 |
| ΚΑΙ Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΕΊΝΑΙ ΕΔΩ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΣΤΕΚΕΙ ΟΡΘΙΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ, ΑΡΜΟΝΙΑ, ΚΑΛΛΟΣ,ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ !!! |
Το βάδισμα της Αθηνάς στην Γη στα ίχνη της Σοφίας στο διάβα της ιστορίας
Ας ανάψουν τα φώτα!!!!
Ως τελευταίο παιδί του Διός, είναι το απαύγασμα όλων των συμπυκνωμένων Αρετών του Ολύμπιου Πανθέου. Ο Φειδίας αφηγείται την ιστορία της ψυχής μέσα από τα γλυπτά που πλαισιώνουν το άγαλμα, και δεν είναι απλώς διακοσμητικά αλλά αποτελούν σύμβολα που μεταφέρουν την γνώση μέσα από τους αιώνες. Γι΄αυτό η μεγαλοπρέπεια του αγάλματος λόγω της ανυπέρβλητης τέχνης πρέπει να είχε καταλυτική και ανεξίτηλο επίδραση σε όσους είχαν την τύχη να το δούν από κοντά.
Η ασθενής ψυχική διάρθρωση της σημερινής ανθρωπότητας με τα τραύματά της ανοιχτά ,αιώνες περιπλανήθηκε καθηλωμένη στις αξίες ενός χρησιμοθηρικού «πολιτισμού», και νοσηρών απάνθρωπων θρησκειών και αδυνατεί να κατανοήσει και να προσεγγίσει τις αρετές και τους υψηλούς στόχους ενός λαμπρού πολιτισμού.
Ήρθε όμως ο καιρός που οι Ώρες ΔΙΚΗ, ΕΥΝΟΜΙΑ, ΕΙΡΗΝΗ να ανοίξουν τις Πύλες του Ουρανού.
Ηρθε ο καιρός που η ΑΘΗΝΑ ΠΑΙΩΝΙΑ θα θεραπεύσει τις πληγές μας, και θα φωτίσει την ψυχή μας με την Σοφία της , εξαπολύοντας το δόρυ της γνώσης της σε κάθε βέβηλο.
Τόσοι αιώνες μετά την λεηλασία του Παρθενώνα, και των Ιερών μιας χώρας που κατακρεουργήθηκε ανελέητα «Η Κατάρα της Αθηνάς» του Λόρδου Βύρωνα επιστρέφει, επίκαιρη πάντα ,σε μια εποχή, που πολλοί θα πρέπει να απολογηθούν για τις ονείδιστες πράξεις τους και αξίζουν την περιφρόνησή μας και την λήθη της Ιστορίας.
"Η Κατάρα της Αθηνάς»Μα στερνός, στο σαστισμένο πλήθος, κάπου σε μιαν άκρη,
Ενας που ήσυχα κοιτάζει βουρκωμένος απ’ το δάκρυ,
Μ’ άλαλο θυμό και πόνο μια αυτά πούκλεψαν θαμάζει,
Μια σιχένεται τον κλέφτη σύψυχα κι ανατριχιάζει
Ω! που ζώντας και που σκόνη, δίχως σχώριο να γροικήση,
Ν’ ακλουθιέται η αχορτασιά του η ιερόσυλη με μίση,
Και η εκδίκηση ως τον τάφο και πιο πέρα, το όνομά του
Να το κυνηγά, στο πλάγι του μωρόδοξου Ηροστράτου,
Και σε φύλλα λεκιασμένα και γραμμές που καίνε ας γίνη
Ατελείωτα να στράφτουν εμπρηστές ναών κι Ελγίνοι,
Καταδικασμένοι αιώνια στο ίδιο ανάθεμα κι οι δυο τους,
Που ίσως στο στερνό θε νάβρης και τον πιο χειρότερό τους,
Ετσι ας στέκουν, να τους βλέπουν τα μελλούμενα τα χρόνια,
ΑΓΑΛΜΑ ΑΣΕΙΣΤΟ, ΜΕ ΒΑΣΗ ΜΟΝΑΧΗ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΦΡΟΝΙΑ"
Επιστρέφει από το Μουσείο Antonino Salinas του Παλέρμο Ιταλίας το «θραύσμα Fagan» στη ζωφόρο του Παρθενώνα στο Μουσείο της Ακρόπολης. Πρόκειται για απόσπασμα του λίθου VI της ανατολικής ζωφόρου του Παρθενώνα, όπου απεικονίζονται οι θεοί του Ολύμπου καθιστοί, παρακολουθώντας την παράδοση του πέπλου στην Αθηνά, την πολιούχο θεά της Αθήνας.Απεικονίζει τα κάτω άκρα της θεάς Αρτέμιδας, μεταξύ άλλων θεάς του κυνηγιού, η οποία ατενίζει προς την πομπή των Παναθηναίων, που προσέρχεται προς τον μεγάλο ναό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κομμάτι αποκτήθηκε αρχικά από τον Ρόμπερτ Φέιγκαν (Robert Fagan), τον πρώην πρόξενο της Βρετανίας στη Σικελία, και αγοράστηκε από το Πανεπιστήμιο του Παλέρμο από τη χήρα του το 1820.Κακώς πήρε το όνομα του κυρίου αυτού, γιατί είναι αναπόσπαστο κειμήλιο της Ελληνικής κληρονομιάς, όπως και τα Ελγίνεια μάρμαρα είναι τα μάρμαρα του Παρθενώνα.
"Οδός Ακροπόλεως"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο νόημαδεν είναι η μορφή, αλλά η ουσία της ύλης.
Έτσι και η Ακρόπολη είναι το διαβατήριο του homo aeternus, του πολυχρόνιου εκείνου ανθρώπου, που κλείνει μέσα του τη ζωή του ανθρώπου κάθε εποχής. Του ανθρώπου, δηλαδή, που παραμένει ίδιος μέσα στην αιδϊότητα του. "Στα έργα της Ακρόπολης,είναι τυπωμένος ο άνθρωπος με ολάκερη τη μέσα και την έξω του φύση». Ο Λιαντίνης εδώ παραλληλίζει την Ακρόπολη με τον ολοκληρωμένο ψυχοπνευματικά άνθρωπο.
"Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ είναι η αυγούλα της δροσιάς. Μέσα στο σχήμα της ακατάλυτης ανάσας του ναού σκηνώνει η νεότητα που δεν έχει τέλος» Ο Οδυσσέας ,ο αγαπημένος ήρωας της Θεάς Αθηνάς, κατορθώνει ως ο πιο γνήσιος αιώνιος Έλληνας να νικήσει τη σάρκα. Είναι ο μοναχικός, ανάμεσα στους πολλούς ο αλύγιστος, καθώς παραμένει προσηλωμένος απόλυτα στο στόχο του! Όπως και τότε είναι και σήμερα ο μοναδικός και ο ένας. Για το Λιαντίνη, ο Οδυσσέας είναι ο αιώνιος νέος, σύμβολο πνευματικής – σωματικής ακμαιότητας.
«Το μέλλοντα γενάμενο παρόν» το κλειδί της αιωνιότητας της Ακροπόλεως είναι η διαχρονικότητά της.Το καθένα από τα έργα της Ακρόπολης είναι τόση η νεότητα και το θάλος του, που ύστερα από πολλούς αιώνες έρχεται να φαίνεται ολοκαίνουργιο και σημερινό.»
ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
Η Νοητική εξέλιξη των Ελλήνων
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Έλληνες, ο πρώτος λαός που κατέκτησε τη λογική σκέψη και διατύπωσε καθολικούς νόμους για τη λειτουργία του σύμπαντος, έπλασαν μια θεά που προσωποποιούσε την εξυπνάδα και τη φρόνηση. Η θεά της στρατηγικής και του πολέμου που συνδυάζει τη δύναμη και τη γενναιότητα με τη σύνεση και την εξυπνάδα
Άλλωστε, ακόμη και ο τρόπος γέννησης της ήταν τέτοιος που μαρτυρούσε τις ιδιότητές της αυτές Γι΄αυτό ο Όμηρος την αποκαλεί Τριτογένεια δηλ. αυτή που γεννήθηκε σε αυτόν τον κόσμο από άλλη Τρίτη αιτία, και το όνομα της αντηχούσε σε όλον τον Ελληνικό κόσμο και την επικαλούντο πάντα για κάτι ανώτερο και δύσκολο.
https://iparea.wordpress.com/tag/%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%AC/