Πάνω σε ένα κοχύλι του Αιγαίου

Απο την Αιγηίδα ...στο Αιγαίο πέλαγος
Ταξίδι εκατομμυρίων χρόνων

Πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια περίπου μια ενιαία ξηρά κάλυπτε σχεδόν τον σημερινό ελληνικό χώρο, από το Ιόνιο έως τη Μικρά Ασία και τα νότια της Κρήτης. Αυτή η ξηρά ήταν η Αιγηίδα. Σταδιακά, με την πάροδο εκατομμυρίων ετών, λόγω των γεωλογικών διεργασιών στην περιοχή, η Αιγηίδα αλλού κατακερματίστηκε και αλλού καταποντίστηκε. Η θάλασσα προχώρησε αργά προς το εσωτερικό της Αιγηίδας, ενώ σχηματίστηκαν τεράστιες λίμνες. Τα ψηλότερα σημεία της Αιγηίδας σχημάτισαν τα νησιωτικά συμπλέγματα του Αιγαίου (και αυτό εξηγεί γιατί το Αιγαίο έχει, σε γενικές γραμμές, μικρά βάθη, ενώ το Ιόνιο είναι αρκετά βαθιά θάλασσα


Η Αιγηίδα ήταν το τμήμα της επιφάνειας της γης που περιλάμβανε ολόκληρη τη σημερινή Ελλάδα μαζί με το Αιγαίο πέλαγος και τη δυτική Μ. Ασία. Στις αρχές της Μειοκαίνου περιόδου και στο τέλος της Ολιγοκαίνου δηλαδή πριν από 30 εκ.χρόνια η Αιγηίδα αναδύθηκε από την Τηθύ θάλασσα. 

Το Ιόνιο και το Αιγαίο ήσαν πεδιάδες που τις διέρρεαν ο Αδρίας ποταμός ο οποίος κατερχόταν από τις Άλπεις και ο Αιγαίος που κατέβαινε από τη λίμνη την οποία αποτελούσε τότε ο Εύξεινος. Ανατολικώς της Εύβοιας υπήρχε λίμνη, ενώ λίμνη ήταν και η Θεσσαλία. Στην Αιγηίδα παρουσιάσθηκαν και οι πρώτοι Έλληνες. Τότε, την εποχή του Μειόκαινου, το κλίμα ήταν πολύ πιο θερμό από το σημερινό και την επιφάνεια της Αιγηίδος κάλυπταν εκτεταμένα δάση και σαβάνες που τις διέκοπταν εκτεταμένες λίμνες με γλυκό νερό. Η βλάστηση περιλάμβανε κυρίως ανθοφόρα και κωνοφόρα φυτά, όπως οι κυπαρισσίδες, οι γιγαντιαίες σεκόιες, οι κουνιχάμιες, οι πευκίδες, αλλά και βαλανιδιές, καρυδιές, δαφνίδες, κανελόδενδρα, λεύκες, και πολλά άλλα είδη. Δεν έλειπαν ακόμη τα φοινικόδενδρα, καθώς και πολλά άλλα φυτά της οικογένειας των φοινικίδων. Στο χερσαίο αυτό χώρο έζησαν κατά καιρούς πάρα πολλά είδη ζώων, προβοσκιδωτών, όπως ελέφαντες και δεινοθήρια, σαρκοφάγα, αντιλόπες, γαζέλες, μικρόσωμα ελάφια, καμηλοπαρδάλεις, ιπποπόταμοι, ρινόκεροι, ιππάρια, τρωκτικά, πουλιά και ερπετά. 

Πριν από 2,5 εκ.χρόνια η Αιγηίδα κομματιάστηκε και ύστερα από πολλές καταβυθίσεις σχηματίστηκε το Αιγαίο πέλαγος.

Από την Πανγαία στην Αιγηίδα


Ταξίδι 200 εκατομμυρίων χρόνων
Η υπερήπειρος της Πανγαίας δέσποζε, ως επί το πλείστον από τον Τριαδικό(250-210 εκ.χρόνια), και αυτό το γεγονός επέτρεπε στα ζώα του πλανήτης μας να μεταναστεύσουν από το Νότιο Πόλο στο Βόρειο Πόλο. Η ζωή άρχισε να επαναδραστηριοποιείται μετά τη μεγάλη εξαφάνιση του Περμο-Τριαδικού(290-210 εκ.χρόνια) και πανίδα θερμού νερού αρχίζει να αναπτύσσεται στην μεγάλη θάλασσα της Τηθύος.

Διηγήσεις Αιγηίδος

Από την τροφό Αμάλθεια Αίγα στην καταιγίδα του Αιγαίου
Αίξ, Αίγα, κατσίκα, Αιγαί, Αιγές παλάτι του Ποσειδώνα, Αιγέας πατέρας του Θησέα από την Αίθρα και του Μήδου από τη Μήδεια, Αιγίδα ασπίδα από δέρμα κατσίκας, την φορούσε και η Αθήνα, Αιγίοχος Ζεύς, καταιγίδα όταν βυθίζεται η Γαία στεριά, Αιγιπάν, Αιγιαλός.
Αιγηίδα, ονομάσθηκε στη συνέχεια και η περιοχή της Αττικής, στην οποία διέμεναν οι Αιγείδες, κάτοικοι των 20 δήμων της Αιγηίδος φυλής.
Η Αιγηίδα ήταν η ενιαία ξηρά, που κάλυπτε το Αιγαίο πέλαγος και μεγάλο μέρος της τωρινής ηπειρωτικής Ελλάδας, περίπου πριν 2.000.000 χρόνια. 

Ουσιαστικά, περιλάμβανε σε πολλά σημεία τμήματα εδάφους ολόκληρης της σημερινής Ελλάδας, μαζί με τμήματα του Αιγαίου, που τότε ήταν στην πλειονότητά του ξηρά, και τη δυτική Μικρά Ασία, αλλά σε ενδιάμεσα σημεία της Αιγηίδας υπήρχαν διαμορφωμένα και διάφορα θαλάσσια μέρη ή λίμνες
Η περιοχή της Ευρώπης όπου βρίσκεται η Ελλάδα άλλαξε πολύ και πολλές φορές στο παρελθόν. 

Οι ενδογενείς δυνάμεις που αλλάζουν την επιφάνεια της Γης έδρασαν στην περιοχή μας για πολλά εκατομμύρια χρόνια, προκαλώντας πολλές αλλαγές, ενώ ακόμα και σήμερα οι δυνάμεις αυτές δεν έχουν σταματήσει να δρουν!
Ολόκληρος ο ελληνικός χώρος σχηματίστηκε μαζί με τα υπόλοιπα αλπικά βουνά. Όταν άρχισε η Αλπική Πτύχωση, η περιοχή μας αποτελούσε τον βυθό της Τηθύος θάλασσας. 

Απομεινάρι της Τηθύος είναι η Μεσόγειος θάλασσα. 

Από την αρχή του Μεσοζωικού Αιώνα μέχρι το τέλος του ο βυθός της Τηθύος γέμιζε με ιζήματα από τη διάβρωση-αποσάθρωση μακρινών ορεινών όγκων ή με όστρακα θαλάσσιων ζώων και κελύφη μικροοργανισμών. Τα όστρακα αυτά τα βρίσκουμε συχνά μέσα στα ιζηματογενή πετρώματα ως απολιθώματα.

Με την Αλπική Ορογένεση τα ιζήματα της Τηθύος πτυχώθηκαν και ανυψώθηκαν, δημιουργώντας τα βουνά γύρω από τη Μεσόγειο, μεταξύ αυτών και την Πίνδο. Η ορογένεση ξεκίνησε από τον χώρο της ανατολικής Ελλάδας, «μεταναστεύοντας» στο πέρασμα εκατομμυρίων ετών προς τα δυτικά.
Η Πίνδος δημιουργήθηκε πριν από 35 εκατομμύρια χρόνια περίπου, ενώ τα νησιά του Ιονίου αναδύθηκαν τελευταία από τα νερά. Κατά την ίδια γεωλογική περίοδο έντονη ήταν η ηφαιστειακή δραστηριότητα στη Ροδόπη και στο βόρειο Αιγαίο, ενώ σ’ αυτές τις γεωλογικές διεργασίες οφείλεται ο σχηματισμός σημαντικών κοιτασμάτων βωξίτη στον Παρνασσό.

Η Τηθύς (της Τηθύος) αναφέρεται ως πρόσωπο στην ελληνική μυθολογία.Ήταν μία από τις Τιτανίδες, κόρη του Ουρανού και της Γαίας που έλαβε ως σύζυγο τον αδελφό της, Ωκεανό .

Ο πέμπτος σε διαστάσεις δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου, που ανακαλύφθηκε το 1684, ονομάσθηκε Τηθύς από το μυθικό αυτό πρόσωπο. Ολα τα ονόματα απο τα Ομηρικά Επη έχουν δοθεί στις περιοχές αυτού του δορυφόρου απο τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση

Ο ΚΡΑΤΗΡΑΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ,Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ,ΣΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ Τηθύος ΩΣ ΠΑΝΟΠΤΗΣ ΟΦΘΑΛΜΟΣ

ΔΙΑ-ΣΤΗΜΙΚΗ ΟΜΗΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Τηθύς (γεωλογία) είναι και ονομασία της αρχαίας μεγάλης εσωτερικής θάλασσας της Γης κατά τον Κρητιδικό Αιώνα, σημερινό και σχετικά μικρό απομεινάρι της οποίας αποτελεί η Μεσόγειος Θάλασσα.

Οταν έγινε ο Τρωικός πόλεμος το Αιγαίο ήταν πέλαγος, γιατί με νήες πλοία πήγαν οι Έλληνες στην Τροία.
Όταν πνίγηκε ο Αιγέας ο πατέρας (επίσης και ο Ποσειδώνας )του Θησέα το Αιγαίο ήταν πέλαγος. Γιατί όμως πνίγηκε;;;;;
Ο Αιγέας όμως είναι εγγονός του Κέκροπα, μυθικός ιδρυτής της πρώτης πόλης των Αθηνών στην Ακρόπολη (που ονομαζόταν Κεκροπία εκείνο τον καιρό). Ο πρώτος αττικός ήρωας και χθόνια θεότητα, παρουσιαζόμενος συνήθως ως διφυής, από τη μέση και πάνω άνθρωπος και από τη μέση και κάτω δράκος. Ήταν κριτής στη φιλονικία Ποσειδώνα – Αθηνάς για την θεϊκή προστασία της πόλης. Προτίμησε την Αθηνά και προκάλεσε την οργή του (μισογύνη) Ποσειδώνα. Οι γυναίκες που ψήφισαν τιμωρήθηκαν με απαγόρευση.
Ήλθε ο Κέκροπας, κροκόδειλος κυβερνήτης με ουρά, από την Αίγυπτο;;;;;
Το όνομα της Αιγύπτου φανερώνει το αντίθετο. Κείται υπτίως της Αιγός και των Αιγών.
Όμως η παρουσία του δράκου με την ουρά του, έστω και κατά το ήμισυ στην ελλαδική γη, δείχνει την επιρροή της παλαιάς ποσειδώνιας εποχής με τα λεμούρια όντα που ακόμη είναι εμφανής.
Τα φωνήεντα όμως σε υπεροχή στη γλώσσα – ομιλία και όχι γρυλλίσματα συμφώνων και μουγκανητών ιερών αγελάδων φανερώνουν ότι αναδύεται μία καινούργια εποχή για την Ελλάδα με τη μορφή του Θησέα Μαθησέα μαθητή κυβερνήτη των Αθηνών ( Αι Αθήναι είναι) και την έξοδο από τον Λαβύρινθο των θεοσοφικών στοών της Λεμουρίας και της Αιγύπτου.

ΕΛΛΑΣ   Ενδελεχής Λίθος Πέτρα και Φως

Η Ελλάδα είναι δεν είναι απλώς μία «χώρα», ένας γεωγραφικός προσδιορισμός. Η Ελλάδα είναι ένα σύστημα αξιών που σφυρηλατήθηκε στον χρόνο με αίμα και ιδρώτα. Με θυσίες και αγώνα. Με την απόλυτη ανθρώπινη υπέρβαση απέναντι στον εξωτερικό εχθρό αλλά και στα τρωτά της ανθρώπινης φύσης.

Ελλάδα είναι η αποθέωση του ανθρώπου, η άνοδος του στις Θείες σφαίρες της Αλήθειας και της Δικαιοσύνης. Η γέννηση και διασπορά του ανθρωπισμού όπου υπάρχουν ανθρώπινες κοινωνίες. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ελληνικός πολιτισμός είναι η ασπίδα ενάντια στην τυραννία, την μισανθρωπία, την κοινωνική αδικία για κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως φυλής ή τοποθεσίας.


Oι Έλληνες του καινούργιου γαλαξιακού αιώνα, επιστρέφουν πάνω σε ένα κοχύλι  τραγουδώντας.

ΕΛΛΑΣ Ο Κίων του Πνεύματος

"Κρίνα του γιαλού: Μάτια μου σε ψηλό βουνό Θ΄ανέβω μήπως και τα δω, όλα τα νησιά, το Θιάκι και τη Τζιά. Μάνα μου αχ΄τη Αμοργό, και ωσ το Τζάντε το χλωρό, βήματα θεού, σαν κρίνα του γιαλού. Αχ, έλα στη Λευκάδα, νύχτα με φεγγαράδα, να πιάσεις το φεγγάρι με συρτή. Αχ, και στη Σαντορίνη, έλα σαν το δελφίνι το αίμα σου να γίνει θαλασσί."

Τι είναι η Ελλάδα