Βασιλικές Επισκέψεις

Επισκέψεις απο τις Βρυξέλλες

Η επίσκεψη του βασιλικού ζεύγους του Βελγίου στη χώρα μας είναι η πρώτη μετά από 21 χρόνια. Θα ακολουθήσει στην αίθουσα Διαπιστευτηρίων, η τελετή παρασημοφόρησης, κατά την οποία, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου θα δώσει στον βασιλιά Φίλιππο και την βασίλισσα Ματθίλδη του Βελγίου τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Σωτήρος και ο βασιλιάς του Βελγίου θα απονείμει στην Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Λεοπόλδου. 

Ζούμε μοναδικές στιγμές  εν μέσω μιας γενικευμένης παγκόσμιας αναταραχής .

Ο Βασιλιάς Φίλιππος, αναλαμβάνοντας καθήκοντα στο θρόνο της Βελγικής Μοναρχίας, γίνεται ο έβδομος βασιλιάς των Βέλγων, από ιδρύσεως του Βελγικού βασιλείου. 

Όλοι τους ανήκουν στον οίκο των Saxe-Coburg and Gotha, με προπάτορα τον πρώτο βασιλιά του Βελγίου, Λεοπόλδο Α'.
Ο Λεοπόλδος ο Α΄ ήταν ο βαυαρός πρίγκιπας, στον οποίο το 1830 προτάθηκε ο θρόνος του βασιλείου της Ελλάδας, όταν με τη Συνθήκη του Λονδίνου, ανακηρύχτηκε το σύγχρονο Ελληνικό κράτος.
Στο Πρωτόκολλο του Λονδίνου, που υπογράφτηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, το Βασίλειο της Γαλλίας και τη Ρωσική Αυτοκρατορία στις 3 Φεβρουαρίου του 1830, αναγνωριζόταν η ανεξαρτησία της Ελλάδας και οριζόταν ότι ο Πρίγκιπας Λεοπόλδος της Σαξονίας-Κοβούργου θα λάμβανε το θρόνο του νέου βασιλείου.

 Δύο εβδομάδες αργότερα, στις 20 Φεβρουαρίου, ο Λεοπόλδος διαμήνυσε στις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις  και μπράβο του ,ότι ήταν διατεθειμένος να αποδεχτεί το θρόνο της Ελλάδας, όμως έθεσε ως όρο την επέκταση των ορίων των εδαφών του κράτους και οικονομική συνδρομή. Μετά την άρνηση των Ευρωπαίων επί των αιτημάτων του, ο Λεοπόλδος αποφάσισε να απορρίψει την πρόταση και με επιστολή που απεύθυνε προς τους Έλληνες ανέφερε ότι: «Δε συνάδει με το χαρακτήρα και τα αισθήματά μου να τεθώ επιβλητικά σε λαό που δε με θέλει και που θα με συνδέει συνειρμικά με τα αλύτρωτα εδάφη. Εφόσον δεν μπορώ να εγγυηθώ στους Έλληνες την ασφάλεια των εδαφών τους και την εγκαθίδρυση της ανεξαρτησίας σε μία μόνιμη και αξιοπρεπή βάση, δεν μπορώ να αποδεχθώ το θρόνο».Και έτσι Βασιλιάς της Ελλάδας ορίστηκε ο δευτερότοκος γιός του Λουδοβίκου Α΄ της Βαυαρίας,  ο 17χρονοςΌθων.

Τι θυμήθηκα τώρα.... κάτι που οι Βέλγοι  σίγουρα θα θέλουν να ξεχάσουν

Αγαλμα του Λεοπόλδου Β' 1931 με τους Κονγκολέζους να τον ευγνωμονούν
ως ευεργέτη, Ostend

Ο Λεοπόλδος Β΄ (9 Απριλίου 1835 – 17 Δεκεμβρίου 1909) ήταν ο δεύτερος Βασιλιάς των Βέλγων
και ιδρυτής και ιδιοκτήτης της Ελεύθερης Πολιτείας του Κονγκό που αποτελούσε ένα ιδιωτικό έργο που αναλήφθηκε για λογαριασμό του. Στην πραγματοποίηση των φιλόδοξων σχεδίων του βοηθήθηκε από τον Χένρυ Μόρτον Στάνλεϋ, ο οποίος διεκδίκησε προς τιμήν του το Κονγκό.
Στη Διάσκεψη του Βερολίνου (1884-1885) τα αποικιακά έθνη της Ευρώπης ενέκριναν την αξίωσή του επί της Ελεύθερης Πολιτείας του Κονγκό, προκειμένου να βελτιωθεί η ζωή των αυτόχθονων κατοίκων. Ο Λεοπόλδος αγνόησε τις διεθνείς συμφωνίες και κυβέρνησε το Κονγκό χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις χωροφυλακής, γνωστές ως «Φορς Πουμπλίκ», για προσωπικό του όφελος. Κατάφερε να βγάλει μια περιουσία από το περιοχή, αρχικά από την εκμετάλλευση του ελεφαντόδοντου, και μετά από τη συγκομιδή και επεξεργασία του καουτσούκ.

Η διοίκηση του Λεοπόλδου επί της Ελεύθερης Πολιτείας του Κονγκό χαρακτηρίστηκε από θηριωδίες, συμπεριλαμβανομένων βασανιστηρίων και δολοφονιών, που προέκυψαν από συστηματική βαρβαρότητα. 

Το 1890, ο Τζορτζ Ουάσινγκτον Ουίλλιαμς επινόησε τον όρο «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» για να περιγράψει τις πρακτικές της διοίκησης του Λεοπόλδου Β΄ στο Κονγκό.


Περασμένα ξεχασμένα. Ο πρώην βασιλιάς του Βελγίου Φίλιππος ζήτησε συγγνώμη από τον πρόεδρο της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό Φελίξ Τσισεκεντί για τη δράση του προκατόχου και προγόνου του. Ολα καλά και όλα ωραία


Ο βασιλιάς Μποντουέν (Βαλδουίνος) διαδέχθηκε τον πατέρα του, Λεοπόλδο Γ' , γνωστός για την αμφιλεγόμενη συμπεριφορά του με τους Ναζί.

 Η περίοδος της βασιλείας του  Μποντουέν ξεκίνησε στις 17 Ιουλίου 1951 και ολοκληρώθηκε με τον θάνατό του, στις 31 Ιουλίου 1993. Είναι η περίοδος που καλύπτει το κύριο μέγεθος, της μεγάλης μετανάστευσης των Ελλήνων στο Βέλγιο, κατά τον 20ο αιώνα.
Στη δεκαετία του 1960, ο τότε βασιλιάς της Ελλάδας, Παύλος Α', παρασημοφόρησε τον βασιλιά Μποντουέν ανακηρύσσοντάς τον, Ιππότη του Τάγματος του Μεγαλόσταυρου του Σωτήρος.

Ελληνες ανθρακωρύχοι στο Βέλγιο

Σύμφωνα με την Ελληνοβελγική σύμβαση εργασίας υπογράφηκε το 1957

«Οι εργαζόμενοι λάμβαναν, πέραν του μισθού, κάρβουνο για τις ανάγκες της οικογένειάς τους και 12 εισιτήρια τρένου για όλο το Βέλγιο. Για την Ελλάδα, αυτό που είχε σημασία, ήταν ότι η ανεργία μειώθηκε και πως για πολλά χρόνια, το συνάλλαγμα των Ελλήνων μεταναστών, και κάποια κιλά κάρβουνο για κάθε εργάτη. Οι Ελληνες ανθρακωρύχοι έλεγαν ότι μας πούλησαν για μερικά κιλά κάρβουνο.

Αρχικά, το Βελγικό κράτος δεχόταν μόνο άνδρες ως εργάτες, όμως σύντομα έγινε αντιληπτό ότι τα χρήματα… επιστρέφουν στην Ελλάδα. «Το 1960 η πολιτική ευνόησε την επανασύνδεση των οικογενειών, ώστε να επενδύσουν εκεί τις οικονομίες τους», Μ. Δερμιτζάκη. στο βιβλίο της "'Ελληνες στο Λιμβούργο'"Τότε ήρθαν και οι γυναίκες και τα παιδιά τους. Ενδεικτικά, το 1961 οι Ελληνες του Βελγίου είναι 9.797, αλλά οι γυναίκες αποτελούν το 4.797. Οι περισσότερες εργάστηκαν στη Φορντ, αλλά και στην κατασκευή κεραμικών στην Ολλανδία».

Ολοι οι εργάτες έμεναν σε παράγκες, πρώην στρατόπεδο συγκέντρωσης αρχικά Γερμανών στρατιωτών. Αργότερα, η εταιρεία έφτιαξε σπίτια, τα οποία νοίκιαζε στους εργάτες.

“Γράμμα απ’ το Σαρλερουά” Ελληνες ανθρακωρύχοι στο Βέλγιο . 

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Εμφύλιο, τη φτώχεια, την προσφυγιά, τη μετανάστευση, τη σκληρή δουλειά κάτω από τη γη,

Τον Αύγουστο του 1956, στην πόλη Marcinelle του Βελγίου, σημειώθηκε μια πρωτοφανής τραγωδία, που στοίχισε τη ζωή σε 262 εργάτες ανθρακωρύχους, από τους οποίους οι 6 ήταν Έλληνες.

Η πόλη του Marcinelle βρίσκεται στα όρια της πόλης του Charleroi και εκεί ανάμεσα στα άλλα ανθρακωρυχεία της περιοχής, λειτουργούσε κι ένα από τα πιο παλιά του Βέλγιου. Το ανθρακωρυχείο “Bois de Cazier”, που ιδρύθηκε στις αρχές του 1800. Τη χρονιά πριν την τραγωδία, το ανθρακωρυχείο αυτό, είχε καταγράψει παραγωγή 170 χιλιάδων τόνων άνθρακα και ήταν μια από τις μεγαλύτερες για την εποχή.

Οι βαριές βιομηχανίες έχουν κλείσει όλες και η περιοχή έχει περάσει από μια δύσκολη διαδικασία αποβιομηχάνισης. Το τοπίο είναι γεμάτο με εγκαταλελειμμένα εργοστάσια, σωρούς σκωρίας από τα παλιά ανθρακωρυχεία και άδεια σπίτια και καταστήματα. Το Charleroi ψηφίστηκε ως η πιο άσχημη πόλη της Ευρώπης

Και φθάσαμε στο σήμερα 

Δύσκολοι καιροί για βασιλιάδες

Η βασιλική οικογένεια στο Βέλγιο θα αρχίσει να πληρώνει για πρώτη φορά φόρους και παράλληλα θα απολέσει ορισμένες κρατικές χρηματοδοτήσεις, όπως ανακοίνωσε την Πέμπτη η κυβέρνηση του Έλιο ντι Ρούπο, κάτι που αντιμετώπισαν ήδη και άλλες μοναρχίες στην Ευρώπη εν μέσω της εφαρμογής πολιτικών λιτότητας.

Η Βελγική κυβέρνηση δεχόταν πιέσεις να μεταρρυθμίσει το σύστημα των επιχορηγήσεων προς τον βασιλικό οίκο της χώρας αφότου μέσα ενημέρωσης της χώρας είχαν αποκαλύψει στις αρχές της χρονιάς πως η βασίλισσα Φαμπιόλα, χήρα του τέως μονάρχη Μποντουέν, σχεδίαζε να μεταβιβάσει ένα ακίνητο στην Ισπανία κατά τρόπο ώστε να αποφύγει την καταβολή του αναλογούντος φόρου. Το σχέδιό της προκάλεσε έντονες επικρίσεις από μέρους του πρωθυπουργού Έλιο ντι Ρούπο.

Βάσει του νέου συστήματος,  στο εξής «μόνον ο/η μονάρχης, ο/η διάδοχος και ο/η σύζυγος του/της ή ο χήρος ή η χήρα του/της θα μπορούν πλέον να λαμβάνουν χρήματα από το κράτος».

Επίσης, θα λαμβάνει χρήματα «ένας ή μία μονάρχης που αποχωρεί από το θρόνο».

Επιπλέον, καταργούνται οι  φοροαπαλλαγές του—ως σήμερα η βασιλική οικογένεια του Βελγίου δεν όφειλε να καταβάλλει φόρο εισοδήματος ή φόρο προστιθέμενης αξίας.

Στην Ολλανδία, το βόρειο γείτονα του Βελγίου, μόνον ο βασιλιάς Βίλεμ-Αλεξάντερ, η σύζυγός του βασίλισσα Μάξιμα και η τέως βασίλισσα Βεατρίκη λαμβάνουν κρατική αποζημίωση και απολαμβάνουν φοροαπαλλαγών.

Με βάσει το νέο σύστημα στο Βέλγιο η αποζημίωση που λαμβάνει η βασίλισσα Φαμπιόλα, 84 ετών, θα μειωθεί σε περίπου 450.000 ευρώ από 1,3 εκατ. ευρώ. 

Ο σύζυγός της, βασιλιάς Μποντουέν έχει πεθάνει από το 1993. 

Παράλληλα τα αδέλφια του  Φιλίππου, ο Λοράν και η Άστριντ, θα συνεχίσουν να λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση αλλά σε επίπεδο υποδιπλάσιο του μεγάλου τους αδελφού. Ψίχουλα  δηλ. ο  Λωρέν 341.614 δολάρια το χρόνο και η Άστριντ 356.080 δολάρια, φτώχεια καταραμένη. 

Ο ϊδιος ο Λωρέν ήρθε σε σύγκρουση με τη βελγική κυβέρνηση που περιέκοψε κατά 15% τον βασιλικό μισθό του, επισήμως ως τιμωρία επειδή εμφανίστηκε ένστολος στο πλευρό κινέζων αξιωματικών κατά τον εορτασμό των 90χρονων του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού στην Κινεζική Πρεσβεία στις Βρυξέλλες.

Στο μέλλον, τα αδέλφια του πρίγκιπα ή της πριγκίπισσας διαδόχου δεν θα λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση.

Η Φάμπρικα της Μοναρχίας

 Η διαρκής έκθεση στη δημοσιότητα και τη σκανδαλοθηρία, οι αυστηροί περιορισμοί στις προσωπικές επιλογές, είναι ένα φορτίο ιδιαίτερα βαρύ,  αν προσθέσουμε και τις δημόσιες εμφανίσεις που επιβάλλεται να κάνουν, να χαιρετούν τόσο κόσμο, να παίρνουν μέρος σε φιλανθρωπικά συνέδρια , σε ανιαρά γκαλά, να πρέπει να χαμογελούν να στέκονται μαρμαρωμένοι ενώ θα ήθελαν να απλώσουν κάπου τα πόδια τους, (χωρίς επίδομα ανθυγιεινό) να παρελαύνουν σαν τσίρκο να τους βλέπει ο λαός και να τους χειροκροτεί και απο την άλλη να παρακαλούν για την έγκριση των μισθών τους κάθε χρόνο απο το κοινοβούλιο της δημοκρατίας και δουλεύουν με σπαστό ωράριο νύχτα μέρα και  υπερωρίες παρακαλώ, χωρίς σύμβαση εργασίας, και για να πάνε μία απλή βόλτα όπως θα έκανε κάθε απλός κοινός θνητός θα πρέπει να κινητοποιηθεί όλη η μηχανή ασφάλειας τους με καμμιά δεκαριά σωματοφύλακες να ακολουθούν

Ενα νούμερο έχουν καταντήσει πιά, ζούν ένα δράμα.

qualis rex, talis grex' , "οίος ο βασιλεύς, τοιάδε και η αγέλη (των υπηκόων)".