Γάιδαροι και γαιδουράκια

"Au Hasard Balthazar "Ο διάσημος σκηνοθέτης και κριτικός του Cahiers du Cinéma , Jean-Luc Godard είπε, «Όλοι όσοι δουν αυτήν την ταινία θα εκπλαγούν απόλυτα γιατί αυτή η ταινία είναι πραγματικά ο κόσμος σε μιάμιση ώρα».


Η ταινία πιστεύεται ότι είναι εμπνευσμένη από ένα απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι του 1868–69 "Ο Ηλίθιος ", η ταινία ακολουθεί έναν γάιδαρο καθώς τον δίνουν σε διάφορους ιδιοκτήτες, οι περισσότεροι από τους οποίους του συμπεριφέρονται φρικτά όπως κάνουν πολλά δίποδα σε όλα τα ζώα.


«Στην τύχη ο Μπαλτάζαρ» (1966), μια γαλλική δραματική ταινία σε σκηνοθεσία Robert Bresson  είναι η ιστορία ενός γαϊδαράκου. 

Στη γαλλική ύπαιθρο κοντά στα Πυρηναία , ένα μωρό γαϊδουράκι υιοθετείται από μικρά παιδιά - τον Ζακ και τις αδερφές του, που ζουν σε μια φάρμα. Βαφτίζουν τον γάιδαρο Μπαλταζάρ

Από όταν ήταν μικρός, τότε που τον αγαπούσαν και τον φρόντιζαν τα παιδιά του αφεντικού του, μέχρι που μεγάλωσε και αναγκάστηκε να γνωρίσει το σκληρό πρόσωπο του κόσμου -και των ανθρώπων.

Μετά από μια ευτυχισμένη, ξέγνοιαστη «παιδική ηλικία», όπου υπήρξε αντικείμενο της τρυφερής αγάπης και στοργής ενός μικρού κοριτσιού, ο Μπαλταζάρ εισάγεται στο ανελέητο σύμπαν της εργασίας. Οι άνθρωποι τον χρησιμοποιούν για τις δουλειές τους, τον κακομεταχειρίζονται, τον χτυπούν. Ο Μπαλταζάρ αντέχει, υπομένει. Αυτό είναι προορισμένος να κάνει από τη φύση του. Αλλάζει ιδιοκτήτες συνεχώς, το μόνο που παραμένει ίδιο είναι η σκληρότητα με την οποία τον αντιμετωπίζουν. Δεν έχει δικαίωμα να ελπίζει σε κάτι καλύτερο. Να, όμως, που σαν από ένα ξαφνικό θαύμα, το κοριτσάκι που κάποτε τον φρόντιζε, ξαναβρίσκεται στο δρόμο του......

Στην Ελλάδα η κακοποίηση των ιπποειδών δεν έχει τέλος, δεμένα για μέρες μέσα στον καυτό ήλιο χωρίς νερό και τροφή , παρατημένα μέσα στο κρύο, ή όταν τα φορτώνουν και τα χτυπούν . Τα γαιδουράκια αντέχουν μόνο το το 25% του βάρους τους.

Το παστούραμα είναι κακοποίηση , χρησιμοποιείται ακόμα στην ύπαιθρο σε άλογα, γαϊδούρια, κατσίκια και πρόβατα προκειμένου να μην φεύγουν από το χωράφι. Δένουν με σχοινί ή αλυσίδα μπροστινό με πίσω πόδι και ενίοτε δένουν και το κεφάλι.

Το σαμάρι, ή η  σέλα χωρίς σωστή εφαρμογή, λουριά σφιχτά δεμένα ή ακατάλληλα, μπορούν να προκαλέσουν πόνο, πληγές και εσωτερικούς τραυματισμούς σε αυτά τα συμπαθέστατα πλάσματα.

Αυτό που γίνεται στα νησιά με τους τουρίστες να χαζολογούν  και να βγάζουν selfies  αμέριμνοι πάνω στα γαιδουράκια  που  ανεβοκατεβαίνουν όλη την μέρα ασταμάτητα μέσα στον ήλιο  και να τα χτυπάνε κιόλας, είναι έγκλημα.

Ανθρωποι και γαιδούρια

Υπηρετούν τον άνθρωπο και όταν γεράσουν η ανταμοιβή τους είναι να τα παρατούν σε ερημικά μέρη να αργοπεθαίνουν. Τόση βαναυσότητα. Οπως ένα γαϊδουράκι που βρέθηκε στην Πελοπόννησο, με τα πόδια και το κεφάλι του δεμένα μαζί, κάτω από ένα δέντρο, αφημένο  στην τύχη του εκεί για να πεθάνει. 

Για να μην μιλήσουμε και για τα σκυλάκια ή τα κυνηγόσκυλα το τι μαρτύρια περνάνε.

Πότε επιτέλους θα καταλάβουμε ότι τα ζώα δεν είναι παιχνίδια που όταν δεν  μπορούν να μας εξυπηρετήσουν ή οταν τα βαρεθούμε μπορούμε να τα πετάμε χωρίς συνέπειες;;;;;

Στο τέλος  της ταινίας ο  Μπαλταζάρ  έχει τραύμα από πυροβολισμό. Έρχεται ένας βοσκός και ένα κοπάδι. Τα πρόβατα μαζεύονται γύρω από τον Μπαλταζάρ, με τα κουδούνια τους να χτυπούν. Ξαπλώνει και πεθαίνει. 

Αφιερωμένο στα γαιδουράκια και τα άλογα που είναι οι πλέον πιο σκληρά εργαζόμενοι που δικαιούνται έναν καλύτερο κόσμο