Το Bulling εις βάρος της Ούρσουλας .Ενα νέο κίνημα γεννιέται .
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουγκάντα, μετά την 6η Σύνοδο Kορυφής ΕΕ-Αφρικανικής Ένωσης, που έγινε το προηγούμενο διήμερο, στις Βρυξέλλες, πήγε για να χαιρετίσει την ηγεσία της ΕΕ και να φωτογραφηθεί μαζί τους. Ωστόσο, ο Αφρικανός πολιτικός αγνόησε την πρόεδρο της Κομισιόν, κατευθύνθηκε αμέσως στον Σαρλ Μισέλ που βρισκόταν δίπλα της και τον χαιρέτησε.
Αμίν Νταντά. Ο "χασάπης" δικτάτορας της Ουγκάντα, που έτρωγε τα θύματά του
Το 1972, κήρυξε οικονομικό πόλεμο στους Ασιάτες της Ουγκάντα.
Παρά το γεγονός ότι είχαν εγκατασταθεί πριν από πολλές δεκαετίες στη χώρα και είχαν αφομοιωθεί από την κοινωνία, θεωρήθηκαν ξένοι που εκμεταλλεύονταν τον ιδρώτα του λαού.
Ινδοί και Πακιστανοί έχασαν τις επιχειρήσεις και τις περιουσίες τους, οι οποίες με συνοπτικές διαδικασίες δημεύτηκαν.
Μέσα σε 90 ημέρες, κάπου 70.000 άνθρωποι εγκατέλειψαν την Ουγκάντα, αφήνοντας πίσω τους όλα τους τα υπάρχοντα. Το μόνο που τους επετράπη, ήταν να πάρουν 100 δολάρια.
Τα καταστήματα και τα εργοστάσια δόθηκαν από τον Νταντά σε δικούς του ανθρώπους,
Το ίδιο έκανε και με 85 βρετανικές επιχειρήσεις, διακόπτοντας οριστικά τις διπλωματικές σχέσεις με την Αγγλία.
Του άρεσε να ταπεινώνει τους ανθρώπους και να τους βασανίζει.
Υποχρέωσε μισή ντουζίνα δυτικούς επιχειρηματίες να τον μεταφέρουν επάνω σε φορητό κάθισμα, στη διάρκεια μιας γιορτής, για να τους ταπεινώσει |
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δήλωσε σχετικά:
Ο ύπατος εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας / αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για μια ισχυρότερη Ευρώπη στον κόσμο, κ. Τζουζέπ Μπορέλ, δήλωσε τα εξής: «Το μέλλον της Ευρώπης διακυβεύεται εν μέρει στην Αφρική. Για να αντιμετωπίσουμε τις κοινές προκλήσεις, χρειαζόμαστε μια ισχυρή Αφρική, και η Αφρική χρειάζεται μια ισχυρή Ευρώπη. Έχουμε πολλά να κερδίσουμε από την ενίσχυση της ήδη ισχυρότατης εταιρικής σχέσης μας σε τομείς όπως η ειρήνη και η σταθερότητα, η φτώχεια και οι ανισότητες, η τρομοκρατία και ο εξτρεμισμός. Οι ήπειροί μας χρειάζονται η μία την άλλη για να ενδυναμωθούν, να ενδυναμώσουν η μία την άλλη και να επιτύχουν την κοινή τους φιλοδοξία: έναν καλύτερο κόσμο που στηρίζεται σε μια βασισμένη σε κανόνες διεθνή τάξη.»
Η κ. Γιούτα Ουρπιλάινεν, ευρωπαία επίτροπος Διεθνών Εταιρικών Σχέσεων, σχολίασε: «Με τις πέντε προτεινόμενες εταιρικές σχέσεις, οι οποίες βασίζονται στα κοινά μας συμφέροντα και τις κοινές μας αξίες, η Αφρική και η Ευρώπη θα αναλάβουν από κοινού ηγετικό ρόλο στον πράσινο και τον ψηφιακό μετασχηματισμό, καθώς και στην προώθηση βιώσιμων επενδύσεων και θέσεων εργασίας. Η βασική προτεραιότητά μου τώρα είναι να διασφαλίσω ότι οι νέοι και οι γυναίκες θα ενστερνιστούν τη στρατηγική με την Αφρική, καθώς ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους.»
Οι ασύλληπτες θηριωδίες των Βέλγων στο Κονγκό
ΑπάντησηΔιαγραφήο Λεοπόλδος Β’ έφευγε από τη Διάσκεψη του Βερολίνου το 1885 με ένα προσωπικό δωράκι. Παρά το γεγονός ότι ήταν μονάρχης ενός από τα μικρότερα κράτη της Γηραιάς Ηπείρου, κατάφερε με τις διπλωματικές του πανουργίες να πάρει ως ιδιωτική αποικία ένα τεράστιο κυριολεκτικά κομμάτι της υποσαχάριας Αφρικής, γεμάτο από παρθένα τροπικά δάση και αχαρτογράφητες περιοχές. Με πρόσχημα τον εκχριστιανισμό των απίστων, την εκδυτικοποίηση των «πρωτόγονων» και την προστασία φυσικά των αυτοχθόνων από τους άραβες δουλεμπόρους, ο Λεοπόλδος καθέλκυσε μια πρωτόγνωρη -ακόμα και για τα αιματοβαμμένα χρονικά της αποικιοκρατίας- βασιλεία του τρόμου. Ένας λευκός βασιλιάς, μερικές χιλιάδες τόνοι ματωμένου καουτσούκ και κάποια εκατομμύρια δολοφονημένοι και ακρωτηριασμένοι Αφρικανοί θα έδιναν σε τίτλους το χρονικό της εμπλοκής των Βέλγων στην αποικιοκρατική πίτα. Ακόμα εκπληκτικότερο είναι ίσως το γεγονός ότι όλη αυτή η βαρβαρότητα και η αχρειότητα πρόλαβαν να ξεδιπλωθούν σε μόλις 23 χρόνια (1885-1908),O Λεοπόλδος Β’ δεν πάτησε ποτέ το πόδι του στο Ελεύθερο Κράτος του Κονγκό, παρά το γεγονός ότι το διαφέντευε για 23 συναπτά έτη (1885-1908). Και το φέουδό του ήταν μάλιστα η μόνη προσωπική αποικία όλου του πλανήτη, καθώς τα τροπικά αφρικανικά εδάφη δεν είχαν περιέλθει στο κράτος του Βελγίου αλλά στον ίδιο τον Λεοπόλδο.
https://www.newsbeast.gr/weekend/arthro/2189549/i-asilliptes-thiriodies-ton-velgon-sto-kongko
Χωρίς να δίνουμε άφεση αμαρτιών στους Ευρωπαίους αποικιοκράτες με την βαναυσότητα που συμπεριφέρθηκαν στους λαούς στο όνομα του χριστού, Και οι αφρικανοί δεν είναι αγγελούδια, σκοτώνονται και μεταξύ τους, και μάλιστα με απίστευτη κτηνωδία. ενδεικτικά.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλόκληρη η χώρα της Νοτίου Αφρικής αποτελεί πόλο έλξης πολλών τουριστών, τα επίπεδα εγκληματικότητας είναι παρόλα αυτά πολύ υψηλά. Η πόλη του Κέιπ Τάουν είναι αυτή με τη μεγαλύτερη εγκληματικότητα. Ένα λάθος σταυροδρόμι μπορεί να σε οδηγήσει σε λάθος γειτονιά. Οι κακοποιοί της πόλης φημίζονται για τη βαναυσότητα τους
ΣΟΜΑΛΙΑ
Είναι από τις χώρες με τη μεγαλύτερη πολιτική αστάθεια, χρόνια ακυβέρνητη και στην ουσία χωρίς κεντρική διοίκηση. Το νόμο και την τάξη έχουν αναλάβει η συμμορίες. Κάθε περιοχή της πόλης ελέγχεται από την τοπική συμμορία και ένοπλοι άντρες συχνά υπό την επήρεια ναρκωτικών κυκλοφορούν και επιβάλλουν την τάξη στους δρόμους. Όλη αυτή η ανομία, σε συνδυασμό με την ανέχεια του πληθυσμού, κάνουν αυτή τη χώρα μια από τις πιο επικίνδυνες του πλανήτη.
Νιγηρία: Νέες μαζικές δολοφονίες χωρικών από συμμορία ενόπλων
Ο Ρασταφαριανισμός είναι θρησκευτικό και πολιτικό κίνημα που συνδυάζει στοιχεία του προτεσταντισμού με το μυστικισμό και μία παναφρικανική πολιτική συνείδηση[1]. Τα μέλη του αποδέχονται τον πρώην αυτοκράτορα της Αιθιοπίας Χαϊλέ Σελασιέ Α' (1892-1975) ως μεσσία και ενσάρκωση του Θεού, ο οποίος αποκαλείται Γιαχ (Jah), όνομα που χρησιμοποιείται στην Παλαιά Διαθήκη. Οι οπαδοί του ονομάζονται Ρασταφάρι (Rastafari ή Ras Tafari), σύμφωνα με το όνομα που κατείχε ο Χαϊλέ Σελασιέ Α', Ras Tafari Makonnen (Ρας Ταφάρι Μακόνεν), πριν την ενθρόνισή του. Συχνά αποκαλούνται και «Ρασταφαριανοί» (rastafarians) ή απλούστερα «Ράστας» (Rastas). Στην Αμχαρική γλώσσα, η λέξη Ras σημαίνει κυριολεκτικά την κεφαλή αλλά αποτελεί και τίτλο, ισοδύναμο με εκείνο του Δούκα ή του Βασιλιά. Το κίνημα αναπτύχθηκε στη Τζαμάικα στις αρχές της δεκαετίας του 1930 και εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο, ιδιαίτερα χάρη στη διάδοσή του μέσα από το μουσικό είδος της ρέγγε κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970 και τον ασπασμό του από καλλιτέχνες διεθνούς εμβέλειας, όπως ο Μπομπ Μάρλεϊ και ο Πήτερ Τος.Κοινή πεποίθηση των περισσότερων παλαιών Ρασταφάρι είναι πως ο πρώην αυτοκράτορας της Αιθιοπίας, «Βασιλεύς των Βασιλέων» Χαϊλέ Σελασιέ Α', είναι η ενσάρκωση του Θεού (Γιαχ) και ο μαύρος μεσσίας που θα οδηγήσει στο μέλλον τη μαύρη φυλή στη γη της επαγγελίας, η οποία ταυτίζεται με την Αφρική ή ειδικότερα με την Αιθιοπία. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήο αυτοκράτορας Χαϊλέ Σελασιέ,
Πηγή : Andro.gr [ https://www.andro.gr/kentrika-themata/haile-selassie-lifetime/ ]
https://www.andro.gr/kentrika-themata/haile-selassie-lifetime/
Όσο για τη μεσσιανική περιπέτειά του με τους Ρασταφάρι, έληξε εξίσου άδοξα. Ο μαύρος αυτοκράτορας που οι Τζαμαϊκανοί ήθελαν απελευθερωτή της μαύρης φυλής επισκέφθηκε το νησί της Καραϊβικής στις 21 Απριλίου 1966, όπου δεκάδες χιλιάδες Ρασταφάρι τον υποδέχθηκαν ως θεό! Ο Σελασιέ τρομοκρατήθηκε αρχικά από τους πιστούς που κατέκλυσαν το αεροδρόμιο του Κίνγκστον και τον αναφωνούσαν Μεσσία, πείστηκε ωστόσο να συναντηθεί με την ηγεσία των Ρασταφάρι.Φαίνεται πως ο Σελασιέ αναδιπλώθηκε στρατηγικά στο θέμα του παναφρικανισμού και την επιστροφή των μαύρων στη Μητέρα Αφρική, ξεμπλέκοντας ευφυώς από το θέμα του επαναπατρισμού των τζαμαϊκανών Ρασταφάρι στην Αιθιοπία. Ο αυτοκράτορας φέρεται να είπε στους πιστούς ότι δεν πρέπει να επαναπατριστούν στην Αιθιοπία πριν απελευθερώσουν τον λαό της Τζαμάικα.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.iellada.gr/istoria/haile-selasie-o-teleytaios-aytokratoras-tis-aithiopias