Ο κύκλος των χαμένων ανδρών

 

Ρέμπραντ, Το βάπτισμα του Ευνούχου, 1626

Τιτλούχοι κι ευνούχοι μιάς παλαιολιθικής εποχής

Ευνουχισμένη εξουσία παλαιάς και νέας κοπής

Γιατί οι αυτοκράτορες της Ανατολής ευνούχιζαν τους άνδρες;;;; Για την εξουσία. Και τότε και τώρα….

"Στον κόσμο των βαρβάρων οι ευνούχοι έχουν μεγαλύτερη αξία απ᾽ τους άντρες με τα όλα τους, επειδή θεωρούνται γενικά πιο έμπιστοι. Ο Πανιώνιος λοιπόν ευνούχισε κι άλλους πολλούς, μια που μ᾽ αυτό τον τρόπο εξασφάλιζε την καλοπέρασή του, κι επίσης κι αυτόν" Ηρόδοτος στην Ουρανία Ίστορία του για τον Ερμότιμο.

Μια συνήθεια της Λεμουρίας που φθάνει μέχρι της ημέρες μας.

Ο Χαρέμ Αγάς, επικεφαλής των μαύρων ευνούχων του αυτοκρατορικού Οθωμανικού χαρεμιού.

Στην αρχαία Αίγυπτο διακρίνονταν τρία φύλα: άνδρες, γυναίκες και ευνούχοι.

Ο όρος ευνούχος αναφέρεται γενικά σε έναν άνδρα, ο οποίος έχει ευνουχιστεί προκειμένου να επιτελέσει συγκεκριμένη κοινωνική λειτουργία. 

Τι ήταν αυτό που οδηγούσε αυτούς τους ανθρώπους, αυτούς τους άντρες σε έναν αυτοευνουχισμό αρκετές φορές;
Ανάγκη, δειλία, θηλυπρέπεια, απληστία, ανοησία, για να πάρουν μερικά οφίτσια κοντά στην εξουσία;
Χειραγώγηση από την εξουσία για να περιστοιχίζεται από συγκεκριμένους ευνουχισμένους ανθρώπους και άντρες που δεν θα φοβόταν ότι θα διεκδικήσουν την καρέκλα του θρόνου;

Οι ευνούχοι ήταν συνήθως υπηρέτες ή σκλάβοι που είχαν ευνουχιστεί για να γίνουν πιστοί υπηρέτες βασιλικής αυλής, όπου η φυσική πρόσβαση στον άρχοντα θα μπορούσε να επιφέρει μεγάλη δύναμη και επιρροή. Φαινομενικά κατώτερες λειτουργίες, όπως η τακτοποίηση του κρεβατιού του άρχοντα, η βοήθεια στο μπάνιο του, το κόψιμο των μαλλιών του, η μεταφορά του με όχημα ή ακόμα και η επίδοση μηνυμάτων, θα μπορούσε θεωρητικά να δώσει σε έναν ευνούχο «ευήκοον ους» και να προσδώσει de facto δύναμη σε έναν τύποις χαμηλόβαθμο, αλλά πιστό υπηρέτη. Παρόμοιες περιπτώσεις αντικατοπτρίζονται στην ταπεινή προέλευση και την ετυμολογία πολλών υψηλών αξιωμάτων.
Οι ευνούχοι υποτίθεται ότι δεν είχαν γενικά αναφορές στο στρατό, στην αριστοκρατία ή σε δική τους οικογένεια (καθώς δεν είχαν ούτε απογόνους ούτε καν εξ αγχιστείας συγγενείς) και επομένως θεωρούνταν πιο αξιόπιστοι και λιγότερο ενδιαφερόμενοι για την ίδρυση ιδιωτικής «δυναστείας». Επειδή η κατάστασή τους συνήθως μείωνε την κοινωνική τους θέση, μπορούσαν επίσης εύκολα να αντικατασταθούν ή να θανατωθούν χωρίς επιπτώσεις. Σε πολιτισμούς που διέθεταν τόσο χαρέμια όσο και ευνούχους, οι ευνούχοι χρησιμοποιούνταν μερικές φορές ως υπηρέτες του χαρεμιού (όπως η θηλυκή οδαλίσκη) ή φύλακες του σεραγιού.

Οι παλαιότερες αναφορές σε εκούσιο ευνουχισμό για την παραγωγή ευνούχων προέρχονται από την πόλη Lagash των Σουμερίων . Κατά τη διάρκεια των χιλιετιών έκτοτε, οι ευνούχοι έχουν επιτελέσει ευρεία γκάμα λειτουργιών σε πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς: αυλικοί ή παρόμοιοι οικιακοί βοηθοί, υψίφωνοι τραγουδιστές, θρησκευτικοί λειτουργοί, στρατιώτες, βασιλικοί φρουροί, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και φύλακες γυναικών ή υπηρέτες χαρεμιών.
Οι ευνούχοι ήταν συνήθως υπηρέτες ή σκλάβοι που είχαν ευνουχιστεί για να γίνουν πιστοί υπηρέτες βασιλικής αυλής, όπου η φυσική πρόσβαση στον άρχοντα θα μπορούσε να επιφέρει μεγάλη δύναμη και επιρροή. Φαινομενικά κατώτερες λειτουργίες, όπως η τακτοποίηση του κρεβατιού του άρχοντα, η βοήθεια στο μπάνιο του, το κόψιμο των μαλλιών του, η μεταφορά του με όχημα ή ακόμα και η επίδοση μηνυμάτων, θα μπορούσε θεωρητικά να δώσει σε έναν ευνούχο «ευήκοον ους» και να προσδώσει de facto δύναμη σε έναν τύποις χαμηλόβαθμο, αλλά πιστό υπηρέτη. Παρόμοιες περιπτώσεις αντικατοπτρίζονται στην ταπεινή προέλευση και την ετυμολογία πολλών υψηλών αξιωμάτων.

Ευνούχοι, οι διακεκριμένοι απόκληροι του Βυζαντίου. Ποιοι διετέλεσαν πατριάρχες, μητροπολίτες, στρατηγοί. Πως κατάφεραν να οργανωθούν σε τάγμα και να αποκτήσουν εξουσία…

Οι ευνούχοι αποτελούσαν μια πολυπληθή κοινωνική τάξη στη βυζαντινή αυτοκρατορία, και ειδικά στην αυτοκρατορική Αυλή, ενώ ο ευνουχισμός ως πράξη είχε ευρεία εφαρμογή, αν και στη βυζαντινή επικράτεια απαγορευόταν διά νόμου. 

Η άμεση επαφή που είχαν οι ευνούχοι με τον αυτοκράτορα, λόγω της παροικίας τους στο Μέγα Παλάτιον, τους έκανε ισχυρούς με ιδιαίτερη πολιτική επιρροή. Αναλάμβαναν την εκπαίδευση των διαδόχων ενώ ταυτόχρονα υπηρετούσαν την αυτοκρατορική Αυλή έχοντας τις θέσεις του παρακοιμώμενου, του πρωτοβεστιάριου ή του θησαυροφύλακα. Διακρίθηκαν για τις ιδιαίτερες ικανότητες που διέθεταν και είχαν τη δυνατότητα να αναρριχηθούν στα υψηλότερα ιεραρχικά και στρατιωτικά αξιώματα και να γίνουν στρατηγοί ή Πατριάρχες.

Λόγω της αδυναμίας τους να δημιουργήσουν δική τους οικογένεια, οι ευνούχοι ήταν έμπιστοι του αυτοκρατορικού ζεύγους και συχνά παιδαγωγοί των διαδόχων, ενώ αναρριχήθηκαν σε ύψιστα κρατικά αξιώματα «…

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, δεν δεχόταν ευνούχους στους κόλπους της. Αντίθετα, η Ανατολική Εκκλησία στο Βυζάντιο, προωθούσε τους ευνούχους.

Ανθρωποι χαμηλών εισοδηματικών και κοινωνικών στρωμάτων αποφάσιζαν να ευνουχίσουν τα αρσενικά παιδιά τους για να τα γλυτώσουν από την πείνα και την ανέχεια. Ήταν πολύ συνηθισμένο στη Ρώμη, συνέβαινε κατά κόρον στο Βυζάντιο, συνέβαινε κατά σύστημα στην Οθωμανική αυτοκρατορία, για να μην πάμε ως την Κίνα όπου μόνο μέσα στην απαγορευμένη πόλη ζούσαν δέκα χιλιάδες ευνούχοι στελεχώνοντας τις υπηρεσίες του αυτοκράτορα. Στην παγκόσμια ιστορία, αυτοί οι ακρωτηριασμένοι άνδρες δεν ήταν διόλου αποσυνάγωγοι, αντιθέτως ο ευνουχισμός τους αποτελούσε προϋπόθεση για την ανέλιξη τους στα ανώτατα διοικητικά, θρησκευτικά και πολιτικά αξιώματα κρατών και αυτοκρατοριών.

Στο Ορθόδοξο και θρησκόληπτο Βυζάντιο, οι ευνούχοι όλων των κατηγοριών (διότι υπήρχαν και νομικά κατοχυρωμένες κατηγορίες τους) διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο σ’ όλους τους τομείς. Όπως είναι γνωστό, ο νόμος (παρμένος από την περσική αυλή) απαγόρευε να ανέβει στον θρόνο της Κωνσταντινούπολης κάποιος που δεν ήταν αρτιμελής. Αυτός ήταν ο λόγος που οι λογής-λογής στασιαστές δεν δολοφονούσαν πάντα τους εκθρονισμένους αυτοκράτορες όπως στη Δύση, αλλά μερικές φορές αρκούνταν να τους τυφλώσουν. Συχνότατα, ο ευνουχισμός ήταν τρόπος να παραμεριστούν από μικροί κάποιοι συγγενείς αυτοκρατόρων, που στο μέλλον θα μπορούσαν δυνητικά ν’ αποτελέσουν απειλή για την κρατούσα δυναστεία.

Ο αρχιευνούχος του παλατιού ονομαζόταν Πραιπόζιτος. Η θέση του ήταν πανίσχυρη και μάλιστα εκλεγόταν με ψηφοφορία ανάμεσα σε όλους τους ευνούχους του παλατιού, διαδικασία εξαιρετικά παράξενη για το Βυζάντιο που δεν συνήθιζε δημοκρατικές διαδικασίες και εκλογικές μάχες. Οι Κουβικουλάριοι (υπηρέτες του βασιλικού δωματίου), ήταν ευνούχοι. Οι Κοινωνίτες (οι παρακοιμώμενοι του αυτοκράτορα), ο Πρωτοβεστιάριος (υπεύθυνος για τα ρούχα του αυτοκράτορα), ο Καστρήσιος (υπεύθυνος φαγητού του αυτοκράτορα), ο Παπίας (θυρωρός των ανακτόρων), ο Μαγναύρας (υπεύθυνος για τα σκεύη και τον φωτισμό του παλατιού), ήταν επίσης ευνούχοι. Επρόκειτο για αξιώματα μεγάλης ισχύος εκείνη την εποχή, αφού όποιος είχε καθημερινή φυσική επαφή με τον αυτοκράτορα μπορούσε να επηρεάσει εξελίξεις μέσα στο χαοτικό Βυζαντινό κράτος.

Ο Ξέρξης ο Α΄΄ με τους ευνούχους του.

Στην Κίνα, ο ευνουχισμός περιελάμβανε αφαίρεση του πέους καθώς και των όρχεων. Και τα δύο όργανα κόβονταν ταυτόχρονα με μαχαίρι. 

Ευνούχοι υπήρχαν στην Κίνα εδώ και περίπου τέσσερις χιλιάδες χρόνια, ήταν αυτοκρατορικοί υπηρέτες πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια και ήταν συνηθισμένοι ως δημόσιοι υπάλληλοι από τη στιγμή της δυναστείας Τσιν Από εκείνους τους αρχαίους χρόνους μέχρι τη δυναστεία Σουέι, ο ευνουχισμός ήταν και παραδοσιακή τιμωρία (μία από τις πέντε τιμωρίες ) και μέσο για την απόκτηση απασχόλησης στην αυτοκρατορική υπηρεσία. Ορισμένοι ευνούχοι απέκτησαν τεράστια δύναμη που περιστασιακά υπερέβη ακόμη και εκείνη των μεγάλων γραμματέων. Ο Τσενγκ Χι, ο οποίος έζησε κατά τη διάρκεια της Δυναστείας των Μινγκ, είναι παράδειγμα τέτοιου ευνούχου. 

Λέγεται ότι η δικαιολογία  ,πάντα, για την απασχόληση ευνούχων ως υψηλόβαθμων δημοσίων υπαλλήλων ήταν ότι, δεδομένου ότι ήταν ανίκανοι να αποκτήσουν παιδιά, δεν θα έμπαιναν στον πειρασμό να σφετεριστούν εξουσία και να ξεκινήσουν μια δυναστεία. Σε πολλές περιπτώσεις, οι ευνούχοι θεωρούνταν πιο αξιόπιστοι από τους επιστήμονες υπαλλήλους. Παρόμοιο σύστημα υπήρχε στο Βιετνάμ και σε όλη την Ασία.

Η ένταση μεταξύ των ευνούχων στην υπηρεσία του αυτοκράτορα και ενάρετων αξιωματούχων του Κομφούκιου είναι γνωστό θέμα στην κινεζική ιστορία. Στην Ιστορία της Κυβέρνησης, ο Samuel Finer επισημαίνει ότι η πραγματικότητα δεν ήταν πάντα τόσο ξεκάθαρη. Υπήρχαν περιπτώσεις πολύ ικανοποιημένων ευνούχων που ήταν πολύτιμοι σύμβουλοι του αυτοκράτορά τους και η αντίσταση των «ηθικών» αξιωματούχων συχνά προέκυπτε από τη ζήλια τους. Ο Ray Huang υποστηρίζει ότι στην πραγματικότητα οι ευνούχοι αντιπροσώπευαν την προσωπική βούληση του αυτοκράτορα, ενώ οι αξιωματούχοι την εναλλακτική πολιτική βούληση της γραφειοκρατίας . Η σύγκρουση μεταξύ τους ήταν συνεπώς μια σύγκρουση ιδεολογιών ή πολιτικής ατζέντας

Ο αριθμός των ευνούχων στην αυτοκρατορική υπηρεσία είχε μειωθεί σε 470 το 1912, όταν σταμάτησε η πρακτική της χρήσης τους. Ο τελευταίος αυτοκρατορικός ευνούχος, ο Sun Yaoting, πέθανε το Δεκέμβριο του 1996.

Οι hijra της Νότιας Ασίας. Ο όρος Hijra, ένας όρος της Ουρντού που παραδοσιακά μεταφράζεται στα αγγλικά ως «ευνούχος», αναφέρεται στην πραγματικότητα σε αυτό που οι σύγχρονοι Δυτικοί θα αποκαλούσαν γυναίκες τρανσέξουαλ και θηλυπρεπείς ομοφυλόφιλους άνδρες (αν και μερικοί από αυτούς αναφέρεται ότι ανήκουν σε ένα τρίτο φύλο ).Οι hijra συχνά ασκούν πορνεία και ζητιανεύουν χρήματα, με την επαιτεία να συνοδεύεται από τραγούδι και χορό.

Όταν οι ψηλότερες νότες προκύπτουν από τους βαθύτερους αναστεναγμούς: η τραγική ιστορία των ευνουχισμένων τραγουδιστών της Ιταλίας.

Ο "χρυσός" αιώνας των "castrati"

Με τον όρο "castrati", ονομάζονταν οι επί διακόσια χρόνια πιo φημισμένοι λυρικοί τραγουδιστές της Ευρώπης, οι οποίοι στην προεφηβική, παιδική για την ακρίβεια ηλικία τους, είχαν υποστεί με χειρουργική επέμβαση ευνουχισμό. Ο ευνουχισμός ακύρωνε τη φυσική ορμονική εξέλιξη των αγοριών, διατηρώντας την πλαστικότητα της φωνής τους.

Mετά την χειρουργική επέμβαση του ακρωτηριασμού των όρχεων, εκτός της φωνής και τα άκρα των οστών τους παρέμεναν και αυτά στην ίδια ελαστικότητα που είχαν, επειδή δεν είχαν πλέον την απαιτούμενη τεστοτερόνη. Αιτία της έλλειψης αυτής της ορμόνης, ήταν να μεγεθύνεται ο θώρακάς τους περισσότερο από το θώρακα ενός μέσου κανονικού άνδρα κι έτσι να μπορούσαν οι πνεύμονές τους να χωρούν περισσότερο αέρα από τον κανονικό.

Η Εκκλησία πρόσφερε ένα πακέτο σε αγόρια που είχαν υπέροχη φωνή : ευνουχισμό «προς τιμήν του Θεού», όπως διακήρυξε ο Κλήμης Η', με αντάλλαγμα στέγαση, φαγητό, ρούχα και μια εκπαίδευση που θα τους επέτρεπε να βγάλουν τα προς το ζην.

"Castrati, προέρχεται από το ιταλικό ρήμα castrare, που σημαίνει ευνουχίζω, ακρωτηριάζω, αφαιρώ κάθε ζωτικότητα.
Η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία απαγόρευε αυστηρά στις γυναίκες να συμμετέχουν σε μουσικά σχήματά της
Ιστορικά, οι πρώτοι καστράτοι κάνουν την εμφάνισή τους στα μέσα του 16ου αιώνα στην Ιταλία, στην Γαλλία και την Βαυαρία,

Χιλιάδες μικρά αγόρια ακρωτηριάστηκαν [γίνεται αναφορά για περίπου 4.000 παιδιά το χρόνο !], με στόχο να σταδιοδρομήσουν - μεγαλουργήσουν, ως επιτυχημένοι λυρικοί τραγουδιστές, ήταν μικρός σε αναλογία ο αριθμός αυτών που το πέτυχαν, διαπρέποντας ως αστέρια πρώτου μεγέθους. Οι περισσότεροι, είτε συμμετείχαν σε δευτερό - τριτους ρόλους, είτε έπαιζαν ως κομπάρσοι. Οι υπόλοιποι, εξαφανίστηκαν.Oι ζωές των περισσότερων αγοριών χαρακτηρίστηκαν από φτώχεια, περιφρόνηση και κακοποίηση. έζησαν και πέθαναν ανώνυμα και θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους.

ΟΙ ΕΡΜΑΦΡΟΔΙΤΟΙ

Eliogabalo του Francesco Cavalli από τους Grange Park Opera.

Ο ΗΛΙΟΓΑΒΑΛΟΣ στην παρακμή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας

της δυναστείας των Σεβήρων, Σύριος, Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 218 έως το 222
Γέμιζε με τριαντάφυλλα τις τραπεζαρίες του, τα αναλιντρά του και τις στοές και περπατούσε πάνω σε λουλούδια όλων των ειδών, κρίνα, βιολέτες, υάκινθους και νάρκισσους. Το όνομα ήταν Ελά Γκάμπαλ (Elah-Gabal) και το όνομα του αυτοκράτορα Ηλιογάβαλος που σημαίνει ο Θεός του Βουνού.
Συνήθιζε να φορά γυναικεία ρούχα, να βάφεται, ενώ διασκέδαζε αφάνταστα να εμφανίζεται ως ιερόδουλη! Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας που ντυνόταν γυναίκα, εκπορνευόταν σε οίκους ανοχής και δολοφονήθηκε από τη φρουρά του…
Ο αυτοκράτορας που εκπορνευόταν. Ο Ηλιογάβαλος αποτρίχωνε το σώμα του, έβαφε τα μάτια και τα χείλη του, φορούσε γυναικείες περούκες και ντυνόταν με διάφανα πέπλα. Μεταμφιεσμένος σε γυναίκα επισκεπτόταν οίκους ανοχής της Ρώμης και πουλούσε το κορμί του. Κάποιες φορές, κανόνιζε να τον πιάσει στα πράσα ο Ιεροκλής και ζητούσε από τον εραστή του να τον τιμωρήσει παραδειγματικά….
Είχε αναθέσει σε αξιωματικούς του να επισκέπτονται δημόσια λουτρά και να ξεχωρίσουν τους πιο γεροδεμένους και «προικισμένους» νέους άντρες, τους οποίους έφερναν στο παλάτι. Εκεί ο Ηλιογάβαλος θα χόρευε μπροστά τους και οι άντρες έπρεπε να πληρώσουν για να συνευρεθούν μαζί του. Αφού ολοκλήρωναν, ο αυτοκράτορας επιδείκνυε τα κέρδη του και περηφανευόταν ότι ήταν η πιο δημοφιλής ιερόδουλη στη Ρώμη. 

Απαιτούσε να τον αποκαλούν «Αυτοκράτειρα» και προσέφερε τεράστια χρηματικά ποσά σε όποιο γιατρό μπορούσε να τον μετατρέψει σε γυναίκα….
Έκλυτα ήθη, προσβλητικές συμπεριφορές, ακραίες πράξεις με τις οποίες η ανατολική Λεμουρία ήθελε να επιβάλλει εκτός από τ’αρώματα ,το μυστήριο τα όργιά της και τις θρησκείες της.
Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε αρχίσει να έχει ένα πάθος για τους θεούς και τις θεοποιήσεις αγιοποιήσεις των αυτοκρατόρων της, ένα πάθος που την ακολούθησε καθ, όλη τη διάρκεια της Εποχής των Ιχθύων και είχε ένα μεγάλο πρόβλημα με τον σωστό χειρισμό της σεξουαλικής ενέργειας. 

Ερμαφρόδιτα σαλιγκάρια

Ο ερμαφρόδιτος Ηλιογάβαλος μιμόταν τη συμπεριφορά ερμαφρόδιτων των σαλιγκαριών της εποχής του Προκάμβριου με μεγάλη ηλιθιότητα. Φυσικά έχουμε ερμαφρόδιτους έμβιους οργανισμός όπως αναφέρεται και στο χαρακτηριστικό μύθο του Ερμαφρόδιτου που τον ερωτεύτηκε η πανέμορφη Σαλμακίδα, αλλά το να επιστρέψουμε στην Εποχή του Παλαιωζικού και να παριστάνουμε τα σαλιγκάρια και τις αμοιβάδες σε ερμαφρόδιτη συμπεριφορά δεν το θεωρώ εξέλιξη του Homo Sapiens.
O διαχωρισμός σαλιγκαριών όπως μας διηγείται ο Πλάτωνας στο περίφημο συμπόσιο του οδήγησε τους ανθρώπους να αναζητούν το άλλο τους μισό.

Στον Παλαιοζωικό αιώνα, άρχισαν να σχηματίζονται μέσα στο νερό ασπόνδυλοι οργανισμοί, και πολύ αργότερα οι πρώτοι σπονδυλωτοί. Τα φυτά επίσης εμφανίζονται πρώτα μέσα στο νερό και κατακτούν την ξηρά νωρίτερα από τα ζώα. Στο τέλος του Παλαιοζωικού, οι ήπειροι που είχαν σχηματιστεί, ενώθηκαν όλες μαζί σε μία ήπειρο που ονομάστηκε Παγγαία.

H σκοτεινή  εξουσία όχι μόνο χωρίζει και διαιρεί τους ανθρώπους, αλλά ευνουχίζει τους άντρες γιατί τους φοβάται.
Τους ευνουχίζει με πολλούς τρόπους, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, τους θηλυκοποιεί  και του γελοιοποιεί, για να τους καταστήσει αδρανείς άβουλους και ακίνδυνους.

Αν ρίξουμε μία ματιά σήμερα γύρω μας διαπιστώσουμε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται χωρίς να έχει διδαχτεί από τα λάθη της, κανείς.
Ευνουχισμένοι άνδρες κακοποιημένες γυναίκες και δυστυχισμένα παιδιά συνθέτουν την εικόνα μιας σαλιγκαροποιημένης κοινωνίας που νοσεί βαθιά.
Αναζητείται έμφρων άνθρωπος να σταματήσει τις θεοποιήσεις παντός οργανισμού και να βάλει τα σαλιγκάρια στη θέση τους.

Απολιθώματα της παλαιολιθικής εποχής

Το πόσο «πολιτισμένες» υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι αυτές οι κοινωνίες φαίνεται όχι μόνον από τους ευνούχους που συντηρούν στις αυλές τους, σε φυσικό και αλληγορικό επίπεδο αλλά, και από την πορνεία, την ιερή, τη νόμιμη και την παράνομη με αποτέλεσμα όλοι οι άνθρωποι της κοινωνίας να εκπορνεύονται με τον άλφα ή βήτα τρόπο.
Αποτέλεσμα αυτού του ευνουχισμού και αυτής της πορνείας είναι η επαιτεία, η ζητιανιά και φυσικά η δουλεία. Συνηθίζουν τους ανθρώπους στον ευνουχισμό, στην πορνεία, στην επαιτεία και στη δουλεία, τους χειραγωγούν και συγκυβερνούν με οποιαδήποτε κομματική και θρησκευτική αλητεία μέχρι τις ημέρες μας.
Είναι αστείο να μιλάει κανείς για “πολιτισμό” στις δυτικές κοινωνίες με τους άστεγους τους ζητιάνους τις πόρνες και τους ευνουχισμένους μανδαρίνους τους και είναι τραγικό να μιλάει κανείς για “ πολιτισμό” στις ανατολικές κοινωνίες με τα ζωώδη ήθη και έθιμα ανθρωπίδων της Λεμουρίας.

 Και οι δυο πλευρές ευνουχίζουν και εκπορνεύουν τους ανθρώπους, τους αγοράζουν και τους πωλούν ως δούλους στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα του καταναλωτισμού και της επαιτείας.

Η Κίρκη και τα γουρούνια της

Και το σκοτεινό πρόσωπο της ευνουχισμένης εξουσίας πάντα διχάζει τους ανθρώπους και σπέρνει το μίσος και την διαμάχη ,χωρίζοντάς τους σε αριστερους και δεξιούς, σε ρατσιστές και αντιρατσιστές, σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους,   σε Βόρειους και Νοτιους,   για να κρατηθεί . Μισεί δε, αβυσσαλέα τον Ερωτα , γι' αυτό απο τα παλιά τα χρόνια τον έχει κλείσει στα καταγώγεια, πάντα παράνομος και εκφυλισμένος ή γελοιοποιημένος, μετατρέπει τους άνδρες σε γουρούνια, που δύσκολα ξεφεύγουν απο την Κίρκη εκτός αν είναι Οδυσσείς. 

Ο σεβασμός στην διαφορετικότητα που διατυμπανίζει είναι άλλο ένα κόλπο της για να διαιωνίζει τον ευνουχισμό  και να διαιρεί τους άνθρώπους χειραγωγώντας το πιο δυνατό ένστικτο το σεξουαλικό και υποβιβάζοντας το σε ζωώδη αργέγονη κατάσταση ισοπεδώντας τον σε αμοιβάδα.

Ο Ηρακλής φέρνει στο Φώς τον Κέρβερο με τα 3 κεφάλια Antonin Wagner , Ανάκτορο Hofburg , Βιέννη

Ηράκλεια ενημέρωση σε ανήλικους και ενήλικους και σεξουαλική αρμονική αγωγή. Ο Κέρβερος να ημερέψει, ο Οδυσσέας να παραμένει άνθρωπος και η Περσεφόνη να δίνει στον ΝΙΟ το κλειδί της αρμονίας και της ισορροπίας που κάθε ανθρώπινο και Νοήμον Ον επιθυμεί.

Αυτό που χρειάζεται να γίνει και, θα γίνει οπωσδήποτε γιατί χρειάζεται, είναι όχι μόνο η επανίδρυση μιας κοινωνίας αλλά και ένας νέος πολιτισμός. Ένας Πολιτισμός, του Πολίτη, του Οπλίτη και μιας πραγματικής Πολιτείας. Τα θεμέλια του και υπάρχουν ήδη σε κίονες Πνεύματος και Ύλης και σε Ναούς Δημοκρατίας με τον Ελληνικό Πολιτισμό και το Θαύμα του που επιστρέφει για να φωτίσει όλη τη γη σε μία φαντασμαγορική Εποχή.

Αυτή την Ηρωική, Νοήμονων Ανθρώπων με μυαλό καρδιά και ατρυτώνη ψυχή.

O άνδρας να μάθει να αγαπάει και να σέβεται την γυναίκα και η γυναίκα να μπορεί να τον ερωτευτεί και να τον θαυμάζει, μαθαίνοντας απο την αρχή τα βήματα ενός αέναου ερωτικού χορού, για να γεννηθούν οι νέοι άνθρωποι, όμορφοι και υγιείς, σωματικά και πνευματικά

Δείξε μου πως βλέπεις καθαρά μέσα στην ομίχλη με μια ελεύθερη ψυχή, ενός νέου Ηρακλή, λέει η μητέρα καρδιά, σε ένα παιδί και, μονομιάς ένα διεφθαρμένο σύστημα θα γκρεμιστεί.»

Dance me to the children who are asking to be born 

Dance me through the curtains that our kisses have outworn 

Raise a tent of shelter now, though every thread is torn 

Dance me to the end of love 

Dance me to your beauty with a burning violin 

Dance me through the panic till I'm gathered safely in 

Touch me with your naked hand or touch me with your glove 

Dance me to the end of love