόνο με το γράμμα.
Γιατί κρατά σπαθί; Γιατί δεν είναι μπακαλική

Αλλ’ η Δίκη γαρ και κατά σκότον βλέπει.
– Αλλά η Δικαιοσύνη βλέπει και στο σκοτάδι.
Ευριπίδης

Έτσι πρέπει….
Το περιπετειώδες Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα, σαν τον νου του Οδυσσέα, αφού δει και γνωρίσει τα πάντα και τα κατανοήσει, θα επιστρέψει εκεί, που ανήκε πάντα και ήταν το σημείο αναφοράς του, το νησί της Ιθάκης-Ελλάδας, με την έγκριση και την άδεια, ενός δίκαιου θεού και την υπογραφή της ΕΙΡΗΝΗΣ!

Όρθιος ο άνθρωπος, και άνω θρώσκοντας, με ευθεία τα γόνατα του και ευθυτενή την ψυχή
και το βλέμμα του, σαν χορδή αλύγιστη και εύστοχη, με τα χέρια του ψηλά, σαν κεραίες εκπομπής , ενός πομπού και δέκτη,ατενίζει τον μεγάλο αρχηγέτη του Ολύμπου, ψηλά στο ουρανό
και νιώθει μεγάλο θαυμασμό και σεβασμό,γι αυτό το δωρο της ύπαρξης και της ζωής, που μέσα Του ταξιδεύει , το Θαυμαστό!

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΩΡΩΝ!!!