Στα άδυτα του ΟΗΕ

Το λόμπι των επισκεπτών το άγαλμα του Δία (αντίγραφο) δώρο του Ελληνικού κράτους

Η τοιχογραφία στην αίθουσα Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών είναι μια ελαιογραφία του Νορβηγού καλλιτέχνη Per Krohg που εκτίθεται στα Ηνωμένα Έθνη στη Νέα Υόρκη από τις 22 Αυγούστου 1952.  Η τοιχογραφία, ένας καμβάς μήκους 16 'x 26' που βρίσκεται στα Ηνωμένα Έθνη Ο ανατολικός τοίχος του Συμβουλίου Ασφαλείας , διαθέτει μια κεντρική εικόνα ενός ανερχόμενου φοίνικα που περιβάλλεται από εικόνες πολέμου και δυσαρμονίας, κοντά στον πυθμένα της τοιχογραφίας και πιο ήρεμες εικόνες στην κορυφή. 

Η αίθουσα του  Συμβούλιου Ασφαλείας  σχεδιάστηκε από τον Νορβηγό αρχιτέκτονα Arnstein Arneberg , και η τοιχογραφία εμφανίστηκε για πρώτη φορά δημόσια στις 4 Απριλίου 1952.  Ανατέθηκε από τη νορβηγική κυβέρνηση ως δώρο από τη Νορβηγία στα Ηνωμένα Έθνη. 

Το 2013, ο υπουργός Εξωτερικών της Νορβηγίας Espen Barth Eide , δήλωσε ότι η φιλοδοξία του Krohg "ήταν να δώσει στα Ηνωμένα Έθνη μια αίθουσα που θα μπορούσε να εμπνεύσει όσους εργάζονται σε αυτό να εκτελέσουν τον πυρήνα της εντολής των Ηνωμένων Εθνών".

Η τοιχογραφία του Krohg αντιμετώπισε κάποιε αντιδράσεις. Κάποιοι, όπως οι Los Angeles Times , το χαρακτήρισαν «ευφάνταστο», ενώ το BBC το χαρακτήρισε ως «τη χειρότερη τοιχογραφία του κόσμου, στην οποία κάθισα και κοίταξα πολλές ώρες συγκεχυμένος». 

Στο κάτω πεδίο ο Krohg χρησιμοποίησε καφέ και κόκκινους τόνους για να απεικονίσει έναν κουλουριασμένο δράκο που κρατά ένα σπαθί στο στόμα του καθώς προσπαθεί να το τραβήξει από το σώμα του. Πάνω από το δράκο  έχει ζωγραφίσει μια γέφυρα και έναν κεκλιμένο λόφο στον οποίο οι άνθρωποι ανεβαίνουν προς ένα πιο φωτεινό πεδίο πάνω. Αυτοί οι άνδρες, οι γυναίκες και τα παιδιά μετακινούνται από κάθε πλευρά του κεκλιμένου λόφου για να συναντηθούν στη μέση όπου ένα λευκός Φοίνιξ στέκεται με τα φτερά του ξετυλιγμένα. Ο Krohg ήθελε να εμφανίσει μια εικόνα του μελλοντικού κόσμου στον οποίο τα Ηνωμένα Έθνη θα έσωζαν τον κόσμο, όπως και σύμφωνα με τη χριστιανική του πεποίθηση, ο Ιησούς Χριστός έσωσε τον κόσμο. Αυτό αποδεικνύεται μέσω της χρήσης ενός πλαισίου χριστιανικής εικονολογίας όπου αντικατέστησε τον Χριστό με έναν ανερχόμενο φοίνικα.

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, το κάτω μέρος της τοιχογραφίας «αντιπροσωπεύει τις προσπάθειες του ανθρώπου να βγει από ένα σκοτεινό παρελθόν πολέμου και δουλείας σε μια καλύτερη ζωή και ένα μέλλον που φωτίζεται από την επιστήμη και τις τέχνες». Στη δεξιά πλευρά του κάτω πεδίου, ο Krohg δημιούργησε μια εικόνα τριών αλυσοδεμένων ανδρών που αγκαλιάζονται από τις ανθρώπινες μορφές στο παραπάνω πλαίσιο. Στην αριστερή πλευρά μια γυναικεία φιγούρα σκαρφαλώνει ένα σχοινί που κινείται προς ένα φωτεινότερο πάνελ πάνω. Και οι δύο εικόνες στη δεξιά και την αριστερή πλευρά απεικονίζουν "πολλαπλές σκηνές ανθρώπινου αγώνα με ζωή και θάνατο".

Στα δύο τετράγωνα πάνελ η πρώτη γραμμή εμφανίζει ένα πλήθος χαρούμενων ανθρώπων από διαφορετικές εθνικότητες και ένα υπόβαθρο γεμάτο αστική αρχιτεκτονική. Μια γραμμή από μπλε μετάξι διασχίζει τα δύο τετράγωνα πάνελ και τα ζωντανά χρώματα δημιουργούν μια «εντυπωσιακή αντίθεση μεταξύ της σκοτεινής φιγούρας που ανεβαίνει στην αστική περιοχή με τις πλάτες τους προς εμάς και το πολύχρωμα ντυμένο πλήθος που μας βλέπει» Η γραμμή του μπλε μεταξιού που τρέχει ανάμεσα στα δύο τετράγωνα πάνελ δείχνει τη δέσμευση του Ηνωμένου Έθνους για τη μελλοντική ειρήνη και την ατομική ελευθερία.  Στη δεξιά πλατεία, ένας άντρας στέκεται κουνώντας τη σημαία των Ηνωμένων Εθνών ανάμεσα στο χαρούμενο πλήθος, τονίζοντας τον ρόλο των Ηνωμένων Εθνών στη δημιουργία ενός ειρηνικού κόσμου μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το οβάλ κομμάτι βρίσκεται στο κέντρο του έργου τέχνης πάνω από τον Φοίνικα και εμφανίζει μια εικόνα ηρεμίας και γαλήνης καθώς ένας άντρας, μια γυναίκα και ένα παιδί κάθονται γονατιστά. Αυτή η ομάδα αντικατοπτρίζει τον κύριο σκοπό του Συμβουλίου Ασφαλείας - "να διατηρήσει τον κόσμο σε κατάσταση ειρήνης". Η γυναίκα γονατίζει με ένα μπουκέτο λουλούδια στο χέρι της και κρατά τον αγκώνα του άνδρα δίπλα της. Πάνω από το ζευγάρι απεικονίζεται ένα δέντρο όπου απεικονίζεται μια φιγούρα που δίνει ένα πορτοκαλί φρούτο στο παιδί παρακάτω, συμβολίζοντας τη φιλανθρωπία. Όπως δήλωσε ο Trygve Neergaard, ο Krohg εμπνεύστηκε  αυτή την σκηνή απο ένα δικό του πίνακα "ΕΙΡΗΝΗ" που βρίσκεται στο Εθνικό Μουσείο της Νορβηγίας. Σε αυτό το έργο τέχνης, «τα παιδιά περιβάλλουν τους γονείς που γονατίζουν πανηγυρικά σε ασφαλή ηρεμία»,.  Στη δεξιά πλευρά του δέντρου ένα νεαρό αγόρι στέκεται παρατηρώντας την οικογενειακή ευδαιμονία 

Το ακραίο αριστερό πλαίσιο απεικονίζει επίσης ένα περιβάλλον πόλης. Το αποκορύφωμα του πίνακα είναι μια ανθρώπινη μορφή που απεικονίζεται ως άνοιγμα ενός παραθύρου, επιτρέποντας στον ήλιο να εισέλθει στο δωμάτιο. Ένας άντρας απεικονίζεται επίσης, τραβώντας μια γυναίκα από τον σκοτεινό κόσμο κάτω. Στην κορυφή αυτού του πάνελ έξι φιγούρες ασχολούνται με ένα εμπόριο επιχειρήσεων και ανταλλάσσουν διαφορετικά εργαλεία και σακούλες σιταριού. Αυτό απεικονίζει την κίνηση από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο προς την αρμονία και την κοινή χρήση.
Ακραίο δεξί πλαίσιο

Σε αυτό το πάνελ, ο Krohg απεικονίζει μια εικόνα ενός άνδρα που στέκεται δίπλα σε ένα άλογο που θαυμάζει, θαυμάζεται από μια φιγούρα με αξίνα με σκούρες αποχρώσεις από κάτω. Πάνω από το άλογο κάθεται μια γυναίκα που κοιτάζει σε ένα μικροσκόπιο και ένας άντρας που κοιτάζει σε ένα τηλεσκόπιο, που απεικονίζει την αυξανόμενη γνώση και την αξία της υγείας και της επιστήμης στον κόσμο.
Πάνω αριστερό πεδίο

Όλο το κορυφαίο πεδίο κυριαρχείται από πράσινα δέντρα που μοιάζουν με φοίνικες και κυπαρίσσια. Στα αριστερά απεικονίζονται δύο μορφές που χτίζουν μια μορφή αρχιτεκτονικής που έχει προταθεί να μοιάζει με το Δημαρχείο του Όσλο και αντιπροσωπεύει τη βιομηχανική επέκταση. Στην επάνω αριστερή γωνία μια φιγούρα στέκεται δίπλα σε έναν κενό καμβά και αρχίζει να ζωγραφίζει τον Ήλιο μπροστά του.
Επάνω δεξιά πεδίο
Το δεξί επάνω πλαίσιο κυριαρχείται επίσης από εικόνες βλάστησης που βρίσκονται παρόμοια στο πάνω αριστερό πεδίο. Αυτός ο πίνακας εμφανίζει τρεις διαφορετικές εικόνες. Ένα ζευγάρι χορευτών, μια φιγούρα που παίζει πιάνο και δύο άντρες στο παρασκήνιο παίζοντας μουσικά όργανα και απεικονίζει την κίνηση της κοινωνίας προς την εκτίμηση των καλών τεχνών, της μουσικής και του θεάτρου. Το σκηνικό καλύπτεται επίσης από ουρανοξύστες που δημιουργούν μια άλλη εικόνα ενός περιβάλλοντος πόλης.
Σύνθεση
Ισότητα και αρμονία

Σκηνές ισότητας εμφανίζονται στα δύο ορθογώνια πλαίσια, όπου ο Krohg απεικονίζει εικόνες σκλαβωμένων ανδρών που αγκαλιάζονται από πλήθη ανθρώπων από διαφορετικές εθνικότητες. Στο δεξί πλαίσιο, μια ανθρώπινη φιγούρα από το πλήθος τραβάει έναν άνδρα με ασιατικό κάλυμμα από κάτω τους, συμβολίζοντας την ισότητα με ανθρώπους από διαφορετικές ηπείρους. Όπως εξηγείται από τα Ηνωμένα Έθνη, «η ισότητα συμβολίζεται από μια ομάδα ανθρώπων που ζυγίζουν σιτηρά για να μοιραστούν όλοι». 
Οικογενειακή ευδαιμονία

Ο κεντρικός πίνακας σε σχήμα οβάλ συμβολίζει την επιθυμία για μια καλή οικογένεια που μοιράζεται συμπόνια και αρμονία στη νέα παγκόσμια τάξη. Ο Krohg προσπάθησε να ενσωματώσει τις προσδοκίες του Συμβουλίου Ασφαλείας να «λειτουργήσει ως θεματοφύλακας της διεθνούς τάξης στη μεταπολεμική εποχή».

Οι σκοτεινοί τόνοι και οι στάχτες που απεικονίζονται στο κάτω μέρος του έργου τέχνης είναι συμβολικοί του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, ένα γεγονός που επηρέασε την τοιχογραφία του Krohg. Όπως αναγνωρίστηκε από τον καλλιτέχνη, "η ουσία της ιδέας είναι να δώσει μια εντύπωση φωτός, ασφάλειας και χαράς. Ο κόσμος που βλέπουμε στο προσκήνιο καταρρέει, ενώ ο νέος κόσμος που βασίζεται στη σαφήνεια και την αρμονία μπορεί να δημιουργηθεί " Η εικόνα μιας γυναίκας που ανοίγει ένα παράθυρο για να επιτρέψει τον ήλιο στο δωμάτιο στο άκρο αριστερό πλαίσιο εκφράζει τον νέο αρμονικό κόσμο που αφαιρείται από τις δυνάμεις του κακού. Ο Krohg ήθελε το έργο τέχνης να εμπνεύσει τους εκπροσώπους στην αίθουσα του Συμβουλίου Ασφαλείας για να διασφαλίσει ότι το έργο των Ηνωμένων Εθνών παρέχει την ευκαιρία για μια νέα και πιο πολύτιμη ζωή μετά τις τραγωδίες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου

Σε όλη την τοιχογραφία, ο Krohg συνδυάζει στοιχεία από διάφορες χριστιανικές πηγές. Εμπνευσμένη από μια εικόνα του Χριστού που αναδύεται από την καθολική παράδοση,  δημιούργησε μια εικόνα ενός ανερχόμενου λευκού Φοίνικα, καθιστώντας την τοιχογραφία σχετική με το παγκόσμιο κοινό.  Περαιτέρω αναφορές γίνονται στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία μέσω της χρήσης ενός κεντρικού πίνακα σχήματος αμυγδάλου που ονομάζεται μαντόρλα , το οποίο παραδοσιακά εμφανίζει ιερές εικόνες.

Μεταξύ Απριλίου 2010 - 2013, η τοιχογραφία αφαιρέθηκε για να καθαριστεί, να συναρμολογηθεί και να εμφανιστεί ξανά στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Πάνω από 8,2 εκατομμύρια δολάρια δωρίστηκαν από τη νορβηγική κυβέρνηση για να βοηθήσουν στις ανακαινίσεις στο Επιμελητήριο του Συμβουλίου Ασφαλείας. Οι ανακαινίσεις περιελάμβαναν την αντικατάσταση του αρχικού μπλε μεταξιού που εμφανίζεται στα δύο ορθογώνια πάνελ που απεικόνιζαν την άγκυρα της πίστης, το σιτάρι της ελπίδας και την καρδιά της φιλανθρωπίας με το υφαντικό ρεγιόν λόγω της αρχικής συρρίκνωσης του μεταξιού. 

Αρκετοί ακαδημαϊκοί αμφισβήτησαν την ουδετερότητα της τοιχογραφίας, ιδίως τον προβληματισμό της για τη Νορβηγία. Σε ένα άρθρο για τη Γερμανική Αναθεώρηση για τα Ηνωμένα Έθνη , η Μαρία Σάντβικ έθεσε το ερώτημα εάν ο Γενικός Γραμματέας της Νορβηγίας Τρύγβε Λι και ο αρχιτέκτονας Αρνστάιν Άρνεμπεργκ πίεσαν τον Κροχγκ να ζωγραφίσει το έργο τέχνης σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ingeborg Glambek γράφει ότι "είναι προφανές ότι ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Trygve Lie της Νορβηγίας είχε επιρροή κατά τη λήψη της απόφασης."  Ο επικεφαλής αρχιτέκτονας του Επιμελητηρίου Ασφαλείας, Arneberg, δήλωσε ότι στο ρόλο του ως γενικού γραμματέα, ο Trygve Lie άσκησε σημαντική εξουσία στο να διασφαλίσει ότι "η ζωγραφική του Krohg κρεμάστηκε στην αίθουσα του συμβουλίου." Αυτή η αντιπαράθεση περιπλέχθηκε από την έλλειψη σαφήνειας σχετικά με το πώς η Νορβηγία και το Arneburg χρηματοδότησαν τη δημιουργία του έργου τέχνης του Krohg.

Μια άλλη διαμάχη αναπτύχθηκε γύρω από το σχέδιο της τοιχογραφίας του Per Krohg, όταν παρουσιάστηκε σε μια ειδική ομάδα του Πάνελ Τέχνης των Ηνωμένων Εθνών. Αυτή η επιτροπή ήταν υπεύθυνη για την αξιολόγηση όλων των τεχνικών προτάσεων για το Συμβούλιο Ασφαλείας. Το πάνελ δεν αποδέχτηκε αρχικά την καλλιτεχνική ιδέα του Krohg, επικαλούμενοι ανησυχίες ότι η πολυπλοκότητα του έργου τέχνης μπορεί να αποσπάσει την προσοχή των εκπροσώπων και να τους κάνει να χάσουν τη συγκέντρωση.

Σε απάντηση, ο αρχιτέκτονας, Arneburg, απέρριψε την άποψη του Art Panel, τονίζοντας ότι η «ζωγραφική ήταν πολύ σημαντική για το αποτέλεσμα που θα είχε το δωμάτιο ως παράθυρο στον νορβηγικό πολιτισμό και τέχνη». Στις 7 Ιανουαρίου 1950, ένα βασιλικό διάταγμα (το οποίο κόστισε στη Νορβηγία 109.000 κορώνες) κατέστησε υποχρεωτική την έγκριση της ζωγραφικής από την Πίνακα Τέχνης των Ηνωμένων Εθνών.

Παρά την αρχική απλότητα και το μήνυμά του, η εικονογραφία αυτού του πίνακα γίνεται πολύ ανησυχητική όσο παρατηρείται. Είναι σαφώς μια προπαγανδιστική εικόνα υπέρ της τάξης υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Εθνών, αλλά μόνο μια λεπτή ταινία την χωρίζει από το να είναι ένα ενοχλητικό και συγκρουόμενο κατάλοιπο πολέμου, και ένα σύμβολο αυτού που έχει ή θα μπορούσε να γίνει ο ΟΗΕ. Δημιουργήθηκε για να αντιπροσωπεύει τους υψηλούς στόχους του πιο περιεκτικού και προοδευτικού οργανισμού στον κόσμο, ο πίνακας απεικονίζει στην πραγματικότητα το αντίθετο. Είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με όλα τα προβλήματα αυτής της περιόδου, που ο Gregory Maertz, ιστορικός τέχνης που ειδικεύεται στο Τρίτο Ράιχ στο Πανεπιστήμιο του Αγίου Ιωάννη, μου είπε ακόμη και ότι ο πίνακας του Krohg «μπορούσε εύκολα να λειτουργήσει ως ναζιστική προπαγάνδα εκ μέρους της εθνικής σοσιαλιστικής ευγενικής (αργότερα εξουδετερωτικής) ιδεολογίας ». Για παράδειγμα, Είναι καυκάσιοι άνδρες και γυναίκες που τραβούν αλυσοδεμένες, μαύρες φιγούρες από το κολατσιό κάτω τρίτο του πίνακα. Οι καυκάσιοι φιγούρες που κοιτάζουν μέσα από τηλεσκόπια και μικροσκόπια στην επάνω δεξιά γωνία της εικόνας, και οι ίδιες μορφές που ζυγίζουν χρυσό στην επάνω αριστερή γωνία. Και, φυσικά, το επίκεντρο της εικόνας είναι μια πυρηνική οικογένεια Καυκάσου που περιβάλλεται από Βιβλική εικονογραφία. Αυτές ήταν οι φιγούρες και τα μοτίβα που υπήρχαν πάντα στις εκθέσεις τέχνης των Ναζί σε όλο το Τρίτο Ράιχ, στο Μόναχο, το Όσλο και τη Βιέννη, για παράδειγμα.Αλλά η ειρωνεία είναι ότι τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας παρακολουθούνται από έναν πίνακα που προορίζεται να τους υπενθυμίσει τον ρόλο τους στη διατήρηση και την προώθηση της ειρήνης στον μεταπολεμικό κόσμο, και αντ 'αυτού θα πρέπει να τους υπενθυμίζει τους κινδύνους του να κολλήσουν στο παρελθόν. Το τελευταίο είναι το άμεσο μάθημα στο οποίο πρέπει να προσέξουν, αλλιώς το πρώτο μπορεί να γίνει αδύνατο.