Οταν τα ηφαίστεια ξυπνούν

 

Το όρος Ταμπόρα της Ινδονησίας εξερράγη το 1815, με αποτέλεσμα η ανθρωπότητα την επόμενη χρονιά να αντιμετωπίσει ένα από τα πιο σημαντικά γεωλογικά γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας.  το όνομα του βουνού σημαίνει «έφυγε» σε μια τοπική γλώσσα, όπως  συνέβηκε στους  ανθρώπους που έχουν εξαφανιστεί στις πλαγιές του.

Η έκρηξη του όρους Ταμπόρα θεωρείται δέκα φορές πιο ισχυρή ακόμη και από εκείνη του Κρακατόα, το 1883 που έβαψε τους ουρανούς σε πορτοκαλί χρώμα. 

film "Krakatoa, East of Java," (1969) 

Η έκρηξη ηφαιστείων παίζει μεγάλο ρόλο στις κλιματικές αλλαγές, τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. 
 Όταν τα ηφαίστεια εκρήγνυνται, εκτοξεύουν διοξείδιο του άνθρακα (CO 2 ), νερό, υδρογόνο, διοξείδιο του θείου (SO2), υδροχλώριο , υδροφθόριο και πολλά άλλα αέρια. (Meronen et al. 2012) Το CO 2 και το νερό είναι αέρια θερμοκηπίου , που περιλαμβάνουν 0,0394 τοις εκατό και 0,4 τοις εκατό της ατμόσφαιρας, αντίστοιχα. Η μικρή αναλογία τους συγκαλύπτει τον σημαντικό ρόλο τους στην παγίδευση της ηλιακής ηλιακής ακτινοβολίας και στην εκ νέου ακτινοβολία της πίσω στη Γη.

Η έκρηξη του όρους Tambora το 1815 ήταν η πιο ισχυρή ηφαιστειακή έκρηξη στην καταγεγραμμένη ανθρώπινη ιστορία , με δείκτη ηφαιστειακής εκρηκτικότητας (VEI) 7. Η κλίμακα της ηφαιστειακής έκρηξης θα καθορίσει τη σημασία του αντίκτυπου στο κλίμα και άλλες χημικές διεργασίες, με μεγάλες αλλαγές στο τοπικό περιβάλλον.



JMW Turner – Σύγχρονος καλλιτέχνης που ήταν διάσημος για τη ζωγραφική των «Κίτρινων Ουρανών» της εποχής

Το όρος Tambora βρίσκεται στο νησί Sumbawa στη σημερινή Ινδονησία , την εποχή εκείνη ήταν  μέρος των Ολλανδικών Ανατολικών Ινδιών .  Αν και η έκρηξή του έφτασε σε βίαιη κορύφωση στις 10 Απριλίου 1815,  μικρές  εκρήξεις εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια των επόμενων έξι μηνών έως τριών ετών. Η τέφρα από τη στήλη της έκρηξης διασκορπίστηκε σε όλο τον κόσμο και μείωσε τις παγκόσμιες θερμοκρασίες  ένα χρόνο μετά το 1816, γνωστό  ως "Έτος Χωρίς Καλοκαίρι " και  επηρέασε αρνητικά ολόκληρο τον κόσμο, από τον πιο φτωχό καλλιεργητή ρυζιού στην Κίνα μέχρι τους  κατοίκους της Ιρλανδίας.

 Οι συνέπειές της έκρηξης αυτής ήταν τρομακτικές, ξηρασίες, κατεστραμμένες καλλιέργειες και κυρίως, έναν ατελείωτο βαρύ χειμώνα. Σε όλη την περιοχή, στάχτη έπεφτε βροχή για εβδομάδες. Σπίτια εκατοντάδες μίλια από το βουνό κατέρρευσαν κάτω από τα συντρίμμια. Οι πηγές γλυκού νερού, πάντα σπάνιες, μολύνθηκαν. Οι καλλιέργειες και τα δάση πέθαναν.

Συγχρόνως η  ηφαιστειακή δραστηριότητα άλλαξε τα καιρικά συστήματα, πυροδότησε νέες ασθένειες και αποσταθεροποίησε ολόκληρα καθεστώτα. Εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τις ζωές τους, είτε απευθείας απ’ την έκρηξη είτε απ’ τη χολέρα.

Κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος για αυτές τις επιπτώσεις. Πολλά ευρωπαϊκά έθνη έπρεπε να βασιστούν στις αμερικανικές εισαγωγές για να αποφύγουν την πείνα, καθώς οι διαμάχες είχαν σχεδόν πάψει την γεωργική καλλιέργεια.

Καθώς όμως το τεράστιο νέφος τέφρας άρχισε να απλώνεται σε όλον τον κόσμο, η πίεση που άρχισε να ασκεί σε ολόκληρες κοινότητες δεν μπορούσε πια να περάσει απαρατήρητη.

Ήταν τα χρόνια που η Ευρώπη ταραζόταν από τους Ναπολεόντειους Πολέμους, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχτιζαν ένα νέο έθνος και η δυναστεία των Τσινγκ στην Κίνα πάλευε για να κρατηθεί στον θρόνο της.

Στο απόγειο της δύναμής του ο Ναπολέων Βοναπάρτης έδειχνε ασταμάτητος. Κέρδιζε τη μία μάχη μετά την άλλη και για ένα πολύ σύντομο διάστημα, κατόρθωσε να κυριαρχήσει στο μεγαλύτερο μέρος της ευρωπαϊκής ηπείρου. Κι όμως, η έκρηξη αυτού του ηφαιστείου έφερε πολλές περισσότερες αλλαγές ακόμα και από τη δράση του Βοναπάρτη.


Μεγάλες ποσότητες θειούχου αερίου από το ηφαίστειο αναμειγνύονται με υδρατμούς στον αέρα. Προωθούμενη από τους στρατοσφαιρικούς ανέμους, μια ομίχλη από αεροζόλ θειικού οξέος, τέφρα και σκόνη κύκλωσαν τη γη και εμπόδισαν το φως του ήλιου.

Στην Κίνα και το Θιβέτ, ο ασυνήθιστος κρύος καιρός  μαράζωσε τα δέντρα, το ρύζι, ακόμη και σκότωσε ακόμη και τους  νεροβούβαλους. Οι πλημμύρες κατέστρεψαν τις σωζόμενες καλλιέργειες.

Η επαρχία Γιουνάν της Κίνας  οι απελπισμένοι αγρότες στράφηκαν στις παπαρούνες  που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή οπίου.
Μία από τις πλέον καθοριστικές οικονομικές συγκρούσεις του 1800, το κινεζικό εμπόριο οπίου, ήταν αυτό που οδήγησε σε μεγάλες εξεγέρσεις που στοίχισαν χιλιάδες ζωές, και γεννήθηκε το σύγχρονο “Χρυσό Τρίγωνο” παραγωγής ηρωίνης στη Νοτιοανατολική Ασία.( 2)

Στις βορειοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες, ο καιρός στα μέσα 

Μαΐου του 1816 γύρισε «πίσω», όπως το είπαν οι ντόπιοι, με τον καλοκαιρινό παγετό να χτυπά τη Νέα Αγγλία και νότια ως τη Βιρτζίνια, Ιούνιο . μήνα είχαν χιονοπτώσεις . .τον . Ιούλιο το νερό πάγωσε στις στέρνες και το χιόνι έπεσε ξανά, με τον εορτασμό της Ημέρας της Ανεξαρτησίας . Ο Τόμας Τζέφερσον, έχοντας αποσυρθεί στο Μοντιτσέλο μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης θητείας του ως Προέδρου, είχε τόσο κακή καλλιέργεια καλαμποκιού εκείνη τη χρονιά που υπέβαλε αίτηση για δάνειο 1.000 δολαρίων.

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΕΠΕΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΤΡΕΙΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΕΛΣΙΟΥ
Αν και μια πτώση θερμοκρασίας των τριών βαθμών μπορεί να μην φαίνεται ιδιαίτερα έντονη, αυτή η αλλαγή του καιρού είχε εκτεταμένες συνέπειες τη χρονιά του 1816. Το σύννεφο τέφρας που δημιουργήθηκε από το ηφαίστειο έφτασε στη στρατόσφαιρα, αντανακλώντας το εισερχόμενο φως του ήλιου, ψύχοντας έτσι  όλη τη Γη.
Ο άνεμος με τη σειρά του διατάραξε τη μετεωρολογική ισορροπία, αυξάνοντας τις βροχοπτώσεις σε μεγάλο μέρος του βόρειου ημισφαιρίου.
H έκρηξη του όρους Ταμπόρα προκάλεσε μια ατελείωτη βροχή στην Ιρλανδία που κράτησε σχεδόν οκτώ εβδομάδες. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα, οι τοπικές καλλιέργειες να καταστραφούν και να ακολουθήσει ένας λιμός, ο οποίος με τη σειρά του οδήγησε σε επιδημία τύφου από το 1816 έως το 1819. Υπολογίζεται ότι σε εκείνο το διάστημα σχεδόν 100.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.

Οικογένειες στην Ουαλία ταξίδευαν  μεγάλες αποστάσεις ως πρόσφυγες, ζητιανεύοντας για φαγητό. Ο λιμός επικρατούσε στη βόρεια και νοτιοδυτική Ιρλανδία, μετά την αποτυχία της συγκομιδής σιταριού, βρώμης και πατάτας. Η κρίση ήταν σοβαρή στη Γερμανία, όπου οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν απότομα και διαδηλώσεις μπροστά σε αγορές σιτηρών και αρτοποιεία, ακολουθούμενες από ταραχές, εμπρησμούς και λεηλασίες, πραγματοποιήθηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Ήταν ο χειρότερος λιμός του 19ου αιώνα.

ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΧΟΛΕΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΓΓΑΛΗ

Η έκρηξη του ηφαιστείου οδήγησε σε ένα νέο στέλεχος χολέρας, ιδιαίτερα ανθεκτικό. Αυτή η “νέα χολέρα” είχε μεταλλαχθεί λόγω του καιρού που άλλαξε δραματικά στον Κόλπο της Βεγγάλης, αλλά και λόγω των χημικών αλλαγών στο έδαφος. Ο πληθυσμός δεν μπορούσε να καταπολεμήσει το μικρόβιο που στόχευε το ανοσοποιητικό σύστημα και η ασθένεια ταξίδεψε γρήγορα σε όλη την Ασία.
Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, ολόκληρος ο κόσμος ήρθε αντιμέτωπος τις επιπτώσεις της χολέρας. Στοίχισε τη ζωή σε εκατομμύρια.Ο ποιητής Πέρσυ Σέλλεϋ, και ο ο Λόρδος Μπάυρον εκείνο το καλοκαίρι του 1816 ήταν στην Γενεύη.Ο  άθλιος καιρός χάλασε  όμως τις διακοπές των περιηγητών, υποχρεώνοντάς τους να περνούν τις μέρες τους με το φώς των κεριών δίπλα στο τζάκι μέσα στο κατακαλόκαιρο, 

 Επηρεασμένος από τις συνθήκες αυτές, κι από την ολική έκλειψη ηλίου της 9 Ιουνίου 1816, ο Μπάυρον έγραψε  ένα ποιήμα  το «Σκοτάδι» (Darkness),  στο οποίο περιγράφει με τα ζοφερότερα χρώματα το τέλος της Γης, της ανθρωπότητας και του Σύμπαντος.

«Σκοτάδι:, ένα ποίημα του 1816 του Λόρδου Μπάιρον, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στη συλλογή The Prisoner of Chillon and Other Poems το 1816 

"Είδα ένα όνειρο, που δεν ήταν όλο όνειρο.

Ο λαμπερός ήλιος είχε σβηστεί  και τα αστέρια

και τα αστέρια περιπλανιόταν στα χαμένα στο αιώνιο στερέωμα, 

ολοσκότεινα, χωρίς αχτίδες και η παγωμένη Γη ταρακουνήθηκε 

μαύρη και τυφλή στον αφέγγαρο ουρανό. 

Και ήρθε και πέρασε η αυγή – και ήρθε ξανά αλλά δεν έφερε τη μέρα

Και οι άνθρωποι ξέχασαν τα πάθη τους μέσα στον τρόμο

αυτής  την ερήμωσή τους  και όλες τις καρδιές βρεθήκαμε σε μια εγωιστική προσευχή για φως

Και όντως ζούσαν από τις πυρκαγιές — και τους θρόνους,

α παλάτια των εστεμμένων βασιλιάδων - οι καλύβες,

οι κατοικίες  κάηκαν σαν  φάροι οι πόλεις καταναλώθηκαν,

Και οι άνδρες  συγκεντρώθηκαν  γύρω από τα φλεγόμενα σπίτια τους

για να κοιτάξουμε άλλη μια φορά ο ένας στο πρόσωπο του άλλου.

Ευτυχισμένοι ήταν αυτοί που κατοικούσαν μέσα στα μάτια

των ηφαιστείων  και τη δάδα των βουνών τους:

Μια φοβερή ελπίδα ήταν όλα όσα περιείχε ο κόσμος.

Τα δάση πυρπολήθηκαν—αλλά ώρα με την ώρα

Έπεσαν και έσβησαν — και τα κουφάρια που τρίζουν

έσβησαν από την σύγκρουση  - και όλα  έγιναν μαύρα.

Τα φρύδια των ανδρών από το απελπισμένο φως

είχαν  μια απόκοσμη όψη ταιριαστή

οι λάμψεις έπεσαν πάνω τους. μερικοί ξάπλωσαν κάτω

 έκρυψαν τα μάτια τους και έκλαψαν. και κάποιοι ξεκουράστηκαν

Τα πηγούνια τους  πάνω στα σφιγμένα χέρια τους και χαμογελούσαν.

Κι άλλοι  έτρεχαν  πέρα ​​δώθε, και περίμεναν τη  κηδεία τους  και κοίταζαν  ψηλά

με τρελή ανησυχία στον θαμπό ουρανό,

Το σκοτεινό σύννεφο ενός παρελθόντος κόσμου. και μετά πάλι

Με κατάρες να τ ρίχνονται πάνω  στη σκόνη,

και έτριξαν τα δόντια τους και ούρλιαξαν: ούρλιαξαν τα άγρια ​​πουλιά

Και, τρομοκρατημένα, φτερούγισαν στο έδαφος,

και χτυπώντας τα άχρηστα φτερά τους. 

τα  πιο άγρια κτήνη, ήρθαν ήμερα και τρεμάμενα. και οι οχιές σέρνονταν

και αδελφοποιήθηκαν ανάμεσα στο πλήθος,

Συρίζοντας, αλλά χωρίς τσιμπήματα — τους έσφαξαν για φαγητό.

Και ο πόλεμος, που για μια στιγμή δεν υπήρχε πια,

Γλύτωσε ξανά : αγοράστηκε ένα γεύμα

Με αίμα, και το καθένα βουρκωμένο χώρια

Περνώντας τον εαυτό του στη μελαγχολία: δεν έμεινε αγάπη.

Όλη η γη δεν ήταν παρά μια σκέψη - και αυτή ήταν ο θάνατος

Άμεσος και άδοξος και ο πόνος

Του λιμού που τρέφεται από όλα τα σπλάχνα —

 νεκροί άνθρωποι  και τα οστά τους ήταν άταφα όπως η σάρκα τους.

Οι πενιχροί από τους πενιχρούς καταβροχθίστηκαν,

Ακόμα και τα σκυλιά επιτέθηκαν στα αφεντικά τους, όλα εκτός από ένα,

Και ήταν πιστός σε ένα κορμό, και κράτησε

Τα πουλιά και τα θηρία  και τους πεινασμένους ανθρώπους σε ένα κόλπο

Μέχρι να τους κολλήσει η πείνα ή να πεσουν νεκροί

έτριζε τα σαγόνια του αλλά ο ίδιος δεν αναζήτησε φαγητό,

Αλλά με μια θλιβερή και αέναη γκρίνια,

Και μια γρήγορη έρημη κραυγή, γλείφοντας το χέρι

που  δεν απάντησε με ένα χάδι — πέθανε.

Το πλήθος πεινούσε σταδιακά   αλλά δύο

από μια τεράστια πόλη  επέζησαν ,

και ήταν εχθροί: συναντήθηκαν δίπλα

Η ετοιμοθάνατη χόβολη ενός βωμού

ακεί που είχε συσσωρευτεί μια μάζα από ιερά πράγματα

αια ανίερη χρήση. ξεσηκώθηκαν,

αι να τρέμουν με τα κρύα σκελετικά χέρια τους

η αδύναμη στάχτη, και η αδύναμη ανάσα τους

Φύσηξε για λίγη ζωή, και έκανε μια φλόγα

Που ήταν κοροϊδία. μετά σήκωσαν

Τα μάτια τους καθώς γινόταν πιο ανοιχτόχρωμα, και είδαν

Οι πτυχές του άλλου—είδαν, ούρλιαξαν και πέθαναν—

Ακόμη και από την αμοιβαία απέχθεια τους πέθαναν,

Χωρίς να ξέρει ποιος ήταν στο μέτωπο ποιανού

Ο Famine είχε γράψει Fiend. Ο κόσμος ήταν κενός,

Ο πολυπληθής και ο ισχυρός ήταν ένα κομμάτι,

Χωρίς εποχή, άνυδρο, άδενδρο, χωρίς άνθρωπο, άψυχο—

Ένα κομμάτι θανάτου - ένα χάος από σκληρό πηλό.

Τα ποτάμια, οι λίμνες και ο ωκεανός όλα ήταν ακίνητα,

Και τίποτα δεν ανακατεύτηκε στα σιωπηλά βάθη τους.

Τα πλοία χωρίς ναύτες κείτονταν σαπισμένα στη θάλασσα,

Και τα κατάρτια τους έπεσαν αποσπασματικά: καθώς έπεφταν

Κοιμήθηκαν στην άβυσσο χωρίς κύμα-

Τα κύματα ήταν νεκρά. οι παλίρροιες ήταν στον τάφο τους,

Το φεγγάρι, η ερωμένη τους, είχε λήξει  απόπριν.

Οι άνεμοι είχαν μαραθεί στον στάσιμο αέρα,

Και τα σύννεφα χάθηκαν. Το σκοτάδι δεν είχε ανάγκη

την βοήθεια τους—Ήταν το Σύμπαν."

Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Ηφαιστειογενές Πρόγραμμα Smithsonian, Υπάρχουν περίπου 1356 ενεργά ηφαίστεια παγκοσμίως, που σημαίνει ότι τα ενεργά ηφαίστεια είναι αυτά που εκρήγνυνται αυτή τη στιγμή, παρουσιάζουν σημάδια δραστηριότητας (όπως σεισμούς ή μεγάλες εκπομπές αερίων) ή έχουν βιώσει εκρήξεις ηφαιστείων, δηλαδή τα τελευταία 10.000 χρόνια.
Το Ηφαίστειο Nevados Ojos del Salado
Βρίσκεται στα σύνορα της Χιλής και της Αργεντινής, το Nevados Ojos del Salado είναι το ψηλότερο ηφαίστειο στον κόσμο, αλλά υψώνεται μόλις 2.000 μέτρα πάνω από τη βάση του. Ανεβαίνει στα 6.879 μέτρα κατά μήκος των Άνδεων. (3) 

Ο πλανήτης φιλοξενεί περίπου 20 ενεργά υπερ-ηφαίστεια.

Fallen Kingdom of Homo consumericus